Το Hades είναι το τελευταίο δημιούργημα της Supergiant games που μας έχει χαρίσει τα εξαιρετικά Bastion, Transistor και Pyre. Είναι ένα hack ‘n’ slash roguelike βασισμένο στην Ελληνική μυθολογία και πιστό στην πετυχημένη φόρμουλα των δημιουργών του.
Πρωταγωνιστής είναι ο Ζαγρεύς, μία λιγότερο γνωστή μυθική φιγούρα που σε διάφορες εκδοχές ταυτίζεται με τον Διόνυσο και το Ορφέα. Ο θάνατος και αναγέννηση που συναντάμε στους μύθους των παραπάνω θεοτήτων, πιθανώς συμβολίζει την τελετουργική ανθρωποθυσία στον προϊστορικό ελλαδικό χώρο. Σίγουρα όμως αποτελεί ιδανικό θεμέλιο για ένα roguelike παιχνίδι σαν το Hades.
Σε αυτή την κατηγορία παιχνιδιών (που παίρνει το όνομά της από το Rogue του 1980) κάθε φορά που πεθαίνετε ξεκινάτε πάλι από το πρώτο επίπεδο. Καθώς οι πίστες είναι procedurally generated, το περιβάλλον αλλάζει ελαφρώς σε κάθε απόπειρα να σπάσετε αυτό τον φαύλο κύκλο. Η πρόοδος επιτυγχάνεται με την αθροιστική συγκέντρωση passive skills και όπλων που μένουν μαζί σας άπαξ και τα ξεκλειδώσετε.
Στο πλευρό σας θα βρίσκονται σχεδόν όλοι οι Ολύμπιοι, που θα σας εφοδιάζουν με τις μοναδικές τους δυνάμεις κάθε φορά που τους συναντάτε. Κάθε φορά θα εμφανίζεται και άλλη θεότητα προφέροντας έτσι σχεδόν άπειρους συνδυασμούς για το οπλοστάσιό σας. Σε αρκετές πίστες σας προσφέρεται η δυνατότητα να επιλέξετε την ανταμοιβή που θα έχετε στην επόμενη, προσφέροντας έτσι και μια δυνατότητα να σχεδιάσετε στρατηγικά την πορεία σας.
Το gameplay του Hades είναι γεμάτο δράση στα πρότυπα του κλασσικού Diablo, όπως ήταν και το Bastion. Ο στόχος ξεκάθαρος: πλήρης εκκαθάριση της μιας αίθουσας μετά την άλλη από τα μπουλούκια εχθρών που έρχονται κατά πάνω σας. Ξανά και ξανά μέχρι να καταφέρει ο Ζαγρεύς να αποδράσει από τον κάτω κόσμο. Χρώμα σε αυτή την διαδικασία δίνει ένα απλό σενάριο που ξεδιπλώνεται σταδιακά. Η πλοκή αποτελείται ουσιαστικά από μία σύνθεση μύθων σχετικών με τον κόσμου των νεκρών που βασίζεται αρκετά πιστά στις διάφορε παραλλαγές την Ελληνικής μυθολογίας.
Αισθητικά το Hades είναι άρτιο, όπως μας έχει συνηθίσει η Supergiant games με τα προηγούμενα παιχνίδια της. Οι Jen Zee και Darren Korb για ακόμα μια φορά κρατούν τον πήχη στα ύψη, σε σχέδιο και μουσική αντίστοιχα. Σε συνδυασμό με το χορταστικό gameplay στημένο στο ιδανικό background, έχουμε ένα παιχνίδι που καταφέρνει να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα του είδους.
Αν και παιχνίδια όπως τα Binding of Isaac, Spelunky και FTL κατάφεραν να αναζωογονήσουν το genre, η επαναληπτικότητα τους τα καθιστούσε κουραστικά για πολλούς. Το Hades βάζει τα δυνατά του για να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη ζωντανό όσο συνεχίζει να στέλνει τον ήρωα στο βέβαιο τέλος του. Και τα καταφέρνει αρκετά καλά παρά την χλιαρή αρχή του. Θα αντέξουμε άραγε μέχρι ο Ζαγρέας να λυτρωθεί; Αισιοδοξούμε πως είναι πιθανό.
