Ένα από τα παιχνίδια που σάρωσαν τα βραβεία για τη χρονιά που μας πέρασε, ήταν το Disco Elysium. Για το κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με τα RPG ή τα point and click Adventures αυτό ίσως αποτέλεσε έκπληξη, αλλά όχι για την μερίδα PC gamers που προτιμούν αυτά τα είδη. Το hype λοιπόν, που συγκέντρωνε ανάμεσα στους σκληροπυρηνικούς των παραπάνω ειδών, δικαιώθηκε με την κυκλοφορία του παιχνιδιού τον Οκτώβριο του ’19. Συγκέντρωσε εντυπωσιακές βαθμολογίες (GameSpot 10/10, IGN 9.6/10, PC Gamer 92/100) από την πλειοψηφία του τύπου, ενώ απέσπασε και αρκετά βραβεία. Το παιχνίδι κυκλοφορεί μόνο για PC προς το παρόν, ενώ υπάρχουν σχέδια για κυκλοφορία του σε playstation και xbox αργότερα μέσα στο 2020.
Ένα θολό μυστίριο
Το Disco Elysium μπορεί να περιγραφεί ως ένα αστυνομικό Pulp μυθιστόρημα, υπό την επήρεια πολλών ναρκωτικών ουσιών. Βρισκόμαστε στα παπούτσια ενός ντέντεκτιβ που συνέρχεται μετά από ένα δύσκολο βράδυ σε ένα φτηνό δωμάτιο, ημίγυμνος και με πλήρη απώλεια μνήμης. Σύντομα ανακαλύπτουμε ότι βρεθήκαμε εκεί για να λύσουμε το μυστήριο ενός πτώματος που κρέμεται από ένα δέντρο στο πίσω πάρκο, και η Ιστορία μας ξεκινά.
Η παρουσίαση του παιχνιδιού είναι πολύ καλή, τόσο σε οπτικό επίπεδο, όσο και σε γράψιμο σεναρίου και διαλόγων. Η περιπέτεια εκτυλίσσεται σε μία συνοικία φανταστικής μεγαλούπολης με αδρές ταξικές ανισότητες, όπου συγκρούονται διάφορα συμφέροντα. Μεγάλες επιχειρήσεις, συνδικάτα ναυτεργατών, ριζοσπαστικές ομάδες και υπόκοσμος σε ένα κουβάρι μέσα στο οποίο ο ήρωας μας ψάχνε να βρει την άκρη. Αν και η πλοκή εκτυλίσσεται σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μία ακαθόριστη εποχή, οι αναφορές του παιχνιδιού τόσο στην pop κουλτούρα μας, όσο και σε υπαρκτά ιδεολογικά κινήματα είναι πολλές. Ακόμα και το όνομα της πόλης Revachol, παραπέμπει πλάγια στον διαβόητο Γάλλο αναρχικό βομβιστή του 19ου αιώνα, τον Ραβασόλ.
Το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής του Disco Elysium δεν θυμάται ούτε το όνομά του, θέτει τις βάσεις πάνω στις οποίες ο παίκτης θα μπει σε ένα πραγματικό Παιχνίδι Ρόλων και θα αποφασίσει ο ίδιος την εξέλιξη του χαρακτήρα που χειρίζεται. Από εκεί λοιπόν που φαινομενικά πρέπει να εξιχνιάσουμε μια δολοφονία, βρισκόμαστε αντιμέτωποι τελικά με το μεγαλύτερο μυστήριο όλων. Ποιος είναι πραγματικά ένας άνθρωπος και πώς μπορεί να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις ανάλογα με τα εφόδια και τις ικανότητες του. Μα πάνω απ’ όλα, πως τον διαμορφώνουν αυτές οι επιλογές σε συνάρτηση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Γνώριμοι τρόποι, σκοτεινοι δρόμοι
Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με ένα Adventure RPG με την καθαρότερη έννοια που γίνεται. Βασικοί μηχανισμοί Point and click πάζλ, με διαλόγους που βασίζονται σε skill checks. Εκεί που όμως το adventure βασίζεται στην οξυδέρκεια και παρατηρητικότητα του παίκτη, εδώ μπαίνει στη μέση το character creation. Αυτό σημαίνει ότι η έκβαση ενός διαλόγου ή μίας αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, εξαρτάται από τον τρόπο που έχει μοιράσει ο παίκτης, τους αρχικούς πόντους στις τέσσερεις βασικές κατηγορίες ικανοτήτων. Αυτές είναι οι Intellect, Psyche, Physique, και Motorics, που καθεμία περιέχει έξι ικανότητες. Κάποιες γνώριμες όπως Rhetoric, Empathy, Endurance, Perception και άλλες πρωτότυπες, όπως Conceptualization, Inland Empire, Esprit de Corps, Pain Threshold.
Εδώ βρίσκεται και βασική υπόσχεση του Disco Elysium. Ανάλογα με τον τύπο χαρακτήρα που έχει κανείς δημιουργήσει, η αποτυχία ενός τρόπου επίλυσης ενός προβλήματος, παραπέμπει σε μία διαφορετική προσέγγιση. Όμως κάθε επιλογή στο παιχνίδι είναι δίκοπο μαχαίρι. Ενώ σκοπεύει να παραδώσει ποικίλες διακλαδωτές εμπειρίες, οι οδοί πάνω στις οποίες μπορείς να βαδίσεις είναι αρκετά εμφανείς.
Ευχαρίστιση με πιρή γεύση
Είναι πολύ θετικό ότι αυτό το γεγονός προσθέτει μεγαλύτερο βάθος στο Disco Elysium από όσο δύναται να διαθέτει ένα άλλο, παραδοσιακό point and click adventure. Δυστυχώς, το σύστημα skill check με dice roll οδηγεί σε δύο βασικά προβλήματα. Αφενός στην κατάχρηση save-load και αφετέρου στην μη χρήση skill points ώστε να υπάρχει απόθεμα που θα χρησημεύσει στην επίλυση του αμέσως επόμενου προβλήματος. Έτσι λοιπόν διαταράσσει την ροή της εμπειρίας που προσφέρει, ενώ ωθεί τον παίκτη να σκέφτεται βραχυπρόθεσμα, αντί να εξελίσσει τον χαρακτήρα του βάσει ενός μακροπρόθεσμου οράματος.
Παρά τα όποια αναμενόμενα μειονεκτήματα του (συμπεριλαμβανομένου ενός άνοστου ηχητικού υπόβαθρου), το Disco Elysium παραμένει ένα συμπαθέστατο παιχνίδι που αξίζει τουλάχιστον μία δοκιμή για κάποιες πρωτότυπες ιδέες του. Σίγουρα δεν είναι ένα παιχνίδι για όλους καθώς τα μεγάλα κείμενα και η αργή πλοκή ίσως αποθαρρύνουν αρκετούς παίκτες. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι δεν του αξίζουν οι άριστες βαθμολογίες, έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που αξίζει προσοχή για τον τρόπο που συνδυάζει τις πλούσιες επιρροές του σε ένα πολύ ενδιαφέρον και όμορφο σύνολο.
