Η Disney συνεχίζει όπως λέει να ξανασυστήνει τις ταινίες της στην νέα γενιά θεατών μέσω των live action remake. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως αυτές οι προσπάθειες είναι άλλο ένα κόλπο της εταιρίας για να μαζέψει εύκολο χρήμα χτυπώντας στην νοσταλγία των σινεφίλ. Η προσωπική μου άποψη βρίσκεται κάπου στη μέση. Αν εξαιρέσουμε το ‘Lion King’ του Jon Favreau που ήταν τελείως περιττό και δεν είχε τίποτε διαφορετικό να προσφέρει εκτός από τα μεγαλειώδη οπτικά εφέ, τα υπόλοιπα remakes όλο και κάτι νέο είχαν να προσφέρουν, με κάποια από αυτά να αποτελούν εξαιρετικές μεταφορές όπως τα ‘Cinderella’, ‘Jungle Book’, ‘Christopher Robin’ και ‘Pete’s Dragon’. Φέτος η Mulan παίρνει το δικό της live action remake, το οποίο είναι βασισμένο στην ομώνυμη ταινία του 1998. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Niki Caro, σκηνοθέτις των ‘North Country’ και ‘The Zookeeper’s Wife’. Το σενάριο αναλαμβάνουν οι Rick Jaffa και Amanda Silver, δημιουργοί της πρόσφατης τριλογίας του ‘Planet of the Apes’ και πρωταγωνιστούν οι Yifei Liu, Donnie Yen, Li Gong, Tzi Ma, Jason Scott Lee και Jet Li.
Η Πλοκή
H Mulan (Liu) είναι μία νεαρή γυναίκα που δεν μοιάζει με τις υπόλοιπες του χωριού, αφού εκείνη αναζητά συνεχώς την περιπέτεια και δεν προσαρμόζεται στον συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Όταν φτάνει σε ηλικία γάμου, οι γονείς της την πηγαίνουν στην τοπική προξενήτρα προς εύρεση συζύγου. Η συνάντηση αυτή δυστυχώς δεν πηγαίνει καλά και η Mulan ντροπιάζει την οικογένειά της στα μάτια του χωριού. Λίγο αργότερα, η αυτοκρατορική φρουρά φτάνει εκεί ζητώντας έναν άντρα από κάθε οικογένεια για να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον του αιμοδιψή πολεμάρχου Bori Khan (Lee), ο οποίος θέλει εκδίκηση από τον αυτοκράτορα (Li) και έχει για σύμμαχο μία μάγισσα με το όνομα Xianniang (Gong). Εφόσον η Mulan δεν έχει αδερφό, ο ανήμπορος πατέρας της (Ma) αποφασίζει να πάει στη μάχη. Όμως εκείνη, φοβούμενη πως θα χάσει στον πατέρα της στον πόλεμο, μεταμφιέζεται σε άντρα και φεύγει στη θέση του για να υπερασπιστεί την οικογένειά της αλλά και να αποκαταστήσει την τιμή της.
Η Κριτική
Παρόλο που είμαι σκληροπυρηνικός θαυμαστής των κινουμένων σχεδίων της Disney και ειδικά των ταινιών της περιόδου της Αναγέννησης (1989-1999), δεν μπορώ να πω πως η ‘Mulan’ ήταν από τις αγαπημένες μου, αφού ήταν από αυτές που είχα δει λιγότερο. Αυτό βεβαίως άλλαξε πριν από λίγο καιρό όταν ένα αγαπημένο μου πρόσωπο με έβαλε να ξαναδώ την ταινία και τελικά κατάφερε να με κάνει να την εκτιμήσω περισσότερο. Αυτό όμως είναι μία άλλη ιστορία…
Όταν η Disney δημοσίευσε το πρώτο trailer του remake της ‘Mulan’ κατάλαβα πως πρόκειται να δούμε κάτι αρκετά διαφορετικό από την αρχική ταινία. Βλέποντας τελικά την ταινία επιβεβαιώθηκα, καθώς αυτή η μεταφορά είναι μία από τις καλύτερες που μας έχει δώσει η Disney. Ο λόγος; Η ταινία αυτή δεν γράφει παντού πάνω της το όνομα του στούντιο αφού θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γυριστεί από οποιαδήποτε εταιρία, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες live action μεταφορές που έδιναν την αίσθηση πως δεν μπορούν να ξεφύγουν από το καλούπι της Disney. Έτσι το ‘Mulan’ κρατά μονάχα την ηρωίδα, την κεντρική πλοκή και τα μηνύματα του προκατόχου του, αποβάλλοντας οτιδήποτε άλλο συμπεριλαμβανομένου του καρτουνίστικου ύφους, προσπαθώντας να κάνει κάτι διαφορετικό χωρίς να είναι μία live action μίμηση, όπως κάποια από τα προηγούμενα remakes.
Έτσι κατά συνέπεια, αυτή η ταινία έχει αρκετές αφηγηματικές διαφορές σε σχέση με την αρχική, καθώς δεν υπάρχουν τα αγαπημένα τραγούδια, δεν υπάρχει ο Mushu, ο χαρακτήρας που υποδυόταν ο Eddie Murphy στο παρελθόν και τέλος δεν υφίσταται ειδύλλιο μεταξύ της πρωταγωνίστριας και του λοχαγού της. Από τα παραπάνω δεν με ενόχλησε κάτι ιδιαίτερα, γιατί φαίνεται πως όλα έγιναν για να ενισχυθούν κάποια από τα μηνύματα της ταινίας και κυρίως για να επιτευχθεί ένα πιο ώριμο ύφος. Η ταινία οπτικά είναι σε όλη της τη διάρκεια εντυπωσιακή. Η Niki Caro αποδεικνύει πως ξέρει να στήνει εξαιρετικές σκηνές δράσης, ενσωματώνοντας το στυλ γυρίσματος άλλων κινεζικών παραγωγών, ενώ καταφέρνει να χειριστεί εξίσου καλά τις ήσυχες σκηνές όπου κυριαρχεί το συναίσθημα. Φωτογραφικά η Mandy Walker εξυπηρετεί το όραμα της Caro κατάλληλα, ίσως αντλώντας έμπνευση από άλλες διάσημες παραγωγές όπως το ‘Lawrence of Arabia’ του David Lean, με highlight μία πανέμορφη σκηνή μάχης όπου βλέπουμε μία Mulan ντυμένη στα κόκκινα να μάχεται με φόντο ένα χιονισμένο τοπίο.
Ερμηνευτικά το cast κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Η Yifey Liu είναι αρκετά καλή στον πρωταγωνιστικό ρόλο και ικανή να προβάλλει όσα θέλει να περάσει ο χαρακτήρας της Mulan, αποδίδοντας με επιτυχία της συναισθηματικές σκηνές. Ο Tzi Ma στο ρόλο του πατέρα έχει μεγάλο κύρος και κλέβει την παράσταση σε όλες τις σκηνές του. Επίσης η αλληλεπίδρασή του με τη Yifey Liu βοηθάει πολύ στο να γίνει πιο πιστευτή η δυνατή σχέση πατέρα και κόρης. Οι Donnie Yen, Li Gong, Jason Scott Lee και Jet Li είναι ηθοποιοί πολύ γνωστοί, όχι μόνο στο ασιατικό σινεμά αλλά και στο παγκόσμιο. Παρόλο που είναι ευχάριστες προσθήκες κάνουν ότι μπορούν με τους μονοδιάστατους χαρακτήρες που τους δίνονται, πράγμα που με οδηγεί στο σενάριο, η μόνη μετριότητα αυτής της μεταφοράς. Το πρόβλημα είναι πως οι σεναριογράφοι δεν αξιοποιούν τους δευτερεύοντες χαρακτήρες και δεν τους δίνουν ένα επιπλέον βάθος. Ίσως σε ταινίες σαν και αυτή να μην έχει τόση σημασία, αλλά εδώ δεν ισχύει αυτό γιατί η σύγκριση με την αρχική ταινία που περιείχε πολλούς αξιομνημόνευτους δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι αναπόφευκτη.
Η σύγχρονη ‘Mulan’ είναι μία από τις καλύτερες live action μεταφορές που μας έχει δώσει η Disney. Η ταινία αυτή δεν φοβάται να κάνει κάτι διαφορετικό και αποφεύγει να γίνει ένα ακριβές αντίγραφο της αρχικής ταινίας. Πανέμορφα γυρισμένη, με εξαιρετικές σκηνές δράσης και κάποιες πολύ καλές ερμηνείες, η ‘Mulan’ του 2020 καταφέρνει να τιμήσει εκείνη του 1998 και να σταθεί επάξια δίπλα της.
