Μια από τις καλύτερες και πιο υποτιμημένες ταινίες της χρονιάς, δια χειρός Todd Haynes. Το Dark Waters είναι μια ταινία που πληροφορεί, ερευνά και σοκάρει. Είναι μια ματιά στον σκοτεινό κόσμο των επιχειρήσεων και του κέρδους.
“Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” είναι η φράση που αντιστοιχεί τέλεια στο Dark Waters.
Το σκάνδαλο του Dark Waters
Το Dark Waters αφηγείται την προσπάθεια του δικηγόρου Rob Bilott (Ruffalo)να διαλευκάνει την φαινομενικά ασήμαντη υπόθεση χημικών ρύπων, σε ένα μικρό χωριό της Δυτικής Βιρτζίνια, όταν τον προσεγγίζει ένας ντόπιος χωρικός από εκείνα τα μέρη. Αυτό που στην αρχή μοιάζει με μια υπόθεση ρουτίνας για τον Bob, στη συνέχεια παρουσιάζει όλο και πιο πολλά ανησυχητικά σημάδια: νεκρά κοπάδια, γενετικές μεταλλάξεις σε ανθρώπους και ζώα και πολλά άλλα. Αυτό που θα ανακαλύψει στη συνέχεια για την μεγαλύτερη εταιρεία διανομής νερού στη χώρα, τη DuPont, δεν το φανταζόταν ούτε στους πιο τρελούς του εφιάλτες.
Ένα αστυνομικό/δικηγορικό δράμα για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία των επιχειρήσεων. Μια ιστορία που εκθέτει την αδηφαγία των εταιρειών-μαμούθ και το επίπεδο της διαφθοράς που υπάρχει στα επιχειρηματικά και πολιτικά κλιμάκια. Ο Bob καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας ανακαλύπτει στοιχεία που θα κάνουν μέχρι και τον πιο χαλαρό θεατή να ανατριχιάσει. Δεν είναι απλώς παρανομία και διαφθορά, αλλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, παρόμοια με εκείνα που πραγματοποιούσαν οι Ναζί και ο Joseph Mengele στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όταν τελικά ο πρωταγωνιστής μας περνάει δια πυρός και σιδήρου για να αποκαλύψει τη φρικτή αλήθεια, καταλαβαίνουμε τις διαστάσεις αυτού του σκανδάλου.
Μια ταινία από τα παλιά
Το Dark Waters στη αφήγηση και στη δραματουργία του θυμίζει αρκετά το The Insider, με τους Al Pacino και Russell Crowe, που είναι παρόμοιας φύσης ταινία.
Ακολουθούμε ένα δικηγόρο, ο οποίος θα τα βάλει με την ίδια την αγορά, ακολουθώντας το ένα στοιχείο που οδηγεί στο επόμενο. Μέσα από τον κινηματογραφικό φακό, που θυμίζει αρκετά ταινία των ’70s , με τη ρεαλιστικότητα και τους διαλόγους, ο Haynes μας παραδίδει μια ταινία που ισορροπεί μεταξύ του παλιού και του νοσταλγικού. Ενώ σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει κάτι το πρωτοποριακό -κινηματογραφικά μιλώντας- στο Dark Waters, εγώ ένιωσα ένα παλιό vibe, από ταινίες του ’70, όπως το The Netwok και το All the President’s Men. Φυσικά αυτό το λάτρεψα.
Το Σοκ! του Dark Waters
Το Dark Waters είναι μια από τις πιο underrated ταινίες του 2019. Είναι ένα φιλμ που θα έπρεπε όλοι να δούνε. Το Dark Waters θα σας σοκάρει, θα σας προβληματίσει και κυρίως θα σας κάνει να αναλογιστείτε με πόσους τρόπους εκμεταλλέυονται καθημερινά οι εταιρείες τον μέσο πολίτη.
Μέσα από μια γραμμική αφήγηση και απλό ύψος, ο Todd Haynes καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία να συγκλονίσει τον θεατή, αλλά και να ικανοποιήσει τους κινηματογραφό-φιλους. Τέλος, βλέπουμε τον Mark Ruffalo να κάνει με εκπληκτικό τρόπο αυτό που ξέρει καλά, καθώς στο παρελθόν έχει δουλέψει σε παρόμοιες ταινίες, όπως το Zodiac και το πιο πρόσφατο Spotlight.
Απλούστατα, μια από τις κορυφαίες ταινίες της χρονιάς!
