Ο Φρήντριχ Ντύρενματ (Friedrich Dürrenmatt) ήρθε στο κόσμο στις 5 Ιανουαρίου 1921 στο Στάλντεν του Έμενταλ της Ελβετίας. Οι γονείς του Ράινχολντ Ντύρενματ και Χάλντα Ντύρενματ τον μεγάλωσαν με προτεσταντικές αρχές. Ο πατέρας του ήθελε ο μικρός τότε Φρήντριχ να γίνει πάστορας αλλά ο ίδιος δεν επιθυμούσε μια τέτοια ζωή. Γι’ αυτό σπούδασε φιλοσοφία. Παράτησε όμως τις ακαδημαϊκές σπουδές του για να ασχοληθεί, αρχικά, με τη ζωγραφική και έπειτα με τη συγγραφή. Άλλωστε προς τη συγγραφή τον προέτρεπε και ο παππούς του, ο οποίος ήταν ποιητής και σατιριστής.
Προς τα τέλη του 1940 εμφανίστηκε στα θεατρικά δρώμενα με το έργο “Εs steht geschrieben” (“Είναι γραμμένο”), το οποίο προκάλεσε θεατρικό σκάνδαλο στη Ζυρίχη. Ακολούθησαν έργα όπως «Ο τυφλός», «Ρωμύλος ο Μέγας (1949)», «Ο γάμος του κυρίου Μισσισιπή»,«Ένας άγγελος έρχεται στη Βαβυλώνα». Η επιτυχία του χτύπησε τη πόρτα σε ηλικία 35 ετών με έργα όπως «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» και «Οι φυσικοί», τα οποία έχουν ανέβεί με μεγάλη επιτυχία και στην χώρα μας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε με πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων το Βραβείο του Κύκλου των Θεατρικών Κριτικών και το βραβείο Σίλερ.
Ως προς τις τεχνικές, που χρησιμοποίησε στα έργα του, επηρεάστηκε από τον Αριστοφάνη και τον Μπέρτολτ Μπρέχτ. Κυρίαρχο στοιχείο είναι το γκροτέσκο και το παράλογο. Κατάφερε να συνδυάσει το κωμικό στοιχείο με το τραγικό (π.χ «Η επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας»). Βασικές θεματικές των έργων του είναι η δικαιοσύνη, η ελευθερία του ατόμου και η ασφυκτική εξουσία σε όλες τις πιθανές μορφές της.Έλεγε για το θέατρο ότι ”δεν μπορεί να αλλάξει τη σκληρή πραγματικότητα, όμως είναι αναγκαίο να παρουσιάζει εναλλακτικές επιλογές και να συμβάλλει με αυτόν τον τρόπο στην αποδοχή της από τον άνθρωπο. Η τέχνη δεν είναι ποτέ αντικειμενική, πάντοτε φέρει στοιχεία του δημιουργού της και δεν μπορεί να δώσει οριστικές λύσεις. Η τέχνη εξελίσσεται και δεν μένει στάσιμη. Παράλληλα, ένας ποιητής μπορεί με το έργο του στην καλύτερη των περιπτώσεων να προβληματίσει, σπάνια να επηρεάσει, όμως δεν μπορεί ποτέ να μεταβάλει μια κατάσταση.”
Τη θεωρία του για την τέχνη την εφάρμοσε στη ζωή του. Διατράνωνε ότι τον κόσμο, όπως τον βίωσε, τον αντιμετώπισε με έναν κόσμο που επινόησε. O Ντύρενματ πέρα από τα θεατρικά έργα έγραψε κείμενα για το ραδιόφωνο αλλά και «αστυνομικά» μυθιστορήματα, τα οποία εν συνεχεία γυρίστηκαν ως φιλμ. Γνωστότερο των οποίων είναι «Ο δικαστής και ο δήμιος του» (Der Richter und sein Henker, 1950). Επίσης, έγραψε φιλοσοφικά δοκίμια και πολιτικά κείμενα. Για κάποια περίοδο της ζωής του, καταπιάστηκε με τη σκηνοθεσία και διασκευή κλασσικών έργων.
Κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του έγινε επίτιμος διδάκτορας σε κάποια σημαντικά πανεπιστήμια.Ο Ντύρενματ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, στις 14 Δεκεμβρίου του 1990, παρέμενε ενεργός και με δημόσιο λόγο μέχρι τέλους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ανακαλύφθηκε το εικαστικό έργο του και το Ελβετικό Λογοτεχνικό Αρχείο συνέβαλε στη συντήρηση των έργων του. Το 2021 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Ένας συγγραφέας δεν λύνει προβλήματα. Τα αφήνει να αναδυθούν.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
https://www.politeianet.gr/sygrafeas/durrenmatt-friedrich-31828
Über Friedrich Dürrenmatt: Essays, Zeugnisse und Rezensi
