Ο Απρίλιος είναι ο μήνας αποδοχής του αυτισμού

Η ηχολαλία, η επανάληψη της ομιλίας των άλλων, είναι συχνή στα άτομα με αυτισμό. Η έρευνα έχει δείξει ότι η ηχολαλία είναι λειτουργική και έχει νόημα για πολλά άτομα με αυτισμό. Ωστόσο, ορισμένοι κλινικοί και ερευνητές συνεχίζουν να τη χαρακτηρίζουν παθολογική και ότι θα πρέπει να περιοριστεί.

Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (εφεξής αυτισμός) είναι μια νευροαναπτυξιακή αναπηρία που χαρακτηρίζεται από διαφορές στην κοινωνική επικοινωνία, μαζί με έντονα ενδιαφέροντα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς (American Psychological Association, 2022). Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι τουλάχιστον 1 στα 100 παιδιά έχουν αυτισμό (World Health Organization, 2022).

Οι διαφορές στις επικοινωνιακές συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της ηχολαλίας, είναι οι πιο πρώιμες αναγνωρισμένες ενδείξεις του αυτισμού, με τις ενδείξεις να είναι εμφανείς από την ηλικία των 18 μηνών (Zeidan κ.ά., 2022). Η ηχολαλία κατηγοριοποιείται ως μία επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που σχετίζεται με τον αυτισμό στην 5η έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5; American Psychological Association, 2013) και ορίζεται ως η τυχαία επανάληψη της ομιλίας που ακούστηκε προηγουμένως από άλλα άτομα, από τραγούδια, από τηλεοπτικές εκπομπές ή από ταινίες.

Η έρευνα

Η Blackburn και οι συνεργάτες της (2023), στη συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας τους, είχαν ως σκοπό να κατανοήσουν το εύρος και την επίδραση των παρεμβάσεων για την ηχολαλία σε παιδιά με αυτισμό. Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 15 μελέτες οι οποίες πληρούσαν τα προκαθορισμένα κριτήρια ένταξης στη συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Οι ερευνητές έθεσαν το ακόλουθο ερώτημα: «Σε παιδιά με αυτισμό ηλικίας 0–18 ετών, τί επίδραση έχουν οι παρεμβάσεις στα επίπεδα της ηχολαλίας και στη λειτουργική επικοινωνία;». Οι ερευνητές προσπάθησαν να μάθουν τους τύπους παρεμβάσεων που στοχεύουν στη μείωση ή την εξάλειψη της ηχολαλίας (συμπεριλαμβανομένης της παλιλαλίας, της επαναλαμβανόμενης ομιλίας, της αυθόρμητης μίμησης, της φωνητικής στερεοτυπίας, των επαναλαμβανόμενων γρυλισμάτων, μεταξύ άλλων).

Advertisements

Ευρήματα

• H συστηματική ανασκόπηση της Blackburn και των συνεργατών της (2023), εντόπισε 15 μελέτες που χρησιμοποίησαν μια ποικιλία παρεμβάσεων για τη μείωση της ηχολαλίας για 78 συμμετέχοντες.
  • Από τις 15 μελέτες, 11 ανάφεραν μειώσεις στην ηχολαλία για 44 συμμετέχοντες
  • Δύο μελέτες ανάφεραν μεταβλητές επιδράσεις στην ηχολαλία σε 10 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της ηχολαλίας για 2 συμμετέχοντες, &
  • Μία μελέτη ανάφερε καμία επίδραση στην ηχολαλία σε 24 συμμετέχοντες.
• Ωστόσο, κατά την εξέταση της ποιότητας της βιβλιογραφίας, μόνο τρεις από τις 15 μελέτες ταξινομήθηκαν ως μελέτες με επαρκή επιστημονική αυστηρότητα, με αυτό να σημαίνει ότι μπορούν να εξαχθούν μόνο ελάχιστα σταθερά συμπεράσματα.
• Καμία από τις έρευνες δεν αναγνώρισε την ηχολαλία ως λειτουργική ή σημαντική για τα άτομα με αυτισμό.

Συμπεράσματα

• Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι παρεμβάσεις γενικά μείωσαν την ηχολαλία στα παιδιά με αυτισμό.
• Ωστόσο, υπήρχαν σημαντικές ασυνέπειες στους ορισμούς και την εννοιολογική κατανόηση της ηχολαλίας, μεταξύ άλλων.
• Οι παρεμβάσεις για την ηχολαλία ποικίλλουν.
• Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η ποιότητα των περισσότερων μελετών ήταν πολύ χαμηλή.
• Υπάρχει περιορισμένη συναίνεση σχετικά με τον ορισμό της ηχολαλίας μεταξύ των μελετών που συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η ηχολαλία αναγνωρίζεται ως λειτουργική ή σημαντική για τα αυτιστικά παιδιά.
• Επιπλέον, η έλλειψη μεθοδολογικής αυστηρότητας καθιστά δύσκολη την εξαγωγή κλινικών συμπερασμάτων σχετικά με τις παρεμβάσεις.  
• Η ηχολαλία πρέπει να θεωρείται λειτουργική και να καταβάλλονται προσπάθειες για την κατανόηση της σημασίας και του σκοπού της.
• Λόγω της χαμηλής ποιότητας των διαθέσιμων παρεμβάσεων και των περιορισμένων αποτελεσμάτων, δεν μπορούν να γίνουν συστάσεις για την παρέμβαση που μπορεί να στοχεύσει στη μείωση της ηχολαλίας.
• Οι ερευνητές καταλήγουν ότι οι λογοπαθολόγοι θα πρέπει να διερευνούν και να αναγνωρίζουν τις πιθανές επικοινωνιακές λειτουργίες της ηχολαλίας και να επιδιώκουν την υποστήριξη για την οικοδόμηση ουσιαστικών δεξιοτήτων στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

Βιβλιογραφία

American Psychological Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 5th edition, American Psychiatric Association: Arlington, VA. https://doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596

American Psychological Association. (2022). Autism spectrum disorder. American Psychological Association. https://www.apa.org/topics/autism-spectrum-disorder

Blackburn, C., Tueres, M., Sandanayake, N., Roberts, J., & Sutherland, R. (2023). A systematic review of interventions for echolalia in autistic children. International Journal of Language & Communication Disorders, 58(6), 1977–1993. https://doi.org/10.1111/1460-6984.12931

World Health Organisation [WHO] (2022) Autism. World Health Organisation. ‘Amsterdam/Philadelphia’ https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/autism-spectrum-disorders

Zeidan, J., Fombonne, E., Scorah, J., Ibrahim, A., Durkin, M.S., Saxena, S., Yusuf, A., Shih, A. & Elsabbagh, M. (2022) Global prevalence of autism: a systematic review update. Autism Research, 15(5), 778–790. https://doi.org/10.1002/aur.2696