Επιλογή των γλυκών ως υποκατάστατα
Η συναισθηματική μας εξάρτηση από τη ζάχαρη, ξεκινάει από την αίσθηση που μας προκαλεί ενώ την καταναλώνουμε. Η κατανάλωση των γλυκών επιδρά σε ορμόνες που σχετίζονται με τη διάθεσή μας. Οι ενδορφίνες και η σεροτονίνη είναι οι υπεύθυνες ορμόνες για το πώς νιώθουμε αλλά και πώς αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις γύρω μας. Το στρες, η κόπωση και η καλή ή κακή ψυχολογία, πέρα από τα συναισθήματα, ρυθμίζουν και τη ζωή μας καθημερινά. Σε δύσκολες περιόδους, που έχουμε χάσει τον έλεγχο της ζωής μας, είναι πολύ πιθανό να να χαλάσουμε και τον αυτοέλεγχό μας. Τότε, είναι εύκολο να υποκύψουμε σε διάφορους πειρασμούς και κακές συνήθειες ως διέξοδο. Τα γλυκά, είναι μία από αυτές τις διεξόδους, καθώς λόγω της ζάχαρης, μας παρέχουν προσωρινή ευφορία.
Ζάχαρη ενάντια στο άγχος
Το άγχος είναι μια συχνή κατάσταση και για πολλούς, μία μόνιμη συνθήκη. Οι καθημερινές υποχρεώσεις, οι εργασιακές απαιτήσεις και οι ίδιες μας οι προσδοκίες, μας ωθούν σε έναν διαρκή αγώνα. Η διαρκής αυτή προσπάθεια ολοκλήρωσης και επιτυχίας των απαιτήσεων που μας περιβάλλουν, συνοδεύεται από άγχος, το οποίο δε διαχειρίζεται εύκολα από όλους. Για κάποιους το άγχος λειτουργεί παραγωγικά. Για κάποιους άλλους, το άγχος διαρκεί μέχρι να ξεκινήσει το έργο τους. Για κάποιος άλλους όμως, το άγχος υπάρχει στο σύνολο των δραστηριοτήτων τους και πολλές φορές δρα ενάντια στην επίτευξη αυτών. Το άγχος της αποτυχίας για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει στην αναβολή ή και τη ματαίωση ενός έργου.
Τα γλυκά έρχονται σε αυτό το σημείο ως εύκολη λύση. Είναι η απόλαυση αυτή που δε χρειάζεται κόπο για να τη βιώσουμε. Είναι ακόμη άμεσα τα αποτελέσματά της, καθώς δε χρειάζεται να περιμένουμε για την γλυκιά αυτή αίσθηση. Επομένως, είτε βρισκόμαστε στο αρχικό στάδιο του άγχους προς μία κατεύθυνση, είτε στο τελικό, της αποτυχίας, αναζητούμε μία “παρηγοριά”. Τα γλυκά, λόγω της εύκολης πρόσβασης αλλά και της άμεσης επίδρασή τους στις ορμόνες μας, είναι μία τέτοια παρηγοριά ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου. Από τους μαθητές των πανελλαδικών εξετάσεων, ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, μέχρι και τρίτης ηλικίας ατόμων, υπάρχει υπερκατανάλωση γλυκών σε περιόδους έντονης πίεσης. Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια, η συνήθεια αυτή γίνεται εθισμός.
Γιατί εθιζόμαστε στη ζάχαρη
Η συχνή κατανάλωση γλυκών αυξάνει ραγδαία τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει υπερβολική έκκρισης της ινσουλίνης στον οργανισμό. Στη συνέχεια υπάρχει απότομη πτώση του ζαχάρου η οποία δημιουργεί εκ νέου την ανάγκη κατανάλωσης γλυκών ουσιών. Αυτή η διαδικασία, όσο πιο συχνά επαναλαμβάνεται, τόσο πιο εύκολα οδηγεί σε υπερκατανάλωση και εθισμό. Η ζάχαρη, όπως και το άγχος είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα. Επομένως, τα ποσοστά της ζάχαρης ή του άγχους στον οργανισμό, δημιουργούν την ανάγκη για γλυκό. Τότε, ξεκινάει η συναισθηματική μας εξάρτηση από τα γλυκά. Όσο πιο πολλές φορές υποκύψουμε σε αυτή την ανάγκη, τόσο μεγαλύτερη θα γίνει και η εξάρτησή μας.
Οι συνέπειες στην υγεία αλλά και τη ψυχολογία μας
Η υπερκατανάλωση γλυκών όχι απλά δε λύνει τα προβλήματα στη ζωή μας, αλλά δημιουργεί ακόμη πιο σοβαρά. Η καθημερινή υπεκφυγή μας στα γλυκά, δεν αποτελεί μία ουσιαστική διέξοδο. Τα γλυκά, μπορεί να παρέχουν προσωρινή αίσθηση ευχαρίστησης, αλλά μας γεμίζουν με ΌΧΙ προσωρινές θερμίδες. Πέρα από το βάρος μας, που μπορεί μας αυξηθεί σημαντικά, σε μικρό χρονικό διάστημα, η ζάχαρη στρέφεται κατά της υγείας μας συνολικά και μπορεί να οδηγήσει σε παθολογικές καταστάσεις, ακόμη και σε μικρές ηλικίες. Ακόμη, δε μας βοηθάει πραγματικά ούτε ψυχολογικά, καθώς αποδυναμώνει τις άμυνές μας και τον αυτοέλεγχο του καθενός. Σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα επιλέγουν να μείνουν μόνα τους και να τρώνε ασταμάτητα, απορρίπτοντας την βοήθεια ακόμη και τρίτων ατόμων. Ως αποτέλεσμα, η υπεκφυγή στα γλυκά, μπορεί να δημιουργήσει σε κατάθλιψη ή ακόμη και κοινωνική απομόνωση.
