Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος κοντινότερος πλανήτης στον ήλιο. Έχει παρόμοιο μέγεθος και μάζα με την Γη, γι’ αυτό πολλές φορές ονομάζεται «αδερφή» της Γης. Η θερμοκρασία της κάνει τον μόλυβδο να λιώνει (πολύ υψηλή). Η ατμοσφαιρική πίεσή της είναι 92 φορές υψηλότερη από της Γης. Η ατμόσφαιρά της αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του Άνθρακα (96%) και λιγότερο από άλλα στοιχεία, όπως το Άζωτο (3,5%). Σε αντίθεση με την ατμόσφαιρα της Γης που αποτελείται κυρίως από Άζωτο (78,8%) και Οξυγόνο (20,95%) και λιγότερο από άλλα στοιχεία, όπως το διοξείδιο του Άνθρακα. Όπως βλέπουμε, διαφέρουν κατά πολύ η Αφροδίτη και ο πλανήτης μας. Τα βασικά συστατικά για την ύπαρξη ζωής είναι το Οξυγόνο, το νερό σε υγρή μορφή (δεν υπάρχει στην Αφροδίτη) και η κατάλληλη θερμοκρασία, ούτε πολύ χαμηλή ούτε πολύ υψηλή. Όπως συμπεραίνουμε, στην τωρινή μορφή της Αφροδίτης είναι αδύνατη η ύπαρξη οποιασδήποτε μορφής ζωής.
Το παρελθόν της Αφροδίτης και η ύπαρξη ζωής
Αυτό όμως δε συνέβαινε πάντα. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, η Αφροδίτη ήταν κάποτε κατοικήσιμη, δηλαδή μπορεί να είχε υπάρξει ζωή στο παρελθόν. Περίπου για 2-3 δισεκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό της και μέχρι πριν 700 εκατομμύρια είχε ένα κατοικήσιμο περιβάλλον, με εύκρατο κλίμα και νερό σε υγρή μορφή. Όλο αυτό το διάστημα θα ήταν υπέρ αρκετό για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί ζωή. Μήπως τελικά όλες αυτές οι ταινίες και τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας που περιγράφουν άλλους κόσμους και μιλούν για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής δεν είναι και τόσο φανταστικά; Μήπως τελικά υπάρχει μία βάση σε όλα αυτά; Μήπως δεν περιγράφουν κάποιο άγνωστο μακρινό μέλλον αλλά ένα πολύ μακρινό παρελθόν;
Ερευνητές του Goddard Institute for Space Studies της NASA έκαναν προσομοιώσεις σχετικά με το πώς θα ήταν η Αφροδίτη ανάλογα με τι ποσοστό νερού κάλυπτε την επιφάνειά της. Όλες έδειξαν ότι πιθανώς είχε σταθερή θερμοκρασία 20°C – 50°C για περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με την Europlanet Society. Σε αυτές τις θερμοκρασίες θα υπήρχε νερό σε υγρή μορφή. Στην πραγματικότητα, η Αφροδίτη θα μπορούσε να είχε παραμείνει κατοικήσιμη μέχρι σήμερα, αν δεν είχαν αλλάξει τόσο δραστικά οι συνθήκες στην επιφάνειά της. Φανταστείτε πώς θα ήταν να είχαμε στο ηλιακό μας σύστημα άλλον έναν πλανήτη που να έχει κάποια μορφή ζωής! Επιστημονική φαντασία; Ίσως. Ή μήπως όχι; Πώς θα ήταν άραγε αν ήταν κάποια εξελιγμένη μορφή ζωής με νοημοσύνη όπως ο άνθρωπος (ή και ακόμα περισσότερο);
Γιατί η Αφροδίτη έγινε αφιλόξενη για τη ζωή;
Πώς όμως κατέληξε η Αφροδίτη όπως είναι σήμερα; Αυτό οφείλεται στην έκκριση μεγάλης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά της. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι συνδέεται με την ηφαιστειακή δραστηριότητά της. Παρόμοια γεγονότα συνέβησαν και στη Γη. Για παράδειγμα, οι Σιβηρικές Παγίδες (Siberian Traps) είναι ένα από γνωστότερα ηφαιστειακά γεγονότα που συνέβησαν στη Γη, τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό το γεγονός απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα τοξικές ποσότητες από αέρια του θερμοκηπίου και προκάλεσε μαζική εξαφάνιση.
Σίγουρα έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμα για την Αφροδίτη και θα χρειαστούν κι άλλες αποστολές (εκτός από αυτές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα). Όμως το γεγονός ότι η Αφροδίτη ήταν κάποτε κατοικήσιμη ανοίγει νέους ορίζοντες στην έρευνα για εξωπλανήτες που βρίσκονται στην λεγόμενη «ζώνη της Αφροδίτης» (Venus zone). Μια μελλοντική κοινή αποστολή συζητούν η NASA και η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos εδώ και τέσσερα χρόνια (Venera-D), που θα μπορούσε να εκτοξευθεί μεταξύ 2023-2032. Η ιδέα είναι ένα εναέριο όχημα να πετάει πάνω από την Αφροδίτη και να στείλει στην επιφάνειά της ένα μη επανδρωμένο όχημα με τροχούς για να συλλέξει δεδομένα. Αν όντως συμβεί, ποιος ξέρει τι μπορεί να προκύψει από μια τέτοια αποστολή…
