Εμπνευσμένη από την ταινία του Netflix, η δίκη των 7 του Σικάγου… ας ρίξουμε μια ματιά στην αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία.
Η δίκη των 7 του Σικάγου, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες δίκες όλων των εποχών στην Αμερική, η οποία για μερικούς δεν είναι μια απλή δίκη αλλά μια απόδειξη πως η δικαιοσύνη χειραγωγείται από την πολιτική εξουσία.
Τον Αύγουστο του 1968, ο πόλεμος στο Βιετνάμ έχει φτάσει στο αποκορύφωμα του – 1.000 Αμερικάνοι πέθαιναν κάθε μήνα στο Βιετνάμ- σε συνδυασμό με τις δολοφονίες των Martin Luther King και Robert Kennedy, η Αμερική έβραζε.
Με αφορμή το εθνικό συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στο Σικάγο, οργανώνονται αντιπολεμικές πορείες κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, η Αμερική μίλησε, ο απλός λαός δεν ήθελε αυτό τον πόλεμο. Οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις στους δρόμους πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση του Lyndon B. Johnson να διατάξει την πλήρη καταστολή, κάτι που επέφερε μία πραγματική εξέγερση. Για πέντε 24ωρα, το Σικάγο το καιγόταν, πέντε μέρες αστυνομικής βίας με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης.
Μαρτυρίες από τις πορείες αναφέρουν για την αστυνομία:
«Άρχισαν να τραβούν διάφορα άτομα, ρίχνοντάς τους σπρέι στα πρόσωπα και χτυπώντας με τα γκλομπ τα πλευρά τους. Τα μάτια τους ήταν κατακόκκινα και ούρλιαζαν με κραυγές που δεν είχαν ακουστεί ποτέ πριν από ανθρώπους. Oι αρχές είχαν ξεκάθαρο σχέδιο να τσακίσουν μία ολόκληρη γενιά που κατά τη γνώμη τους ήταν χαλασμένη».
Η αστυνομία συλλαμβάνει τους David Dellinger Rennie Davis, Tom Hayden, Abbie Hoffman, Jerry Rubin και Bobby Seale, John Froines και Lee Weiner και οδηγούνται στο δικαστήριο ως οργανωτές της διαδήλωσης και υποκινητές της εξέγερσης, με τους ίδιους να δηλώνουν «δεν μάς συνέλαβαν, μάς επέλεξαν».
Ποιοι ήταν & γιατί συνέλαβαν μόνο αυτούς;
O Εισαγγελέας Hoffman, με την στήριξη του Νίξον αποφάσισε την εκδικητική- σχεδόν συμβολική και προς παραδειγματισμό- σύλληψη έναν χρόνο μετά τις αιματηρές διαδηλώσεις των Τομ Χέιντεν και Ρένι Ντέιβις (Πρόεδρο κι Αντιπρόεδρο του Φοιτητικού Κινήματος των Δημοκρατικών), των Αμπι Χόφμαν και Τζέρι Ρούμπιν (χίπηδες αντιστασιακοί, ιδρυτικά μέλη του κινήματος των Yippies – Youth International Party), του 55άχρονο πασιφιστή Ντέιβ Ντέλιντζερ, του Μπόμπι Σιλ (αρχηγό των Black Panthers, ο οποίος δεν ήταν ΚΑΝ παρών στις εξεγέρσεις).
Ο Bobby Seale, ήταν ο συνιδρυτής της οργάνωσης των Μαύρων Πανθήρων (μία επαναστατική ομάδα που δρούσε αρχικά ως αμυντική οργάνωση απέναντι στην αστυνομική βία κατά των μαύρων Αμερικανών), ο οποίος δικάστηκε χωρίς δυνατότητα παρουσίας συνηγόρου. Ο Bobby Seale, όταν διαμαρτυρήθηκε, αλυσοδέθηκε στο εδώλιο και φιμώθηκε, ώστε να συνεχιστεί η διαδικασία. Αυτό δεν έγινε μια φορά αλλά σε όλη την δίκη. Τελικά προσήχθη σε ξεχωριστή δίκη, αφήνοντας τους υπόλοιπους εφτά κατηγορούμενους να αντιμετωπίσουν μία σωρεία κακουργηματικών κατηγοριών που δεν είχαν έρεισμα στην πραγματικότητα και έναν προκλητικά προκατειλημμένο δικαστή.
«Έχουμε μία ρατσιστική κυβέρνηση και ζούμε σε μία ρατσιστική κοινωνία. Ακόμη και ο Superman στα κόμικ δεν σώζει μαύρους. Κάνατε ότι μπορούσατε για να μας φιμώσετε με ψέματα και αστυνομική βία. Απαιτώ τα συνταγματικά μου δικαιώματα», είπε ο Seale προς τον δικαστή Hoffman.
Η δίκη
Δύο από τους ενόρκους έλαβαν απειλητικές επιστολές, υποτίθεται από τους Μαύρους Πάνθηρες αλλά πιθανότατα πλαστογραφημένες. Μία ακόμη κυβερνητική προσπάθεια να απομακρυνθούν επειδή παρουσιάζονταν «ανοιχτοί, ειλικρινείς και αμερόληπτοι». Ο ίδιος ο δικαστής Hoffman φρόντισε να παίξουν το ρόλο τους αυτές οι επιστολές, ουσιαστικά καθοδηγώντας τους ενόρκους. Ευτυχώς, ένας από τους ενόρκους που έλαβαν τις επιστολές επέμεινε στο να μείνει στη θέση του, όπως και ένας τρίτος ένορκος ο οποίος είχε ενημερωθεί για αυτές.
Οι παραπομπές του Hoffman και οι τελικές του αποφάσεις ήταν εξοργιστικά σκληρές. Ο Kunstler καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλάκισης επειδή τον αποκάλεσε «Mr Hoffman» αντί για το καθιερωμένο «your honour». Ο Seale επιβαρύνθηκε με την ίδια ποινή, πέρα από την προαναφερθείσα κακοποίησή του. Ο Hayden καταδικάστηκε με ένα έτος φυλάκισης γιατί διαμαρτυρήθηκε για τις συμπεριφορές απέναντι στον Seale. Ο Abbie Hoffman «έφαγε» 8 μήνες επειδή γέλασε μέσα στο δικαστήριο. Όταν οι ίδιες κατηγορίες επανεξετάστηκαν από άλλον δικαστή, απορρίφθηκαν αμέσως και κανείς από τους κατηγορούμενους δεν καταδικάστηκε με αυτές τις έξτρα ποινές και πρόστιμα.
Η υποτιμητική αντιμετώπιση των κατηγορούμενων, όμως, δεν είχε τελειώσει: Ο δικαστής Hoffman διέταξε οι κατηγορούμενοι να κουρευτούν και, μετά την καταδίκη, ενώ ο σερίφης της κομητείας Cook, Joe Woods, κρατούσε τα μαλλιά του Abbie Hoffman ως τρόπαιο, σε συνέντευξη τύπου.
Η καταδίκη
Η δίκη ολοκληρώθηκε με τον Abbie Hoffman να ξεκαρδίζεται ακούγοντας τα πρόστιμα που επέβαλλε ο του δικαστής, ζητώντας του αντί για $5.000 να του ανεβάσει το ποσό στις $350.000. Ο δικηγόρος υπεράσπισης William Kunstler, απευθυνόμενος προς τον δικαστή, τόνισε πως κατάφερε να υποβιβάσει την υπόθεση, υπονομεύοντάς την, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Τον Νοέμβριο του 1969, ο Bobby Seale απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες και τρεις μήνες αργότερα το ίδιο συνέβη και για τους Weiner και Froines. Στους υπόλοιπους επιβλήθηκε φυλάκιση 5 ετών και πρόστιμο 5.000 δολαρίων (για τον καθένα), με τις κατηγορίες της εμπλοκής σε υποκίνηση ταραχών.
Η έφεση
Όλες οι καταδίκες ανατράπηκαν στις 21 Νοεμβρίου του 1972 στο Εφετείο των ΗΠΑ, κυρίως, λόγω του γεγονότος πως ο δικαστής Hoffman βρέθηκε να μεροληπτεί, ξεκάθαρα πια, όταν αρνήθηκε στους δικηγόρους υπεράσπισης το δικαίωμά τους να ελέγξουν τους δικαστές για φυλετικές και πολιτισμικές προκαταλήψεις. Κυρίως όμως, γιατί το FBI είχε στοιχεία για αυτό. Η υπόθεση δεν ήρθε στο προσκήνιο ποτέ ξανά.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
- Η δίκη των 7 του Σικάγο: Η αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία του Netflix, ανακτήθηκε από https://www.monopoli.gr/2020/10/14/promotional-items/cine-news/421605/i-diki-ton-7-tou-sikagou-i-alithini-istoria-piso-apo-tin-nea-tainia-tou-netflix/ (Τελευταία πρόσβαση 22/11/2020)
- Trial of the Chicago 7: Ο Aaron Sorkin επιστρέφει στο δικαστικό δράμα, ανακτήθηκε από https://maxmag.gr/cinema/kritikes/trial-of-the-chicago-7-o-aaron-sorkin-epistrefei-sto-dikastiko-drama/ (Τελευταία πρόσβαση 22/11/2020)
