Αναδρομικές μελέτες από όλο τον κόσμο αναφέρουν ότι περίπου το 20% των γυναικών και το 5-10% των ανδρών έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση- κακοποίηση ως παιδιά, ενώ για τη μη σωματική επαφή τα ποσοστά ανεβαίνουν περίπου στο 40-60%. Πλέον, στην εποχή μας, 1 στα 5 παιδιά πέφτει θύμα κακοποίησης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρεται συγκεκριμένα στη Βία κατά των γυναικών με την φράση “είναι επιδημία” .
Η σεξουαλική κακοποίηση είναι πολυμορφική. Είναι η λεκτική και μη, σωματική και μη συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα. Πολλοί άνθρωποι, έφηβοι, ενήλικοι, μικρά παιδιά αναρωτιούνται εάν αυτό που δέχτηκαν από τον άλλον, αυτό το παράξενο συναίσθημα δηλαδή που ένιωσαν και ο φόβος εκείνης της στιγμής ήταν όντως σεξουαλικού περιεχομένου παρενόχληση. Η σεξουαλική παρενόχληση ξεχωρίζει για έναν και μοναδικό λόγο• γιατί πολύ απλά αρέσει μόνο στον έναν από τους δύο.
Σε κάποιες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης κάποιου παιδιού κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον του, για παράδειγμα, ο δράστης αρχικά προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ή και της οικογένειάς του. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί νιώθει ασφάλεια ως προς το πρόσωπο του δράστη εφόσον είναι ένας άνθρωπος αγαπητός και αποδεκτός από την οικογένειά του. Πόσο μάλλον όταν το θύμα είναι ένα μικρό παιδί το οποίο δεν έχει τα κοινωνικά εφόδια για να αντιληφθεί την πρόθεση αυτή. Ο δράστης πολλές φορές χρησιμοποιεί και τον φόβο του άλλου εναντίον του. Απειλεί το θύμα πως αν μιλήσει σε κάποιον τότε ο ίδιος θα βλάψει τα αγαπημένα του πρόσωπα ή ακόμα και το ίδιο.
Πολλά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης αναφέρουν πως δεν μίλησαν γιατί φοβήθηκαν πως κανένας δεν θα τους πίστευε. Άλλοι είπαν πως φοβόντουσαν καθώς αν μιλούσαν θα πάθαιναν κάτι χειρότερο αργότερα. Κάποιοι απλά ντράπηκαν. Φοβήθηκαν πως αν ο κόσμος μάθαινε γι’ αυτούς θα τους έκριναν και θα γελούσαν μαζί τους. Ειδικά στις περιπτώσεις που το θύμα μπορούσε να κάνει κάτι για να ξεφύγει αλλά δεν μπόρεσε. Ας το εξηγήσουμε λίγο αυτό το κομμάτι. Δεν ξέρω ποιος θα διαβάσει αυτό το κείμενο. Δεν ξέρω αν εσύ πίσω από την οθόνη είσαι άνδρας ή γυναίκα. Αν έχεις υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή όχι. Θα σου πω απλά πως εγώ το έχω πάθει. Και όταν μου συνέβη απλά ένιωσα ότι δεν έχω πόδια. Δεν μπορούσε ο εγκέφαλος μου να δώσει εντολή στα πόδια μου ούτε να τρέξουν ούτε να προχωρήσουν. Έμεινα απλά εκεί και περίμενα. Και πίστεψέ με ήμουν πολύ τυχερή.
Πολλοί λένε πως η βία που ξεσπά πλήττει τους αδύναμους. Άραγε είναι έτσι; Εγώ πάντως διχάζομαι. Θεωρώ ένα παιδί “αδύναμο” διότι δεν έχει βγει ακόμη έξω στη ζωή, δε μπορεί να αντεπεξέλθει σε κάποιες συνθήκες μόνο του, όπως θα μπορούσε ένας ενήλικας. Ίσως και γι’ αυτό, το μεγαλύτερο ποσοστό σεξουαλικής παρενόχλησης “χτυπάει” στις παιδικές ηλικίες. Άραγε, πόσο δυνατός πρέπει να είσαι για να μπορέσεις να αμυνθείς σε μια απόπειρα σεξουαλικής παρενόχλησης; Μήπως τελικά δεν παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία;
Ένα είναι το σίγουρο. Πρέπει να μιλήσεις. Μίλα σήμερα, όχι αύριο. Μίλησε και πες τα όλα. Κλάψε, ξέσπασε αυτό ήταν πέρασε πια. Μάθε πως εάν μιλήσεις, εάν μάθει ο κόσμος τι σου συνέβη δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα άλλο. Δεν είσαι μόνος. Μίλα, όσος χρόνος κι αν έχει περάσει από τότε. Ακόμα και χρόνια ολόκληρα. Είσαι πιο μεγάλος από τον πόνο σου. Κοίτα πως θα το αντιμετωπίσεις από εδώ και μπρος. Ήταν ένα κακό όνειρο και η καινούργια μέρα μόλις ξημέρωσε. Χαιρέτησε τον ήλιο και ζήσε.
Και μην ξεχάσω να σου πω, εσένα που δεν τα έζησες αυτά και ίσως σου φαίνονται λίγο πιο απλά από τα παραπάνω..Πριν κρίνεις αυτούς τους ανθρώπους αναρωτήσου• εσύ θα μπορούσες να μιλήσεις;
