[punica-dropcap]Α[/punica-dropcap]πόπληκτη, μουδιασμένη, οργισμένη παρακολουθώ και διαβάζω για ακόμα ένα τραγικό περιστατικό στη Λέρο με θύματα παιδιά που κακοποιούνταν βάναυσα από τους ίδιους τους γονείς τους. Δεν μπορώ να διανοηθώ πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος που σε φέρνει στη ζωή, να σε κακοποιεί τόσο βάναυσα και αλύπητα.
Άρχισα να σκέφτομαι τότε μέσα μου: τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να είναι καλός γονιός; Ο σεξουαλικός προσανατολισμός του, το γεγονός πως ανήκει στην πλειοψηφία της κοινωνίας, το γεγονός πως στους άλλους φαίνεται καλός και στοργικός σύζυγος και γονιός;
Η απάντηση είναι: τίποτα από όλα αυτά. Καλό γονιό σε κάνει μόνο το ατελείωτο απόθεμα αγάπης που έχεις μέσα στην ψυχή σου και θέλεις να το προσφέρεις σε εκείνο τον άνθρωπο που φέρνεις στη ζωή ή που αποφασίζεις να υιοθετήσεις. Καλό γονιό σε κάνει η ηθική και υλική κάλυψη όλων των αναγκών που προσφέρεις στα μικρά πλάσματα που έχεις κληθεί να προστατεύσεις.
Πρόσφατα, ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο με το οποίο τα ομόφυλα ζευγάρια αποκτούν την ικανότητα να υιοθετούν παιδιά. Μία απόφαση δίκαιη κατά τη γνώμη μου, αφού γονιός είναι αυτός που μεγαλώνει και όχι αυτός που σε γεννάει. Φωνές, φασαρίες, επικλήσεις στη φύση από άτομα που δεν έχουν ακούσει ποτέ μία τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη. Λες και οι εκατομμύρια μονογονεϊκές οικογένειες ή τα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς να καταφέρουν να έχουν κοντά τους κανέναν από τους δύο γονείς, βγήκαν όλα διαταραγμένα και αλλοπρόσαλα. Γιατί οι ίδιοι που επικαλούνται τη φύση, δεν κάθονται άπραγοι όταν τους χτυπάει κεραυνός ή επισκέπτονται γιατρούς, παίρνουν φάρμακα και κάνουν εξετάσεις; Στη φύση δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά, οι άνθρωποι αλλάζουν τις συνθήκες, εισάγουν νέα δεδομένα και εξελίσσουν έννοιες, ιδέες και κοινωνικά πρέπει για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Κάποτε θεωρούταν απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει δουλεία ή οι γυναίκες να είναι πλήρως υποταγμένες στον άνδρα, μήπως δεν έπρεπε οι αντιλήψεις αυτές να αλλάξουν;
Πού ακριβώς είναι το κακό στο να θέλουν δύο άνθρωποι να δώσουν αγάπη σε ένα παιδί που τη στερείται; Ποιος ορίζει τι είναι το κακό και το καλό; Η κοινωνία που εγκληματικά αποσιωπά και αδιαφορεί για τα παιδιά που βιώνουν καθημερινή και στα όρια της θανάτωσης κακοποίηση; Εκείνη που έχει καταστρέψει την παιδεία και έχει χωρίς καμία ενοχή ματαιώσει τα όνειρα και τις προσπάθειες των νέων;
Ο καλός γονιός δεν είναι εκείνος που υποχρεωτικά είναι ετερόφυλος. Τόσα χρόνια έχω γίνει μάρτυρας απαίσιων γονιών που κατέστρεψαν κυριολεκτικά τις ψυχές των παιδιών τους, άθλιοι γονείς με προβληματικά και δυστυχισμένα παιδιά. Αδιαφορώ εντελώς που ήταν ετερόφυλοι, ο σεξουαλικός προσανατολισμός δε σε κάνει καλό γονιό. Η αγάπη που δίνεις απλόχερα σου χαρίζει αυτό τον τίτλο.
Κανένα παιδί δε γίνεται γκέι επειδή ήταν οι γονείς του έτσι –όλα τα γκέι άτομα μεγάλωσαν σε ετερόφυλο περιβάλλον. Και να γίνει, το κακό δε βλέπω ποιο είναι. Αν θέλει να κάνει παιδί, θα κάνει είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, πλέον η επιστήμη σου δίνει τη δυνατότητα να ξεπερνάς τις όποιες βιολογικές αδυναμίες. Ένα παιδί που το έδερνε ο πατέρας του για να μη «γίνει αδελφή» και χάσει την αγάπη της οικογένειας, θεωρείς πως επέλεξε από ένα απλό καπρίτσιο να είναι γκέι; Όχι, ακολούθησε τη φύση του και μπράβο του.
Καλό γονιό σε κάνει η αληθινή και χωρίς όρια αγάπη και όχι ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Τέλος.
