Στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, από το 1912 έως και το 1948, παράλληλα με τους αθλητές, έπαιρναν μέρος και διάφοροι καλλιτέχνες της εποχής. Ποιητές, γλύπτες, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, συγγραφείς, αλλά και μουσικοί διεκδικούσαν το χρυσό, το αργυρό και το χάλκινο μετάλλιο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Τέχνης και οι αντίστοιχες κατηγορίες έδιναν την ευκαιρία σε αυτούς τους καλλιτέχνες να δείξουν το ταλέντο τους.
Πιο συγκεκριμένα, στο Πένταθλο των Μουσών, μία διεθνής επιτροπή έκρινε τα αποτελέσματα των αγώνων και των νικητών, ενώ ο ιδρυτής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), Πιερ ντε Κουμπερτέν, ήταν εκείνος που πίστευε ότι ο αθλητισμός και η τέχνη είναι αναπόσπαστα δεμένα.
Ωστόσο, από την αρχή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896, η ιδέα του Κουμπερτέν δεν είχε ιδιαίτερη απήχηση. Ήταν το 1912, στους Αγώνες της Στοκχόλμης, όταν η ιδέα αυτή πήρε σάρκα και οστά για πρώτη φορά.
Ολυμπιακοί Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928
Πηγή: paintvine.co.nz
Παρ’ όλα αυτά, οι Αγώνες Τέχνης άρχισαν να λαμβάνονται σοβαρά από τη δεκαετία του 1920 και μετά, όπου τα έργα τέχνης από 193 το 1924 έφτασαν στα 1.100 το 1928 στους Αγώνες του Άμστερνταμ.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι το 1932, στους Αγώνες του Λος Άντζελες, πάνω από 384.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το Μουσείο Ιστορίας, Επιστήμης και Τέχνης για να θαυμάσουν τα υποβαλλόμενα έργα, παρά την πτώση της συμμετοχής καλλιτεχνών εκείνη τη χρονιά.
Δυστυχώς, το 1948 οι Αγώνες Τέχνης καταργήθηκαν από τη ΔΟΕ, διότι έβρισκαν οτι επαγγελματίες καλλιτέχνες έπαιρναν μέρος, ενώ οι κανόνες απαιτούσαν να παίρνουν μέρος μόνο ερασιτέχνες. Το 1948 οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στη Γερμανία.
Λος Άντζελες, Ολυμπιακοί Αγώνες 1932
Πηγή: en.wikipedia.org
Όσον αφορά την Ελλάδα, πριν από εκατό χρόνια, στους Αγώνες του 1924 στο Παρίσι, η Ελλάδα κέρδισε το μοναδικό της μετάλλιο στην κατηγορία της γλυπτικής.
Το έργο που κέρδισε, ο ‘Δισκοβόλος’ του Κωνσταντίνου Δημητριάδη, δείχνει τον αθλητή ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν τη ρίψη του δίσκου. Το έργο του Δημητριάδη βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Νέα Υόρκη, ενώ αντίγραφό του έχει τοποθετηθεί απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο στην Αθήνα.
Πηγή: nycgovparks.org
Τέλος, μπορεί οι καλλιτέχνες να μη συμμετέχουν πια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως η τέχνη παραμένει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι τους, καθώς κάθε τέσσερα χρόνια η χώρα που τους φιλοξενεί διοργανώνει ένα πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Στην πραγματικότητα, οι καλλιτέχνες που παίρνουν μέρος σε αυτές τις εκδηλώσεις, ακόμα κι αν δε βραβεύονται, είναι όλοι νικητές.
Πηγές:
Neuendorf, H. (2016). Painting for Gold Medals: When Art Was an Olympic Discipline. artnet.
Ανακτήθηκε από: https://news.artnet.com/art-world/early-olympics-art-events-594437 (τελευταία πρόσβαση: 17/10/2024)
Babbs, V. (2024). Art Bites: Art Used to Be an Olympic Sport. artnet.
Ανακτήθηκε από: https://news.artnet.com/art-world/art-bites-olympic-art-competitions-2432359 (τελευταία πρόσβαση: 17/10/2024)
Μηχανή του Χρόνου (n.d.). Ο ‘Δισκοβόλος’, που κέρδισε το μοναδικό μας μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες γλυπτικής. Η περιπέτειά του στη Ν. Υόρκη.
Ανακτήθηκε από: https://www.mixanitouxronou.gr/o-quot-diskovolos-quot-poy-kerdise-to-monadiko-mas-metallio-stoys-olympiakoys-agones-glyptikis-i-peripeteia-toy-sti-n-yorki/ (τελευταία πρόσβαση: 17/10/2024)
