Αλίκη Βουγιουκλάκη: ένα όνομα, μια ιστορία. Μια ιστορία που γράφτηκε στο κινηματογραφικό πανί, στο θεατρικό σανίδι και στο τραγούδι. Η Αλίκη φοίτησε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωταγωνίστησε σε 42 κινηματογραφικές παραγωγές. Ξεκίνησε την καριέρα της από το θέατρο το 1953 συμμετέχοντας στα έργα: «Φουσκοθαλασσιές», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και «Ο κατά φαντασίαν ασθενής». Πολλές ταινίες της έγιναν μεγάλες εισπρακτικές ταινίες, ανακηρύσσοντάς την Εθνική Σταρ.
Δεκαετία του ’50
Το 1954 η Αλίκη Βουγιουκλάκη βρέθηκε στα κινηματογραφικά πλατό για τα γυρίσματα της ταινίας «Το Ποντικάκι». Το φιλμ δεν αποτελεί μονάχα το ντεμπούτο της Αλίκης στον κινηματογράφο αλλά είναι και η πρώτη αστυνομική παραγωγή που γυρίστηκε ποτέ στην Ελλάδα. Η ηθοποιός πρωταγωνίστησε στην ιστορία ύστερα από απόρριψη της Έλλης Λαμπέτη.
Το «Διακοπές στην Αίγινα» κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 1958. Η ιστορία δεν «ανέβηκε» μόνο στο κινηματογραφικό πανί. Το 1960 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Θησαυρός» με τη μορφή σινε- ρομάντζου.
Έναν χρόνο μετά, το 1959, κυκλοφόρησε η πρώτη- μεγαλύτερη επιτυχία για την Αλίκη Βουγιουκλάκη. «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ταινία της περιόδου 1955-1960 από το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, θεωρείται η πιο διαδεδομένη, καθώς στα πρώτα 10 χρόνια κυκλοφορίας την παρακολούθησαν περισσότεροι από 10 εκ. Έλληνες. Σήμα κατατεθέν του φιλμ αποτελούσαν τα χαστούκια των καθηγητών προς της μαθήτριες. Έπεσαν 17 αληθινά χαστούκια για να μπορέσουν οι ηθοποιοί να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικοί. Τέλος, η ιστορία κυκλοφόρησε ως σινε- ρομάντζο στο περιοδικό «Θεατής» αλλά και στο εξωτερικό με τον τίτλο «Maiden’s Cheek».
Δεκαετία του ’60
Η δεκαετία του 1960 μπήκε με το δεξί για την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το φιλμ «Το κλωτσοσκούφι» αρχικά γυρίστηκε με τον Μιχάλη Νικολινάκο στον ρόλο του πρωταγωνιστή. Το αποτέλεσμα δεν άρεσε στον Φίνο και έτσι πρότεινε να ξαναγυρίσουν την ταινία με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ο οποίος αρνήθηκε λόγω υποχρεώσεων. Τελικά, τον πρωταγωνιστικό ρόλο πήρε ο Αλέκος Αλεξανδράκης.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους και η «Μανταλένα». Αποτέλεσε την πρώτη ταινία που γυρίστηκε εξ’ ολοκλήρου σε φυσικούς χώρους. Το φιλμ γυρίστηκε στο απομονωμένο νησί -για τότε-, στην όμορφη Αντίπαρο. Τόσο απομονωμένο που το πρώτο αυτοκίνητο που πάτησε στο νησί ήταν αυτό του Φίνου.
Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη… κατατάσσεται στο ναυτικό σώμα και γίνεται η πρώτη έγχρωμη ταινία για την εταιρία «Φίνος Φιλμ».
Το 1963 η ηθοποιός επιστρέφει σε ένα γνώριμο περιβάλλον, αυτό του σχολείου. Το φιλμ γίνεται αμέσως μεγάλη εμπορική επιτυχία. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως γυρίστηκε και μια τουρκική έκδοση με τον τίτλο «Siralardaki Heyecanlar». Η εκδοχή όμως έμεινε στα συρτάρια και δεν προβλήθηκε ποτέ λόγω προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
3 χρόνια μετά και το «Η κόρη μου σοσιαλίστρια» γνώρισε διώξεις για το περιεχόμενο της ταινίας. Μια σκηνή με το σύνθημα «Ειρήνη και Αγάπη» λογοκρίθηκε και κόπηκε εντελώς. Το ίδιο έπρεπε να γίνει και με μια σκηνή όπου ο αστυνομικός έφτιαχνε το μουστάκι του. Για να κυκλοφορήσει ελεύθερα το φιλμ έπρεπε να γίνει. Το γιατί; Θα σας γελάσω. Αλλά είναι όντως περίεργο!
Το 1968 η Αλίκη και οι συνεργάτες της ταξίδεψαν στο νησί της Κέρκυρας για λογαριασμό της ταινίας «Η αρχόντισσα και ο Αλήτης». Μπορεί το φιλμ να έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αλλά στοίχισε 6.5 εκ. δραχμές, ένα τεράστιο ποσό για την εποχή.
Την επόμενη χρονιά, βρέθηκαν στο νησί της Κρήτης και στα γυρίσματα της ταινίας «Η νεράϊδα και το παλικάρι». Η βάση των γυρισμάτων βρισκόταν στον Άγιο Νικόλαο, παρ’ όλα αυτά η μουσική που ακούγεται στο φιλμ είναι νησιώτικη και όχι κρητική. Ο Μάνος Λοΐζος με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο είχαν γράψει το ντουέτο ”Ανέβα στο χαγιάτι μου” και το ζεϊμπέκικο ”Ρίξε 12 μαχαίρια”, τα οποία όμως δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ στην ταινία.
Επιπλέον, κανένας μας δεν μπορεί να ξεχάσει τη μεταμφίεση της Κατερινιώς σε Σήφη. Στις σκηνές χρησιμοποιήθηκε η περούκα που είχε φορέσει η Αλίκη ένα χρόνο νωρίτερα ως… Πίπης. Τέλος, η ταινία ολοκληρωνόταν κανονικά με την έξοδο του ζευγαριού από το δωμάτιο του ιερέα που τους βοήθησε κάτι που -όπως ξέρουμε- άλλαξε.
Δεκαετία του ’70 και του ’80
Στις δύο επόμενες δεκαετίες, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πρωταγωνίστησε σε πολύ λιγότερες ταινίες συγκριτικά με τη δεκαετία του ’60. Παρ’ όλα αυτά η επιτυχία της ήταν εξίσου μεγάλη. Το 1973 βρέθηκε στο πλευρό του Αλέκου Αλεξανδράκη και του Παντελή Ζερβού στην ταινία «Η Μαρία της Σιωπής». Ακόμη και αν δεν αναφέρεται πουθενά, το φιλμ βασίστηκε στο «Johnny Belinda» του Jean Negulesco (1948).
Το 1987 η ηθοποιός συμμετείχε σε μια «άγνωστη» βιντεοταινία. Με τον τίτλο «Ο ένας για τον άλλον», το φιλμ γυρίστηκε αλλά δεν διανεμήθηκε ποτέ.
