Τελικά όλοι βγήκαμε από «Το παλτό» του Γκόγκολ;

 

*Η φωτογραφία ανήκει στην άρθρογράφο του άρθρου. Η χρήση της προβλέπεται μόνο για το συγκεκριμένο άρθρο.

Την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα η θεατρική  παράσταση «Το παλτό» του Νικολάι Γκόγκολ στο Θέατρο Σοφούλη. Πρόκειται για μια νουβέλα η οποία γράφτηκε το 1842 από τον Νικολάι Γκόγκολ. Ο πατέρας του χρυσού αιώνα του ρωσικού πεζογραφικού ρεαλισμού  στηλιτεύει εύστοχα το γραφειοκρατικό σύστημα της τσαρικής Ρωσίας μέσα από την ιστορία ενός άσημου υπαλληλάκου του Ακάκιου Ακακίεβιτς. Το έργο έχει ανέβει από πολλά θέατρα ανά το κόσμο γεγονός που αποδεικνύει την μεγάλη δυναμικότητα και διαχρονικότητα του.

Ο βασικός πρωταγωνιστής του έργου είναι ο Ακάκιος Ακακίεβιτς, ένας ασήμαντος άνθρωπος ο οποίος εργάζεται ως αντιγραφέας σε μια δημόσια υπηρεσία. Φαίνεται να αγαπά την δουλειά του,παραβλέποντας ότι ζει μέσα στα όρια της ταπείνωσης και της εξαθλίωσης. Ακόμη, όταν έρχεται  η στιγμή να αλλάξει το κουρελιασμένο παλτό του υποβάλλει τον εαυτό του σε φριχτές οικονομίες για 8 μήνες , χωρίς να παραπονιέται. Δεν τα παρατά γιατί η απόκτηση ενός νέου παλτό γίνεται συνώνυμο της ύπαρξης του. Τελικά καταφέρνει να ράψει ένα νέο παλτό, πράγμα που του δίνει κύρος και κοινωνική υπόληψη και αποδοχή. Ολα ανατρέπονται την στιγμή που κάποιος κλέφτης του αρπάζει το καινούργιο του παλτό, και στην προσπάθεια εξεύρευσης του έρχεται αντιμέτωπος με ένα άκαμπτο γραφειοκρατικό σύστημα.

Στην θεατρική παράσταση «Το παλτό» την μετάφραση και την θεατρική διασκευή κάνει η πεπειραμένη Δέσποινα Καλαϊτζίδου, η οποία μετέτρεψε εύστοχα, πειστικά και δίχως ελλείψεις τη νουβέλα σε θεατρικό κείμενο. Ο Lorenzo Bellelli επιμελείται το όλο σκηνικό της παράστασης που είναι λιτό αλλά ταυτόχρονα  αλληγορικό. Αυτό συνίσταται από φωτιστικά που κρέμονται απο αλυσίδες και έπιπλα αλυσοδεμένα. Ως σύμβολο οι αλυσίδες εκφράζουν τον περιορισμένο της ελευθερίας και των κινήσεων, την «φυλακισμένη» ζωή του πρωταγωνιστή στα δεσμά της σαθρής καθεστηκυίας τάξης. Η  μουσική επένδυση της παράστασης είναι του Γιώργου Καζαντζή και προκαλεί ακουστικό ρίγος. Μάλιστα, το μουσικό κομμάτι του «Το παλτό», με στίχους που έχουν γραφτεί από τον Κρίτωνα Ζαχαριάδη, ερμηνεύει με την υπέροχη φωνή της η Ναντίν Κυριαζή.

* Η φωτογραφία ανήκει στην άρθρογράφο του άρθρου. Η χρήση της προβλέπεται μόνο για το συγκεκριμένο άρθρο.

Παράλληλα, ο σκηνοθέτης της παράστασης Αντώνης Καραγιάννης έκανε μια δουλειά σύνθετη, ενδιαφέρουσα και ισορροπημένη. Ειδικότερα, παρουσιάζει τον Ακάκιο Ακακίεβιτς ως μια γκροτέσκα φιγούρα που μιλά και κινείται αργά επάνω στην σκηνή, θέλοντας να υπογραμμίσει την θλιβερή και ανιαρή ζωή που ο χαρακτήρας αυτός  ζει. Σε ισορροπημένη αντίθεση έρχονται οι  κωμικοί ρόλοι του Βασίλη Κανελλόπουλου όπου ο σκηνοθέτης δίνει μέσω αυτών έναν εύθυμο τόνο στην παράσταση. Ο ηθοποιός που υποδύεται τον Ακάκιο Ακακίεβιτς είναι ο Κρίτωνας Ζαχαριάδης ο οποίος εντυπωσίασε και συγκίνησε το κοινό μέσα από το υποκριτικό του ταλέντο χρησιμοποιώντας τα  πλούσια εκφραστικά του μέσα όπως για παράδειγμα, ο δραματικός τόνος της φωνής του. Ηταν ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή που ο Ακάκιος έκλαιγε πάνω  στο  παλιό του παλτό. Από την πλευρά του ο Βασίλης Κανελλόπουλος υποδύεται τρείς διαφορετικούς ρόλους, τον συνάδελφο του Ακάκιου, Αλεξάντρ, τον ράφτη Πέτροβιτς και ένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο. Με αυτό το τρόπο αποδεικνεύει το υποκριτικό του σφρίγος και την άνεση του να μεταλλάσσεται από τον έναν ρόλο στον άλλο.

Advertising

Advertisements
Ad 14
* Η φωτογραφία ανήκει στην άρθρογράφο του άρθρου. Η χρήση της προβλέπεται μόνο για το συγκεκριμένο άρθρο.

Συνοψίζοντας, η παράσταση «Το παλτό» είναι μια προσπάθεια άρτια με ωραίες και μεστές ερμηνείες. Όλοι οι συντελεστές έδρασαν ως μια αρραγή ομάδα που νοιάζεται ειλικρινά για το αισθητικό  τελικό αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι πέτυχαν τον στόχο τους δεδομένου ότι το νόημα του θεατρικού κειμένου γίνεται πλήρως κατανοητό από τους  θεατές οι οποίοι νιώθουν  μεγάλη συγκίνηση κατά την διάρκεια της παράστασης.

 

Γεννήθηκα στις αρχές αυτού του αιώνα..
Από πολύ μικρή μου άρεσε να γράφω για αυτό κρατούσα ημερολόγιο.
Στο maxmag βρήκαν στέγη οι επιθυμίες μου.
Πάρε το εισιτήριο σου και έλα να μάθουμε, να βιώσουμε, να ανακαλύψουμε.
Σε περιμένω...

Περισσότερα από τη στήλη: Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Είδαμε την παράσταση «Αναμονή στο Τίποτα Κεφάλαιο 1» στο θέατρο «Λύχνος»

Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Αναμονή στο Τίποτα Κεφάλαιο 1» η οποία είναι…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Είδαμε την παράσταση «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο» της Marta Buchaca στο «Θέατρο 104»

  Στο Θέατρο 104 βρεθήκαμε στην υπέροχη παράσταση «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο»…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Είδαμε την παράσταση «Homos, στην Ελλάδα όλοι» στο Aπό Μηχανής Θέατρο

«Το Homos, στην Ελλάδα όλοι»πρωτοπαρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη το 2016, χαρακτηρίστηκε από τους New York…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Χάρπερ Ρήγκαν» στο Studio Μαυρομιχάλη

Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Χάρπερ Ρήγκαν» σε μετάφραση Ερις Κύργια και σκηνοθεσία Φώτη Μακρή. Ο Θεατρικός…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

«Αιολική Γη», Εθνικό Θέατρο:5+1 λόγοι για να την παρακολουθήσετε

Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε την αυλαία του στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» στο εμβληματικό έργο του…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

Είδαμε τη «Oleanna» του David Mamet στο θέατρο «Αργώ»

Είδαμε το εξαιρετικό έργο του Αμερικανού βραβευμένου συγγραφέα David Mamet, «Oleanna» στο θέατρο «Αργώ». Το…

Παρουσιάσεις Παραστάσεων

«Κι από Σμύρνη, Σαλονίκη»: Το μεγάλο ταξίδι μετά τα συντρίμμια της Μικρασιατικής καταστροφής

Την επιστροφή της πετυχημένης θεατρικής παράστασης «Κι από Σμύρνη, Σαλονίκη» σε σκηνοθεσία Μιμής Ντενίση, που…