Από πολλούς ο ανθρώπους, ο Μινιμαλισμός αντιμετωπίζεται με δισταγμό. Αυτή η απλότητα που πρεσβεύει δείχνει υπερβολικά “φτιαχτή”, γεμάτη αυστηρούς κανόνες, περίπλοκη. Πραγματικά αντιφατικό, κάτι τόσο απλό να φαίνεται ταυτόχρονα περίπλοκο, είναι η λανθασμένη εικόνα που έχει επικρατήσει. Ο μινιμαλισμός δεν είναι απλά και μόνο ένας τρόπος διακόσμησης που περιορίζεται στο πόσα έπιπλα υπάρχουν στο σπίτι. Είναι μια ιδέα, μια αντίληψη της ίδιας της ζωής, η γνώση ότι δεν χρειάζονται “πολλά” για την ευτυχία αλλά λίγα και ουσιαστικά. Η πραγματική αλλαγή θέλει τον χρόνο της.
Ο χρόνος που θα απαιτηθεί θα είναι αρκετός. Μέσα σε αυτό το διάστημα το τί πραγματικά σημαίνει μινιμαλισμός θα αλλάξει πολλές φορές, ακριβώς όπως αλλάζει και η ίδια η ζωή. Δεν χρείαζεται βιασύνη, τα διαθέσιμα μονοπάτια προς ακολούθηση θα είναι πολλά, το κλειδί βρίσκεται πάντα στην αναζήτηση του λιγότερο ταξιδεμένου. Αυτό είναι που θα κάνει όλη την διαφορά. Θα συμβούν φυσικά και πολλά λάθη στην διάρκεια, αλλά τελικά τα περιττά θα αρχίσουν να αφαιρούνται. Και όταν συμβεί αυτό, θα βρεθεί διαθέσιμος χώρος για τα πράγματα που έχουν πραγματική αξία. Έτσι σιγά σιγά, θα έρθει η ποιότητα στην ζωή.
Υπάρχουν τόσα πολλά θετικά σε ένα μινιμαλιστικό τρόπο ζωής. Το κυριότερο από όλα, θα μπορούσε πρόχειρα να ειπωθεί πως είναι η εξοικονόμηση χρημάτων. Κατέχω λιγότερα, σημαίνει, κατευθείαν, αγοράζω λιγότερα. Και όμως αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι το νόημα που θα προσδώσει στην ζωή. Εξερευνόντας την μέσα από την απλότητα θα εμφανιστούν αρχές εξαιρετικά χρήσιμες, αρχές όπως η τάξη ή ο σεβασμός. Μαθαίνοντας να ζεις απλοϊκά, μαθαίνεις να εκτιμάς τα πάντα περισσότερο. Το σωστό περισσότερο βρίσκεται μέσα στην έλλειψη, παρά στην υπερβολή. Η ζωή μας αναλώνεται καθημερινά σε άσκοπες λεπτομέρειες, σε μικροπράγματα, χωρίς καμία χρησιμότητα. Όσο πιο απλοί γίνουμε, τόσο ευκολότερη θα γίνει αυτή για μας.
Ωστόσο, αγνοώντας πολλές φορές τις πραγματικές μας ανάγκες υποκύπτουμε στην υπερβολή. Οι αρνητικές συνέπιες της είναι πολλές και ορατές στο άμεσο μέλλον. Ο μινιμαλισμός, ίσως οφείλει ιδεολογικά το ξεκίνημα του ακριβώς εκεί, στην προσπάθεια διαφυγής από αυτή την κατάσταση. Αυτό που όμως, αποτελεί πραγματικό επίτευγμα, είναι ότι οδήγησε στην διαπίστωση πως δεν υπάρχει καμιά άλλη τόσο ωραία και περιζήτητη φινέτσα όσο η απλότητα. Όλη αυτή του η απλότητα είναι τόσο γοητευτική. Μια ζωή χωρίς ακαταστασία, χωρίς άσκοπες ώρες χαμένες, χωρίς “θόρυβο”.
Ξεφεύγωντας από την απλή οργάνωση ενός σπιτιού, ο μινιμαλισμός στην ζωή μας θα κάνει πέρα κάθε τι περιττό και στην θέση του θα έρθει κάτι ουσιώδες. Περισσότερος δημιουργικός χρόνος, διαθέσιμος σε μικρά πράγματα που έχουν αξία. Πράγματα που δεν προσφέρουν ευτυχία πλασματική. Η μόνη βασική αρχή είναι αυτή της απόρριψης περιττών πραγμάτων, από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν περιορισμοί, είναι καθαρά στην προσωπική επιλογή του καθενός. Εφόσον απαλλαχθούμε από τα περιττά θα είναι πολύ πιο εύκολο να εστιάσουμε στα απαραίτητα.
“Εκείνος που απέρριψε τα περιττά, εκείνος απέφυγε τις στερήσεις” Εμμάνουελ Κάντ
Σε επόμενο άρθρο θα δούμε πώς, με απλά βήματα, θα εντάξουμε τον μινιμαλισμό στην καθημερινότητα μας και στην διακόσμηση του χώρου μας.
Stay tuned…
