Anomalisa: Η τελειότητα είναι απλά το διαφορετικό

Το ιδιαίτερο Anomalisa μας δείχνει τον μονότονο και σχεδόν παρανοϊκό κόσμο ενός ανθρώπου που τους αντιλαμβάνεται όλους ως ένα πρόσωπο.

Το Anomalisa είναι μια animated ταινία με τεχνική stop-motion. Η συγκεκριμένη ταινία των Kaufman και Johnson έχει ένα καστ… 3 ηθοποιών. Θα αναρωτηθεί κάποιος το εξής: «τι είδους ταινία είναι αυτή με 3 μόνο ηθοποιούς;». Και όμως για την ιστορία την οποία θέλει να αφηγηθεί με γλαφυρότητα το Anomalisa, οι 3 ηθοποιοί είναι υπεραρκετοί. Ας αναφερθούμε όμως λίγο στη πλοκή της ταινίας.

Η Anomalisa είναι απλώς διαφορετική από όλους τους άλλους!

Η ταινία μας εξιστορεί τη μοναδική αν και ανιαρά μονότονη ζωή ενός ειδικού στην εξυπηρέτηση πελατών, με το όνομα Michael Stone (Thewlis). O Michael ταξιδεύει στο Ohio για να παρουσιάσει το νέο του βιβλίο. Μέχρι όμως να γίνει η παρουσίαση την επόμενη ημέρα, ο πρωταγωνιστής μένει σε ένα ξενοδοχείο.

Σταδιακά αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι δεν πάει και πολύ καλά με τον Michael. Φαίνεται να μιλάει σε όλους τους ανθρώπους γύρω του με τον ίδιο μονότονο και αδιάφορο τρόπο. Όλα τα άτομα φαίνεται ότι για τον Michael είναι η ίδια, βαρετή και κουραστική παραλλαγή του ίδιου πράγματος.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Όσο παρακολουθούμε τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρά ο Michael, καταλαβαίνουμε ότι όλοι έχουν την ίδια ανδρική φωνή -άνδρες και γυναίκες- και το ίδιο πρόσωπο. Ο Michael Stone δεν βρίσκει τίποτα ενδιαφέρον και ελκυστικό σε όλους αυτούς τους ανθρώπους και εμείς σαν θεατές αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό.

Τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει, μέχρι τη στιγμή που ο πρωταγωνιστής ακούει, από κάποιο διπλανό δωμάτιο, τη φωνή. Την άλλη φωνή, την ιδιαίτερη φωνή. Επιτέλους μια γυναικεία φωνή, μια φωνή που διαφέρει από όλες τις υπόλοιπες. Τότε σοκαρισμένος ο Michael τρέχει επειγόντως να βρει από που έρχεται αυτή η φωνή και σε ποιά γυναίκα ανήκει. Μέχρι που τη βρίσκει. Η Lisa έχει τη δική της φωνή και το δικό της πρόσωπο.

Αυτό θα αλλάξει για λίγο τη ζωή και των δυο ανθρώπων.

Η κριτική

Το Anomalisa μπορώ να πω ότι με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο είναι ένα μικρό διαμάντι, ένα διαφορετικό αριστούργημα.

Advertising

Οι δυο σκηνοθέτες της ταινίας με το μοναδικό στυλ και τη καλλιτεχνική τους πινελιά μας παραδίδουν ένα animated φιλμ, με πανέμορφη ατμόσφαιρα, μουντό και καταθλιπτικό τόνο, αλλά και μια μοναδική ιστορία για ενηλίκους.

Ο Michael Stone πάσχει από τη διαταραχή Fregolis, κατά την οποία αντιλαμβάνεται όλα τα πρόσωπα γύρω τους ως ένα. Δεν μπορώ να κρίνω πόσο επιστημονικά έγκυρη είναι η ταινία στην απεικόνιση αυτής της ασθένειας, αλλά ξέρω πόσο με φόβισε, με σόκαρε και με προβλημάτισε η κατάσταση που βιώνει ο Michael Stone στη καθημερινότητα του.

Μια καθημερινότητα την οποία ο πρωταγωνιστής αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο που ο Σίσυφος σήκωνε την πέτρα μέχρι τη κορυφή του λόφου ξανά και ξανά. Ο Michael ζει την ίδια ημέρα κάθε μέρα, καθώς ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον περίγυρο του είναι μέσα από ένα και μοναδικό πρίσμα, χωρίς το παραμικρό ίχνος διαφορετικότητας.

Ώσπου έρχεται η θεόσταλτη για αυτόν στιγμή, που γνωρίζει μια γυναίκα που είναι… απλώς διαφορετική από όλους τους άλλους. Μια γυναίκα που έχει τη δική της φωνή, τη δική της προσωπικότητα και το δικό της πρόσωπο. Αυτό που εμείς θεωρούμε δεδομένο, για τον Michael δεν είναι. Η τελειότητα για τον πρωταγωνιστή δεν είναι ένας άνθρωπος που πληροί όλες τις προϋποθέσεις ή μια χρυσή τομή διαφόρων χαρακτηριστικών. Είναι απλώς μια γυναίκα που… έχει δική της φωνή και πρόσωπο. Αυτό για τον Michael είναι υπεραρκετό και κάτι που δυνητικά θα του αλλάξει τη ζωή.

Advertising

Επιπλέον, θα προσθέσω ότι η χημεία μεταξύ Michael και Lisa είναι καλύτερη από το 90% των κινηματογραφικών ζευγαριών σήμερα. O Michael θεωρεί ότι η Lisa είναι μια τελειότητα, ενώ η ίδια θεωρεί τον εαυτό της τουλάχιστον αδιάφορο και έχει μηδενική αυτοεκτίμηση. Ο ένας βλέπει στον άλλο αυτό ακριβώς που ψάχνει. Ο ένας είναι το πρότυπο του άλλου.

Η Lisa θεωρεί τον εαυτό της μια ανωμαλία, για αυτό ο Michael την ονομάζει Anomalisa.

Το Anomalisa λοιπόν είναι ένα αριστουργηματικό animated φιλμ, που αν και δεν είναι για όλα τα γούστα, σίγουρα θα βρείτε κάτι να αγαπήσετε σε αυτό. Ένα φιλμ που με τη μονότονα όμορφη ατμόσφαιρα, τα ζητήματα που θέτει και τον τρόπο που απεικονίζει μια τρομαχτική ασθένεια με κάνει να την σκέφτομαι ακόμη μετά από τόσες μέρες που την παρακολούθησα.

Mε λένε Στέφανο Κυριαζίδη και σπουδάζω Κοινωνική Εργασία . Λατρεύω τις ταινίες , την μουσική , τα βιβλία , τις επιστήμες και οτιδήποτε μπορεί να μου προσφέρει γνώσεις . Έγινα αρθρογράφος για να εξασκήσω την γραφή μου, να μιλήσω για αυτά που μου αρέσουν και να κάνω τα μάτια του κόσμου να ματώσουν !!!

Περισσότερα από τη στήλη: Κριτικές

Κριτικές

Taxi Driver – Το ψυχογράφημα της αποξένωσης μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

«Taxi Driver» (1976) , η ταινία-καταβύθιση στην ψυχή ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τον…

Κριτικές

October Sky: Νοσταλγία και έμπνευση

Το October Sky είναι μία αμερικανική βιογραφική ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία του Joe Johnston…

Κριτικές

Ο Λύκος της Wall Street: Η αχαλίνωτη απληστία μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

Ο «Λύκος της Wall Street» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία για έναν πολυεκατομμυριούχο απατεώνα·…

Κριτικές

One Battle After Another – Όταν η επανάσταση αποτυγχάνει (?)

Το «One Battle After Another» σηματοδοτεί την πιο πολιτική και ίσως πιο ώριμη στιγμή του…

Κριτικές

Καπερναούμ (2018) – Μια ταινία για την παιδική οργή σ’ έναν κόσμο χωρίς ελπίδα

H ταινία «Καπερναούμ» της Ναντίν Λαμπακί δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό δράμα· είναι μια ωμή…

Κριτικές

Dracula (1992): Ο ιδανικός Δράκουλας του Coppola

Σε μια εποχή ξεχασμένων remake και άτονων διασκευών, το Dracula του Coppola εξακολουθεί να αποτελεί…

Κριτικές

Moonlight (2017) – Η εικονογράφιση της ποίησης

Όλοι θυμόμαστε την τελετή των 89ων βραβείων της Ακαδημίας (κοινώς τα Όσκαρ του 2017), κυρίως…