Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση της σταδιακής ένωσης των αστεροειδών από μικρά κομμάτια, τα αρχικά μέλη της ζώνης των Αστεροειδών ήταν ογκώδη. Η θεωρία αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science στις 3 Αυγούστου, και βοηθά στην περαιτέρω κατανόηση γύρω από την προέλευση των σωμάτων αυτών. Η διαμάχη διαρκεί εδώ χρόνια. Μερίδα επιστημόνων υποστήριζε ότι μικρά σώματα ενώθηκαν και δημιούργησαν τα πλανητοειδή, όπως ενώθηκαν για να δημιουργήσουν τους πλανήτες.
Αυτή η θεωρία βασιζόταν στο ότι στην δημιουργία του Ηλιακού Συστήματος, υπήρχε ο πρωτοπλανητικός δίσκος. Ένας δίσκος σκόνης που περιέβαλε τον νεαρό Ήλιο και ενώθηκε για να δημιουργήσει μεγαλύτερα αντικείμενα. Αυτή η διαδικασία κράτησε εκατομμύρια χρόνια. Η δεύτερη θεωρία είναι λίγο διαφορετική. Τα αρχικά κομμάτια των αστεροειδών ήταν σε μέγεθος βοτσάλων. Αυτά ενώθηκαν σχεδόν αμέσως, κάτω από την συλλογική βαρύτητα και δημιούργησαν τους αστεροειδείς που κατοικούν στην ζώνη των Αστεροειδών.
Για να καταλήξουν στο ποια θεωρία είναι σωστή, οι επιστήμονες χρειαζόταν να εντοπίσουν αρχαίους αστεροειδείς. Κομμάτια βράχων τα οποία αποτελούσαν την αρχική σύσταση της ζώνης. Για να πετύχουν τον εντοπισμό αυτό, απέκλεισαν νεότερα μέλη της ζώνης αστεροειδών, τα οποία εμφανώς ήταν αποτελέσματα συγκρούσεων μιας μεταγενέστερης εποχής.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε μια περιοχή που βρίσκεται σε μια απόσταση 2,1 με 2,5 αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο. Αστρονομική μονάδα είναι η απόσταση Γης – Ήλιου. Πολλοί αστεροειδείς εκεί έχουν κατηγοριοποιηθεί σε οικογένειες εκεί, ανάλογα την τροχιά και την χημική τους σύσταση. Συνδυάζοντας τα δεδομένα από παλαιότερες μελέτες, η ομάδα μπόρεσε να εντοπίσει μια συγκεκριμένη οικογένεια αστεροειδών, η οποία ήταν αποτέλεσμα μια πρωταρχικής σύγκρουσης πριν από 4 δις χρόνια. Αυτή η ομάδα αποτέλεσε και την τελευταία από τις οικογένειες αστεροειδών στην περιοχή εκείνη. Αφού αφαιρέθηκαν και αυτοί οι αστεροειδείς από την έρευνα, τα απομεινάρια ήταν κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι αστεροειδείς. Απομονωμένοι, χωρίς να ανήκουν σε κάποια οικογένεια, δεν θα μπορούσαν να αποτελούν αποτελέσματα σύγκρουσης. Έτσι, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αποτελούν μέλη των αρχικών ομάδων αστεροειδών, στην δημιουργία του Ηλιακού Συστήματος.
Η πλειονότητα των αστεροειδών αυτών ήταν πάνω από 35 χλμ σε διάμετρο. Δεν υπήρχε κανένα μέλος της ομάδας αυτής, το οποίο να είναι μικρό. Αυτό το εύρημα δείχνει ότι τα αρχικά στάδια της δημιουργίας του Ηλιακού Συστήματος περιλάμβαναν τέτοιους ογκώδεις αστεροειδείς. Και μάλιστα, μελετώντας τις απώλειες που μπορεί να είχαν οι αστεροειδείς αυτοί στην πάροδο των δισεκατομμυρίων ετών, υπολογίζεται ότι η μέση διάμετρος των αρχικών αστεροειδών ήταν πολύ μεγαλύτερη, ίσως και 3 φορές.
Σύμφωνα με τον Joseph Masiero, αστρονόμο του JPL στην Pasadena των ΗΠΑ, τα ευρύματα αυτά ενισχύουν την θεωρία της άμεσης δημιουργίας μεγάλων αστεροειδών. Το Ηλιακό Σύστημα είναι ένα άριστο παράδειγμα για την μελέτη δημιουργίας πλανητοειδών και πλανητών. Αυτό θα μας επιτρέψει όχι μόνο να κατανοήσουμε την φύση της δημιουργίας του δικού μας συστήματος. Θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα και την δημιουργία των εξωπλανητών σε άλλα συστήματα.
