Τον Μάρτιο του 2021 η παγκόσμια θερμοκρασία ήταν 0,2ºC υψηλότερη από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020. Η τιμή αυτή χαρακτηρίζει τον μήνα Μάρτιο λιγότερο ακραία σε σχέση με τους περισσότερους μήνες τα τελευταία έξι χρόνια. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζονται αναλυτικά οι αρνητικές – θετικές αποκλίσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας και του θαλάσσιου πάγου.
Μεταβολές στη θερμοκρασία του επιφανειακού αέρα
Σε άρθρο της η C3S ανακοίνωσε ότι ο Μάρτιος του 2021 ήταν κατά 0,2ºC πάνω από τις μέσες θερμοκρασίες παγκοσμίως για το μέσο όρο 1991-2020 και 0,38ºC για το μέσο όρο 1981-2010. Το γεγονός αυτό τον καθιστά πιο δροσερό από κάθε Μάρτιο από το 2015 έως το 2020, και 0,4 πιο δροσερό από τον Μάρτιο του 2016 (το πιο ζεστό Μάρτιο).
Οι θερμοκρασίες διέφεραν σημαντικά στην Ευρώπη τον Μάρτιο του 2021, αλλά δεν ήταν ακραίες κατά μέσο όρο σε ολόκληρη την ήπειρο (Σχήμα 1). Ο μήνας στο σύνολό του ήταν πιο ήπιος από το συνηθισμένο στη βορειοδυτική Ευρώπη, ειδικά στη Νορβηγία και τη Σουηδία. Ήταν πιο ψυχρή από την περίοδο αναφοράς 1991-2020 για τη Νοτιοανατολική και την Ανατολική Ευρώπη. Ήταν κοντά στο μέσο όρο πάνω από τη νοτιοδυτική πλευρά της ηπείρου.
Στον υπόλοιπο πλανήτη (Σχήμα 1) οι θερμοκρασίες ήταν διαφορετικές από τις μέσες τιμές 1991-2020 σε τμήματα της Ασίας, της Βόρειας Αμερικής και της Ανταρκτικής. Ήταν πολύ υψηλότεροι από τον μέσο όρο σε μια ζώνη που εκτείνεται βορειοανατολικά από την Αραβική Χερσόνησο και το Ιράν έως τη Μογγολία, τη βόρεια Κίνα, τα νοτιοανατολικά της Ρωσίας και την Ιαπωνία. Ήταν πολύ πιο κρύο από το συνηθισμένο σε μεγάλο μέρος της βόρειας Σιβηρίας και της Δυτικής Ανταρκτικής. Άλλες περιοχές με θερμοκρασίες κάτω του μέσου όρου περιλάμβαναν την Αλάσκα και τον βόρειο Καναδά, τη βορειοδυτική Ασία και μια ζώνη που εκτείνεται από βορειοδυτικά έως νοτιοανατολικά πάνω από την Αυστραλία.
Σχετικά ήπιες συνθήκες παρατηρήθηκαν σε κεντρικά και ανατολικά μέρη του Καναδά και των ΗΠΑ, καθώς και σε όλη τη Γροιλανδία και σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ανταρκτικής.
Έκταση θαλάσσιου πάγου για το Μάρτιο του 2021
Η έκταση του Αρκτικού θαλάσσιου πάγου ήταν η 8η χαμηλότερη έκταση Μαρτίου από την έναρξη των δορυφορικών καταγραφών (1979). Οι χαμηλότερες και οι δεύτερες χαμηλότερες καταγράφηκαν το 2015 και το 2018, στο 6% και 5,5% κάτω από τον μέσο όρο αντίστοιχα. Η κάλυψη του θαλάσσιου πάγου ήταν κάτω του μέσου όρου συνολικά στον τομέα του Βόρειου Ατλαντικού, με μικρές εξαίρεσης (Μπάρεντς).
Η έκταση θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής τον Μάρτιο ήταν 3% κάτω από τον μέσο όρο 1991-2020 και 6% κάτω από τον μέσο όρο 1981-2010. Ο αρκτικός θαλάσσιος πάγος συνήθως φτάνει το ετήσιο μέγιστο σε ημερήσια και μηνιαία έκταση κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
Copernicus Climate Change Service / ECMWF.
www.ecmwf.int
