
Πολλοί έχουν την άποψη ότι ο Μινώταυρος ήταν ένα φριχτό, άγριο και αποτρόπαιο τέρας. Από την στιγμή κιόλας που ήταν ένα μυθικό τέρας με σώμα ανθρώπου και κεφάλι και ουρά ταύρου, ήταν απόλυτα λογικό να τρομάζει και να φοβερίζει σε μεγάλο βαθμό τους ανθρώπους. Όμως τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι, σκοτεινά και ζοφερά. Ο Μινώταυρος δεν ήταν πάντοτε ένα τεράστιο και τρομακτικό τέρας που απειλούσε την ζωή εκατοντάδων ανθρώπων. Συγκεκριμένα, ήταν τόσο θύμα όσο και θύτης μαζί. Πώς όμως είναι δυνατή αυτή η ταυτόχρονη ύπαρξη των δύο αυτών αντικρουόμενων χαρακτηρισμών για το μυθικό τέρας του νησιού της Κρήτης;
Η γέννηση του Μινώταυρου:
Η γέννηση του Μινώταυρου αποτελούσε μια πολύ παράξενη και ταυτόχρονα αστεία ιστορία, η οποία διαδραματίστηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου, την Κρήτη. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Μίνωας, πριν γίνει βασιλιάς της Κρήτης, ζήτησε την συμβουλή του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα για το αν θα έπρεπε να γίνει βασιλιάς ο ίδιος ή ο αδερφός του. Εκείνη την στιγμή, ο Ποσειδώνας έστειλε στον Μίνωα έναν πανέμορφο, μεγαλόσωμο, λευκό ταύρο και του ζήτησε να τον θυσιάσει στο όνομα του για του αποκαλύψει την πολυπόθητη απάντηση. Όμως, ο Μίνωας δεν ήθελε να οδηγήσει αυτόν τον όμορφο και σπάνιο ταύρο αποκλειστικά σε θυσία. Για αυτό τον λόγο αποφάσισε να κοροϊδέψει τον Ποσειδώνα. Δηλαδή, θυσίασε έναν άλλον ταύρο στην θέση του και κράτησε τον άλλον για τον εαυτό του.
Όταν ο Ποσειδώνας ανακάλυψε την απάτη του Μίνωα, αποφάσισε να τον εκδικηθεί. Για αυτόν τον λόγο, με την βοήθεια της θεάς Αφροδίτης, έκανε την γυναίκα του Μίνωα, την Πασιφάη να ερωτευτεί παράφορα τον ταύρο. Ο πόθος της για αυτόν τον πανέμορφο, λευκό ταύρο, μεγάλωνε μέρα με την μέρα, όλο και περισσότερο. Εκείνη, όντας απελπισμένη, ζήτησε την βοήθεια του μηχανικού της Κρήτης Δαιδάλου, προκειμένου να την βοηθήσει να ικανοποιήσει το πάθος της. Εκείνος για να την βοηθήσει, κατασκεύασε ένα μεγάλο, κέρινο ομοίωμα αγελάδας, μέσα στο οποίο η Πασιφάη μπήκε μέσα. Έτσι λοιπόν με αυτόν τον τρόπο, ο ταύρος ξεγελάστηκε και ζευγάρωσε μαζί της.
Από αυτή την αλλόκοτη ένωση, η Πασιφάη έμεινε έγκυος. Εννέα μήνες μετά, ήρθε στον κόσμο ο Αστερίωνας ή Αστέριος, ένα μικρό ανθρωπάκι-ταυράκι με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι και ουρά ταύρου. Όμως, όσο ο Αστερίωνας μεγάλωνε, τόσο πιο επικίνδυνος γινόταν απέναντι στους ανθρώπους. Τότε, ο πλέον βασιλιάς Μίνωας ζήτησε από τον Δαίδαλο να κατασκευάσει έναν τεράστιο λαβύρινθο για να τον τοποθετήσει μέσα και να μείνει εκεί για την υπόλοιπη ζωή του, μακριά από τους ανθρώπους.

Η πορεία προς τον θάνατο:
Η πορεία του Μινώταυρου Αστερίωνα προς τον θάνατο ξεκίνησε από όταν ο γιος του Μίνωα ο Ανδρόγεως μεταφέρθηκε στην Αθήνα για να συμμετάσχει στους Παναθηναϊκούς αγώνες. Εκεί, ο Ανδρόγεως σκοτώθηκε από το θηρίο με το οποίο πολεμούσε στην διάρκεια των αγώνων. Όμως, ο Μίνωας κατηγόρησε τους Αθηναίους για τον χαμό του γιου του και για αυτόν τον λόγο τους κήρυξε πόλεμο. Από αυτόν τον πόλεμο, ο Μίνωας βγήκε νικητής. Για να τιμωρήσει τους Αθηναίους για τον θάνατο του γιου του, όρισε κάθε εννέα έτη να πληρώνουν έναν φόρο “αίματος”. Συγκεκριμένα, οι Αθηναίοι ήταν υποχρεωμένοι να στέλνουν επτά νέους και επτά νέες στον λαβύρινθο της Κρήτης ως τροφή στον Μινώταυρο. Αυτό το φριχτό έγκλημα έλαβε τέλος από την στιγμή που ο Θησέας, ο γιος του βασιλιά της Αττικής Αιγέα, πήγε στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο και να τελειώσει η πληρωμή του φόρου “αίματος” μια για πάντα. Αυτό ήταν λοιπόν το τραγικό τέλος του Μινώταυρου.

Ο συμβολισμός του Μινώταυρου στην τέχνη και στην αρχαιολογία:
Πολλοί μελετητές έχουν δώσει ποικίλους ορισμούς για το τι μπορεί να συμβόλιζε ο Μινώταυρος τόσο στην τέχνη όσο και στην αρχαιολογία. Ειδικότερα, κάποιοι πιστεύουν ότι ο Μινώταυρος συμβόλιζε την Κρήτη, ενώ ο Θησέας αντίστοιχα συμβόλιζε την Αθήνα. Έτσι με τον δολοφονία του Μινώταυρου από τον Θησέα, η Αθήνα βγήκε τελικά νικήτρια από τον πολύχρονο πόλεμό της με την μινωική Κρήτη και κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να κυριαρχήσει στο Αιγαίο πέλαγος. Επιπλέον, κάποιοι άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο Μινώταυρος Αστερίωνας συμβόλιζε τον Αστέριο Δία, διότι το διάστικτο του σώμα συμβόλιζε τον έναστρο ουρανό. Επιπροσθέτως, κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι ο μύθος του Μινώταυρου σχετίζεται με το μινωικό έθιμο των ταυροκαθαψίων. Τέλος, μπορούμε να σημειώσουμε ότι η θανάτωση του Μινώταυρου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως το τέλος του φριχτού εθίμου των ανθρωποθυσιών, οι οποίες ήταν πολύ συχνές εκείνη την εποχή.
Όπως και να έχει, ο Μινώταυρος δεν είχε ποτέ την επιλογή της διαφορετικότητας, να ζήσει δηλαδή μια “άλλη” ζωή από αυτήν που έζησε. Για αυτό τον λόγο ήταν και το τραγικό πρόσωπο της όλης ιστορίας. Οι άλλοι αποφάσισαν για αυτόν και όχι ο ίδιος για τον εαυτό του. Επομένως, μπορούμε να τονίσουμε το εξής: ότι ο Μινώταυρος Αστερίωνας μπορεί να συμβόλιζε το καθετί διαφορετικό που τρομάζει την εκάστοτε κοινωνία και εκείνη προσπαθεί με όλες τις τις δυνάμεις να το φυλακίσει, να το απομονώσει και στο τέλος να το εξοντώσει.

Πηγές:
- Μινώταυρος – Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
- (33) Η Τραγική Ιστορία Πίσω από τον Μινώταυρο! | Ελληνική Μυθολογία – YouTube