Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τίμησε τον μέγιστο μαέστρο Ennio Morricone την προηγούμενη εβδομάδα με πλούσιο αφιέρωμα προβολής κινηματογραφικών ταινιών και ζωντανής συναυλίας. Το MAXMAG.GR βρέθηκε εκεί την τελευταία ημέρα του αφιερώματος, την 13η Σεπτεμβρίου 2020 και ώρα 20.30 για την συναυλία –αφιέρωμα στον μεγάλο δημιουργό και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις.
Τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την μείωση της διασποράς του COVID-19, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος οργάνωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συναυλία-αφιέρωμα στον μεγάλο δημιουργό της μουσικής σύνθεσης.
Καθότι δεν θα μπορούσαμε ως θεατές να παρακολουθήσουμε την συναυλία στην κεντρική αίθουσα, βρισκόμασταν εξαρχής στο ξέφωτο που έγινε σύντομα κατάμεστο, όπου συγκεντρώθηκε η πρώτη «ομάδα» θαυμαστών, ενώ δημιουργήθηκε και δεύτερος χώρος, λίγο πιο πάνω, στα σκαλάκια στον Φάρο. Η ατμόσφαιρα μυσταγωγική στην απλότητα της, καθώς ήρθε πολύς κόσμος που κάθισε είτε περιμετρικά στο ξέφωτο, είτε στο κέντρο του χώρου με τις ψάθες- πετσέτες του, τα απλά του ρούχα να απολαύσει κάτι μεγαλειώδες. Πρόκειται για την συναυλία-αφιέρωμα στον Ennio Morricone από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, με μαέστρο τους, τον καταξιωμένο Adrian Prabava.
Λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας, η μεγάλη οθόνη “φωτίστηκε” με τα λόγια από τον Γιώργο Χαρωνίτη, μουσικό δημοσιογράφο και μουσικοκριτικό, τον Μπάμπη Παπαδόπουλου, μουσικό, και τον Κωνσταντίνο Παπακώστα, πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Φίλων Μουσικής Ennio Morricone Ελλάδος, για το έργο του κορυφαίου συνθέτη.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με χαιρετισμούς από τους συντελεστές. Ευθύς αμέσως, ο αφηγητής της βραδιάς όρισε την σπουδαιότητα του μεγάλου μαέστρου. Αξίζει να θυμίσουμε ξανά, ότι ο Ennio Morricone που έφυγε σε ηλικία 91 ετών από την ζωή τον περασμένο Ιούλιο, είναι συνυφασμένος λόγω του έργου του στην μουσική σύνθεση με τις πιο διάσημες ταινίες όλων των εποχών. Ένα από τα πιο δυνατά και δημιουργικά σημεία στην κινηματογραφική τέχνη, καθώς όλοι γνωρίζουμε, πόσα πολλά συναισθήματα μπορούν να γεννηθούν ή να αναδυθούν από μια μουσική σύνθεση. Ο μεγάλος μαέστρος της καρδιάς μας, είχε δημιουργήσει πάνω από 500 μουσικά θέματα για ταινίες και πάνω από πρωτότυπα μουσικά έργα.
Η διαδρομή ξεκίνησε από την χρυσή εποχή της δημιουργίας του, την δεκαετία του 1960 και διαδοχικά ώστε να αποδώσει το εύρος της πορείας του. Οι πρώτες του συνεργασίες και το γεγονός πως με τον παιδικό του φίλο και συμμαθητή και μετέπειτα σπουδαίο σκηνοθέτη Sergio Leone, δημιούργησε και αναβάθμισε άρτια κατά την περίοδο του 1960-1975 την ουσία των ιταλικών γουέστερ, τα ονομαζόμενα «σπαγγέτι γουέστερν» (spaggetti western). Σύντομα, συνεργάστηκε στενά και με άλλους Ιταλούς σκηνοθέτες (Mario Bava, Giuseppe Tornatore) και με Αμερικανούς δημιουργούς (Brian de Palma Francis Ford Coppolla, Quentin Tarantino). Το αποτέλεσμα, εξαιρετικό και διαφορετικό κάθε φορά. Αρκετές ταινίες στις οποίες έγραψε μουσική βραβεύθηκαν ανά την υφήλιο. Ο ίδιος βέβαια παρέλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ, πολύ αργότερα, το 2007(!!) για την προσφορά του στην μουσική.
Ενδεικτικά να αναφέρω μερικές από τις μουσικές σε ταινίες που μπορέσαμε να ακούσουμε στο αφιέρωμα: Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, Για Μια Χούφτα Δολάρια, Κάποτε στη Δύση, Κάποτε στην Αμερική, Ντιαμπολικ, Συμμορία των Σικελών, Μέρες Ευτυχίας, Αποστολή του Roland Joffé (στην οποία, η μουσική αναδείχθηκε περισσότερο από την ταινία, και ο σκηνοθέτης δεν το συγχώρεσε ποτέ αυτό στον Morricone!!), Οι Αδιάφθοροι, Ο Επαγγελματίας, Μανταλένα, Μαλένα, Σινεμά ο Παράδεισος.
Τα πληθώρα συναισθήματα που μπορούν να γεννηθούν, αναγεννηθούν ή αναδυθούν από τις μουσικές του εκφράζουν την ιδιοφυία και την διαχρονικότητα του. Από τις ταινίες της άγριας Δύσης, στις σκοτεινές γειτονιές της πολύπλευρης Νάπολης και γενικότερα της Νότιας Ιταλίας, στα οποία οι άνθρωποι της, έσφυζαν από ερωτισμό, πουριτανισμό, ηρωισμό, μελανές πολεμικές στιγμές, αλλά και ανεξαρτησία ανά τις εποχές.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο και το γεγονός, όπως τονίστηκε και στην αφήγηση της βραδιάς, ότι ο Ennio Morricone έμεινε πάντα πιστός στην γενέτειρα του και δεν αποχωρίστηκε ποτέ την αγαπημένη του Ρώμη, για καμία άλλη πόλη.
Το πρόγραμμα της βραδιάς που διήρκησε 90 λεπτά, κατάφερε να μας ταξιδέψει σε συνθήκες και χρόνους ιδεατούς, ονειρικούς, αλλά και σκοτεινούς.
Ταξιδέψαμε σε μουσικές που μας διασκέδασαν, μας σκανδάλισαν, μας ξεκούρασαν και μας ηρέμησαν.
Γλυκές νότες, χρυσές ρυθμικές ουσίες από έναν εραστή του ονείρου και της μουσικής. Τον Ennio Morricone.
Ρεπορτάζ: Δανάη-Ελευθερία Σωπασή
