Ξέρεις τι λένε: Τον true χειμώνα αν δεν τον βρεις, τον φτιάχνεις (βλέποντας cozy ταινίες σπίτι σου). Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μπήκαμε στον Δεκέμβρη μιας ιδιαίτερης χρονιάς, ο οποίος μας έχει δώσει βροχές και κρυάκια, sure, αλλά αυτό δεν είναι χειμώνας. Θέλουμε κάτι παραπάνω. Είμαστε που είμαστε κουζίνα-υπνοδωμάτιο και τούμπαλιν, θέλουμε να νιώσουμε λίγο warm and cozy βρε παιδί μου. Τι κάνουμε; Εσύ βάζεις πίτσα (σπιτική ή ντελίβερι, εσύ αποφασίζεις) ή πατατάκια (ή και τα δύο, ξέρεις), ένα ποτήρι κρασί, και πάπλωμα ή κουβέρτα. Εμείς βάζουμε τις ταινίες. Χαμηλώνεις τα φώτα και πατάς play, τι περιμένεις;
1. Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι (1989)
Ναι, είναι *εκείνη* η ταινία με τον fake οργασμό της Μεγκ Ράιαν (Σάλι) ενώ βρίσκεται με τον Μπίλι Κρίσταλ (Χάρι) σ’ ένα νεϋορκέζικο καφέ. Μάλιστα, το καφέ όπου γυρίστηκε η περίφημη σκηνή τίμησε πέρσι την ταινία με τον δικό του τρόπο. Το στόρι απλό. Ο Χάρι και η Σάλι είναι αρχικά όχι ακριβώς φίλοι. Το προσπαθούν, αλλά οι διαφορετικές απόψεις τους στο θέμα φιλία χωρίς σεξ και σχέσεις τους εμποδίζει. Με το πέρασμα των χρόνων γίνονται φίλοι, χωρίς να σημαίνει ότι οι διαφορές τους εξαφανίστηκαν. Σ’ ένα πάρτι Πρωτοχρονιάς (θυμάσαι;) αισθάνονται πραγματάκια και σ’ ένα δεύτερο πάρτι Πρωτοχρονιάς της ίδιας χρονιάς (χρόνια ΠΑΣΟΚ, ξεκάθαρα) τα φτιάχνουν (πόσο Γυμνάσιο/Λύκειο ακούστηκε αυτό;). Και πάρτι Πρωτοχρονιάς έχει η ταινία και κρύο και πουλόβερ, ορίστε φρεντς. Αν το Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι δεν μπει στην κατηγορία cozy ταινίες, πού θα μπει; (Σε αυτή με τις κομεντί, οκέι.)
2. Φάργκο (1996)
Μια ταινία για αυτούς που αγαπάνε τις αστυνομικές ταινίες με *πολλά* στοιχεία μαύρης κωμωδίας. Και για τους φαν των αδελφών Κοέν ή/και της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ ή/και του Στιβ Μπουσέμι (ναι, γεια σας). Ξέρουμε ότι είστε πολλοί. Το Φάργκο μετατρέπει -μέσω τρελών συμπτώσεων- μικροαπατεώνες σε δολοφόνους και θύματα σε θύτες. Ναι, είναι μια βίαια ταινία. Ταυτόχρονα, είναι και αστεία (με τον τρόπο της, βέβαια). Όμως, ταιριάζει ταμάμ στον χειμώνα. Το σκηνικό είναι η χειμωνιάτικη Μινεσότα των late ’80s, κάτι που σημαίνει ΠΟΛΥ κρύο και, εχμ, ’80s ρούχα. Μπόνους: μια εκπληκτική Φράνσις ΜακΝτόρμαντ με α πί στευ τη προφορά.
3. Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού (2004)
Ένα -πρώην- ζευγάρι υποβάλλεται σε μια εγχείρηση που θα τους διαγράψει τις αναμνήσεις της κοινής τους ζωής. Μια περίεργη ταινία, ονειρική (ή μήπως, εφιαλτική;) στην οποία θα συναντήσεις στο σενάριο τον Τσάρλι Κάουφμαν του φετινού Σκέφτομαι να βάλω τέλος (Νέτφλιξ, γεια). Και αν και δεν είναι ο ορισμός της χειμωνιάτικης ταινίας, σίγουρα σε βάζει στο κλίμα, μιας και βλέπουμε ένα χιονισμένο Μοντόκ. Άσε που, αν και παίζει με το μυαλό σου, φέρνει μια ζεστασιά στην καρδιά σου. Είτε θα την βάλεις *κι εσύ* στις cozy ταινίες σου είτε όχι, το μόνο σίγουρο είναι ότι Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού θα βρει τον χώρο της στην κατηγορία ταινίες που σε σοιχειώνουν για μέρες.
4. Το Πολικό Εξπρές (2004)
Ένα αγόρι δεν είναι σίγουρο αν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης (ή όχι, ξέρεις). Έτσι, επιβιβάζεται στο Πολικό Εξπρές για να ταξιδέψει την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι τη χώρα του γεννειοφόρου ήρωα όλων των παιδιών. Το Πολικό Εξπρές είναι αφιερωμένο στους φαν των ανιμέισιον. Και στους φαν του Ρόμπερτ Ζεμέκις. Και, προφανώς, σε αυτούς που (φανερά ή όχι) πιστεύουν στη μαγεία των Χριστουγέννων.
5. Όσα Φέρνει ο Χρόνος (2013)
Ο Ρίτσαρντ Κέρτις έχει προσφέρει μια από τις καλύτερες χριστουγεννιάτικες κομεντί έβερ, το Αγάπη Είναι…(Love Actually). Το Όσα Φέρνει ο Χρόνος επικεντρώνεται στον Τιμ, έναν άντρα που κουβαλάει ένα οικογενειακό μυστικό: μπορεί να ταξιδέψει στον χρόνο! Lucky Tim ή όχι; Ο Κέρτις, για άλλη μια φορά, αποδεικνύει ότι ξέρει τι πάει να πει ρομάντζο, χιούμορ, σχέσεις. Και ξέρει να δημιουργεί cozy, loveable ταινίες που βλέπονται *και* κατά τη χριστουγεννιάτικη περίοδο.
5+1. Ο Χιονάνθρωπος (2017)
Φαν του Γιου Νέσμπε (ναι, δεν προφέρεται Τζο Νέσμπο), των αστυνομικών/ψυχολογικών θρίλερ, και του Μάικλ Φασμπέντερ, Ο Χιονάνθρωπος είναι η δικιά σας χειμωνιάτικη ταινία. Ο ντεντέκτιβ Χάρι Χόλε καλείται να εξιχνιάσει την εξαφάνιση μιας γυναίκας της οποίας το κασκόλ βρίσκεται πάνω σ’ έναν περίεργο χιονάνθρωπο. Το τοπίο είναι τόσο χιονισμένο και κρύο που θα σε κάνει να θες να πάρεις τουλάχιστον δύο κουβέρτες. Σε αυτό βοηθάνε και οι ανατριχίλες που προσφέρει η ταινία. Ίσως να μην είναι ο ορισμός της cozy ταινίας, αλλά θα σε κάνει να μη θες να βγεις από τις κουβέρτες.
