Στην αρωματοποιΐα, η αρωματική σύνθεση ενός αρώματος μπορεί με πολλούς τρόπους να συγκριθεί με τη σύνθεση ενός μουσικού κομματιού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αρωματοποιΐα χρησιμοποιεί όρους από τη μουσική όπως ‘τόνος’, ‘χορδή’, ‘σύνθεση’ ή ‘αρμονία’ και ‘συμφωνία’. Κατά αυτόν τον τρόπο ο αρωματοποιός είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος στη δημιουργία του αρώματος του προσπαθεί να εναρμονίσει τις αρχικές ‘νότες κορυφής’, όπου είναι το άρωμα που απελευθερώνεται τα πρώτα 15 περίπου λεπτά , τις ‘νότες καρδιάς’ , όπου καθορίζει τη φύση του αρώματος και διαρκεί τουλάχιστον 2 με 3 ώρες και τις ‘νότες βάσης’ όπου περιέχει τα πιο σταθερά συστατικά και γίνονται αισθητές για μερικές ώρες ακόμη. Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τόνοι αρωμάτων όπως η λεβάντα, το γκρέιπφρουτ και το σανταλόξυλο και αντίστοιχα πολλές και διαφορετικές συνθέσεις αρωμάτων. Ο κάθε άνθρωπος έλκεται από διαφορετικά αρώματα ανάλογα με την ψυχολογία και τη διάθεσή του, από αναμνήσεις που μπορεί ένα άρωμα να του προκαλεί, από το πώς εναρμονίζεται ένα άρωμα πάνω στην επιδερμίδα του ή το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Τα αρώματα έχουν τη δυνατότητα να γίνονται μια υπέροχη γέφυρα είτε αναμνήσεων είτε ψυχικής ανάτασης με παρόμοιο τρόπο όπως και η μουσική. Η λέξη άρωμα, perfume στα αγγλικά, προέρχεται από τα λατινικά per fumum όπου σημαίνει ‘μέσω καπνού’. Στα βάθη της ιστορίας οι Αιγύπτιοι, και όχι μόνο, έκαιγαν αρωματικά άνθη, βότανα και ρητίνες προς τιμή του θεού Ηλίου ‘Ρα’ και συγκεκριμένα το λιβάνι έως και σήμερα αποτελεί για πολλές ιεροτελεστίες το μέσο επικοινωνίας του θνητού και του θεϊκού κόσμου.
Στην πιο φυσική και άμεση έκφραση τους τα αρώματα μας προσφέρονται καθημερινά γύρω μας με τις μυρωδιές της φύσης, των φρούτων, των μπαχαρικών, των λουλουδιών και την ιδιαίτερη εκείνη μυρωδιά της βροχής από τις πρώτες ψιχάλες του φθινοπώρου. Όλες αυτές οι συνθέσεις της φύσης είναι απολύτως φυσικές και οι μπερδεμένες αυτές νότες συγχρονίζονται πάντοτε με μία απερίγραπτη τελειότητα. Η ιδιαίτερη όμως μαγεία στη συμφωνία και στις νότες των αρωμάτων που μπερδεύονται μεταξύ τους, συμβαίνει με τους ανθρώπους που αγαπάμε μυρίζοντας φευγαλέα τα μαλλιά τους και τα ρούχα τους τις στιγμές που βρισκόμαστε κοντά τους ή τους αγκαλιάζουμε σφιχτά. Aκόμη περισσότερο όμως όταν οι νότες και οι χορδές του έρωτα θα μπερδευτούν και τότε, στην απουσία τους, θα αγκαλιάζουμε και θα μυρίζουμε ξανά και ξανά, όλα όσα άγγιξαν τις συνθέσεις αυτές της σύνδεσης εκείνων που αγαπήσαμε μέχρι να χαθεί τελείως η όποια μυρωδιά…Εκείνα είναι τα αρώματα όπου κανένας αρωματοποιός δεν μπορεί να φτιάξει ποτέ ξανά. Τότε, μόνο η μουσική μπορεί να αναπαράγει το άρωμα των όσων μοιραστήκαμε για ένα μικρό ή μεγάλο διάστημα της ζωής μας με έναν άνθρωπο που αγαπήσαμε.
