Ο Boris Johnson προκάλεσε συνταγματικό σάλο την Τετάρτη όταν ανακοίνωσε τα σχέδιά του για την αναστολή της λειτουργίας του κοινοβουλίου για πέντε εβδομάδες: από τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και μέχρι τις 14 Οκτωβρίου, δηλαδή δύο εβδομάδες πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου για την αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάλιστα δήλωσε σαρκαστικά πως “οι βουλευτές θα έχουν τη ευκαιρία να συζητήσουν το πρόγραμμα της κυβέρνησης και την προσέγγισή της για το Brexit πριν από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής (17 και 18 Οκτωβρίου) και στην συνέχεια θα έχουν την δυνατότητα να ψηφίσουν στις 21 και 22 Οκτωβρίου, όταν θα είναι γνωστό το αποτέλεσμα”. ” Εάν επιτύχω συμφωνία με την Ε.Ε., το κοινοβούλιο θα μπορεί να εγκρίνει τον νόμο για την επικύρωση της συμφωνίας πριν από την 31η Οκτωβρίου”, πρόσθεσε.
Η πράξη του αυτή αποτελεί αναμφίβολα κατάφωρη προσβολή της δημοκρατίας. Όποιον μανδύα και να ενδυθεί, είναι εκτυφλωτικά προφανές ότι στόχος της αναστολής είναι να εμποδισθεί το κοινοβούλιο να συζητήσει το Brexit και να εκπληρώσει το χρέος του. Για άλλη μια φορά, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας δείχνει το αδίστακτο πρόσωπό του.
Ένα πράγμα που απασχολεί τον Johnson περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι η εξασφάλιση της θέσης του στα χρονικά της βρετανικής ιστορίας. Υπό μία έννοια λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη την εν λόγω δόλια πράξη, έχει ήδη επιτύχει.
Κατασκεύασε μια κρίση – ή τουλάχιστον επιδείνωσε μια υπάρχουσα – για να θεωρηθεί σωτήρας της Βρετανίας, προβάλλοντας τον εαυτό του ως υπερασπιστή της λαϊκής βούλησης έναντι ενός κοινοβουλίου που θέλει να την αψηφήσει.
Ανέκαθεν του άρεσαν οι υπερβολικές συγκρίσεις. Ωστόσο ουδεμία σχέση έχει με τον Περικλή, το πολιτικό του ίνδαλμα -όπως λέει- και θεμελιωτή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Περισσότερα κοινά είχε με τον Κράσσο, Ρωμαίο αριστοκράτη αμφιλεγόμενης ηθικής. Ο Κράσσος φημολογείται ότι έβαζε φωτιά σε σπίτια Ρωμαίων και έπειτα τους υπερκοστολογούσε για την παροχή υπηρεσιών κατάσβεσης που προσέφερε. Φυσικά, ο απελπισμένος πολίτης πλήρωνε όσο όσο για την κατάσβεση της πυρκαγιάς και έτσι ο Κράσσος απέκτησε εν τέλει αμύθητη περιουσία.
Από την αρχή της υπόθεσης Brexit, ολόκληρη η Μεγάλη Βρετανία και τα θεσμικά της όργανα κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Η τελευταία κίνηση του Johnson ήταν η σπίθα που ξεκίνησε την πυρκαγιά. Σαν Κράσσος λοιπόν, παρουσιάζεται τώρα σαν τον μόνο ικανό να σβήσει τη φωτιά με μόνη διαφορά ότι η πληρωμή του θα είναι η ιστορική κληρονομιά που μανιωδώς επιδιώκει.
Δυστυχώς, ηγέτες – ή ορθότερα δικτάτορες – σαν τον Boris Johnson υπάρχουν πολλοί. Γι’αυτό και είναι απαραίτητη η επαγρύπνηση και κινητοποίηση των πολιτών για την αντιμετώπιση τέτοιων ανελεύθερων και επικίνδυνων πολιτικών. Ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση του καθενός για το αν είναι θεμιτό ή όχι να αποχωρήσει η Μεγάλη Βρετανία από την Ε.Ε., οφείλουμε όλοι να συμφωνήσουμε στο ότι η λήψη οποιαδήποτε απόφασης πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης διαβούλευσης – γιατί αυτό σημαίνει Δημοκρατία.
