Ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης σπούδασε στην Ελλάδα καθώς έκανε πτυχίο μαγειρικής τέχνης από την Ακαδημία Palmier το 2004. Στη συνέχεια, η προθυμία του για περαιτέρω εκπαίδευση τον οδήγησε στη Λυών (Γαλλία) κερδίζοντας πιστοποιητικό “Cuisine and Culture” από το INSTITUT PAUL BOCUSE. Η επόμενη του κίνηση ήταν η “Ecole Supérieure de Cuisine Française“, ακολουθώντας μια παγκόσμια γνώση του επαγγέλματός του. Επίσης, παρακολούθησε τη διαχείριση του ξενοδοχείου στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρά τη νεαρή ηλικία του, ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης έχει απολαύσει από την αυγή της καριέρας του μια θεαματική πορεία σε μερικές από τις πιο γνωστές κουζίνες του κόσμου. Εκεί είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τους Alain Passard, Helenne Darroze, Eric Frechon και Pascal Barbot. “Σπουδαίοι δάσκαλοι μου”, όπως ο Alex επιλέγει ταπεινά να τους καλέσει. Το 2015, το πιάτο της “Κρητικής Σαλάτας σε μια κατσαρόλα” του Alex κέρδισε την πρώτη θέση για την περιοχή της Μεσογείου στον διαγωνισμό Young Pelfrino του σεφ της Χρονιάς και ένα εισιτήριο για τον τελικό διαγωνισμό.
Ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης προτιμά να σκέφτεται το μαγείρεμα ως ζωγραφική. Όντας ένας έντονος εραστής των χρωμάτων συγκρίνει ένα άδειο πιάτο με έναν κενό καμβά που περιμένει να γεμίσει με εφευρετικότητα. Για εκείνον, η πράξη του φαγητού είναι παρόμοια με το ταξίδι. Οι δημιουργίες του αποσκοπούν να τονώσουν τους “καλεσμένους του”, καθώς προτιμά να καλέσει τους επισκέπτες του, να ξεκινήσει ένα γαστρονομικό ταξίδι με διαφορετικά γούστα, μυρωδιές και υφές σε κάθε μπουκιά.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Εύα Φιλιπποπούλου
Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας έφερε στις κουζίνες;
Δεν ξέρω πότε ακριβώς ήταν η στιγμή που το γαστρονομικό μικρόβιο μπήκε στο μυαλό μου. Σίγουρα πάντως δεν ήταν ξεκάθαρο για καιρό το πως έμελλε να μετουσιωθεί αυτή η πραγματικότητα.
Πως νιώθετε κάθε πρωί που μπαίνετε στην κουζίνα και πως όταν φεύγετε;
Είναι μια λογική συνέχεια της μέρας μου. Το να είμαι στην κουζίνα, με χαλαρώνει, ξέρω πως να αντιμετωπίσω τα πάντα μπροστά στη φλόγα.
Τι χρειάζεται για να διοικήσετε μια κουζίνα;
Ένας μάγειρας πρέπει να ναι αλχημιστής αν θέλει να διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους, τόσο στις συνταγές του όσο στη διαχείριση των προσωπικοτήτων της μπριγκάτας (Ομάδας) του. Κάθε κουζίνα, αποτελείται από ψυχές ανθρώπων που δίνουν το είναι τους για να παρασκευάσουν αυτό που έχει στο μυαλό του ο σεφ. Αν αυτός δεν μπορεί να χαλιναγωγήσει τα συναισθήματά τους, δεν μπορεί να τους καθοδηγήσει να δημιουργήσουν τη γεύση που ονειρεύεται.
Ποιες είναι οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιείτε στην κουζίνα σας;
Αγάπη, επιμονή και υπομονή… και το πείσμα μου για δημιουργικότητα, το οποίο το κρύβω πίσω από θησαυρούς της θάλασσας, της γης και της φύσης, δίχως να τους ξεχωρίζω.
Στις εκθέσεις που επισκέπτεστε, ποιο είναι το κριτήριο σας για τα προϊόντα που επιλέγετε;
Όταν πηγαίνω σε μια έκθεση, έχω όλες μου τις αισθήσεις ανοικτές για να δω πίσω από το κουτί, πίσω από τα φανερά, θέλω να ξεδιαλέγω αυτά που κρύβονται, αυτά που διαφέρουν, αυτά που ψάχνουν τρόπο να αποδείξουν την αξία τους.
Πως βλέπετε με τα μάτια σας τον όρο γκουρμέ;
Με τα χρόνια που περνάνε τα πράγματα αλλάζουν, έτσι και για μένα τοίχοι γκρεμίζονται. Κάποτε γκουρμέ έβλεπα το ότι έστηνε κάποιος στο πιάτο με τσιμπιδάκι και έκρυβε τα ψεγάδια του με μαεστρία ζωγράφου. Σήμερα κλείνω τα μάτια και αφουγκράζομαι τη γεύση. Όταν αυτή μου ξυπνάει κάτι είναι γκουρμέ, είτε μιλάμε για σάντουιτς, μπέργκερ ή το πιο εξεζητημένο χαβιάρι από την Κασπία θάλασσα
Ποια είναι η γνώμη σας για τη μοριακή κουζίνα;
Η κουζίνα γενικά διέπεται από εγκάρσιους κύκλους, ταξιδεύει με τα χρόνια, εξελίσσεται και σαν ένας σύγχρονος τροχός της τύχης σταματά σε διάφορα σημεία, ένα εξ αυτών η μοριακή κουζίνα, που γνώρισε μεγάλη άνθιση και τράβηξε βλέμματα τα τελευταία χρόνια, όμως νομίζω πως σαν μόδα ήρθε είδε και παρήλθε.
Τι γνώμη έχετε για τα τηλεοπτικά show μαγειρικής;
Εξαρτάται, υπάρχουν show ενδιαφέροντα και άλλα που ντροπιάζουν και την ενασχόλησή τους με τη μαγειρική αλλά και την ίδια την τηλεόραση .
Πως νιώθετε όταν φεύγετε από ένα μαγαζί και πηγαίνετε σε ένα καινούργιο;
Ανάμεικτα συναισθήματα μελαγχολίας , για αυτό που αφήνεις και το οποίο έχεις μοχθήσει, και ανυπομονησίας για αυτό που έρχεται.
Ποια είναι τα σχέδια σας αυτό το διάστημα;
Είναι μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους της ζωής μου, τόσο το CTC όσο και εγώ προσωπικά, καθημερινά θέτουμε νέους στόχους τους οποίους και κυνηγάμε να κατακτήσουμε
