Το Zombie 5: Killing Birds είναι μια ταινία του Claudio Lattanzi. Στο Zombie 5 παρακολουθούμε έναν στρατιώτη που γυρνάει στο σπίτι του από τον πόλεμο του Βιετνάμ και πιάνει στα πράσα την γυναίκα του με τον εραστή της. Βγάζει το μαχαίρι του και τους δολοφονεί και τους δυο. Αποφασίζει μετά να απελευθερώσει από τα κλουβιά τους τα δεκάδες πτηνά που έχει για κατοικίδια, όμως τα πτηνά του επιτίθονται και του βγάζουν τα μάτια. Είκοσι χρόνια μετά, μια παρέα φοιτητών αποφασίζουν να κάνουν ερεύνα πάνω σε ένα σπάνιο είδος τρυποκάρυδου, το οποίο ζει κοντά στο σημείο του φόνου. Θα βρουν το εγκαταλελειμμένο σπίτι που έγιναν οι φριχτοί φόνοι και θα μείνουν εκεί για το βράδυ, τα φαντάσματα του σπιτιού όμως ξυπνάνε και σκοτώνουν έναν-έναν τους φοιτητές.
Το Zombie 5 είναι ένα ακόμα ψευδό-sequel της κλασικής ταινίας του Lucio Fulci, Zombie 2 (1979). Ο αυθεντικός τίτλος της ταινίας είναι Killing Birds: Raptors (Uccelli Assassini) και για εμπορικούς λόγους μετονομάστηκε σε Zombie 5. Παρόλο τον ψεύτικο τίτλο του, η ταινία δεν έχει ζόμπι, αλλά φαντάσματα τα οποία είναι κλεμμένα από το The Fog (1980) του John Carpenter. Τα φαντάσματα της ταινίας είναι μούμιες γεμάτες ιστούς αράχνης, που βγαίνουν από τους τοίχους και αρπάζουν τους άτυχους φοιτητές, αφού όμως μας προσφέρουν μπόλικο αίμα. Το Zombie 5, αν και σε μερικά σημεία είναι άνευρο, βαρετό και μοιάζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα, τουλάχιστον προσπαθεί να φτιάξει μια ατμόσφαιρα, ενώ η στιλιζαρισμένη φωτογραφία του Joe D’ Amato (Aristide Massaccesi), μετατρέπει το Zombie 5 σε ένα αξιόλογο b-movie. Μπορεί στο Zombie 4 να έλειπε η ατμόσφαιρα αλλά τουλάχιστον είχε αδρεναλίνη, κάτι που λείπει από το Zombie 5. Όσο για τους χαρακτήρες της ταινίας, απλά θέλεις να πεθάνουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο και ευτυχώς αυτό μας προσφέρεται ποικιλοτρόπως, ενώ σε πολλές σκηνές ο θάνατος προέρχεται από ατυχής «μεταφυσικές» συγκυρίες, κάτι που μας θυμίζει τα μελλοντικά Final Destination (2000).
Οι πρωταγωνίστριες του Zombie 5 είναι όμορφες, καυτές και λίγο nerdy, δεν θα ήταν άσχημο όμως να βλέπαμε και τουλάχιστον μια σκηνή σεξ για να σπάσει λίγο την γκρίζα μονοτονία της ταινίας. Η πιο σπουδαία ερμηνεία της ταινίας, είναι του Robert Vaughn που υποδύεται τον τυφλό γέρο, πρώην συζυγοκτόνο στρατιώτη, όπου είκοσι χρόνια μετά ζει απομονωμένος και ακούει τα κελαηδίσματα των πτηνών. Οι σκηνές σπλάτερ είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστικές και θα ικανοποιήσουν τους οπαδούς του είδους, ενώ η ηλεκτρονική μουσική του Carlo Maria Cordio κάνει αυτές τις σκηνές ακόμα πιο εφιαλτικές. To Zombie 5: Killing Birds είναι μια ταινία που επισκιάστηκε από τις άλλες ζομπό-ταινίες της εποχής και δυσκολεύεται μέχρι και σήμερα να βρει το κοινό του, σαφώς και είναι μια παρεξηγημένη ταινία τρόμου και σαφώς και ανήκει στην σειρά άρθρων «Νύχτες Τρόμου». Αξίζει να επανεκτιμηθεί ειδικότερα από τους ψαγμένους θεατές που βλέπουν τις καλές αλλά και τις κακές ταινίες του αγαπημένου μας μακάβριου σινεμά.
Το Zombie 5: Killing Birds είχε κυκλοφορήσει σε dvd στην Ελλάδα από την Dark Vision Collection, με τίτλο, Πουλιά Δολοφόνοι. Η New Star το επανακυκλοφόρησε σε dvd με τίτλο, Zombie 5: Ματωμένα Νύχια Θανάτου ως μέρος της σειράς Dark Side Collection.
