Η Κλεοπάτρα Σβανά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976, σπούδασε σκηνοθεσία στη σχολή Κ.Ε.Α. και εργάστηκε για το θέατρο τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η Κλεοπάτρα Σβανά γράφει θεατρικά έργα και έχει κάνει δύο ταινίες μικρού μήκους. Προτιμά να σκηνοθετεί θέατρο και να γράφει σενάρια μεγάλου μήκους.
Τα θέματα που προκύπτουν από τη σχέση των δύο φύλων πραγματεύεται η παράσταση «Καρύδια με μέλι» που σκηνοθετεί η Κλεοπάτρα Σβανά στο θέατρο Ελπίδας. Η σχέση των δυο φύλων είναι ένα θέμα διαχρονικό. Η αντιστροφή των ρόλων μεταξύ γυναίκας και άντρα είναι επίκαιρο. Για την Κλεοπάτρα Σβανά το ταμπού του άντρα που ασχολείται με τα παιδιά του έχει ξεπεραστεί, αλλά τα στερεότυπα ανάμεσα στα δύο φύλα υπάρχουν και θα αργήσουν να αλλάξουν. Η μεγάλη της αγάπη είναι το θέατρο. Ο στόχος είναι ένας: αν θα αρέσει στο κοινό, όποιο και αν είναι το θέμα του έργου.
Η Κλεοπάτρα Σβανά, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο MAXMAG, μaς μίλησε για την νέα ανατρεπτική κωμωδία του Θάνου Τσάμπρα, με τον πολλά υποσχόμενο τίτλο «Καρύδια με μέλι» στο θέατρο Ελπίδας, την οποία σκηνοθετεί, τις σχέσεις των αντρών και των γυναικών στη σημερινή κοινωνία και για την αγάπη της για το θέατρο.
Επιμέλεια συνέντευξης: Ντιάννα Μαμή-Κούπερ
Μελετώντας κανείς το βιογραφικό σας, θα δει ότι έχετε ασχοληθεί με πολλές εκφάνσεις της τέχνης. Θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση. Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σας με τον χώρο του θεάματος;
Η ενασχόλησή μου με το χώρο του θεάματος δεν ξεκίνησε τυχαία. Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με αυτό. Σπούδασα σκηνοθεσία και ως εκ τούτου όταν ξεκίνησα να ψάχνω εργασία στράφηκα σε αυτά τα τρία είδη τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο. Σκηνοθέτες υπάρχουν στα συγκεκριμένα πόστα επομένως ήταν απόλυτα φυσικό για μένα να στραφώ προς τα κει.
Το θέατρο πάντα ήταν η αγάπη μου.
Έχετε σκηνοθετήσει 3 παραστάσεις στο θέατρο Ελπίδας. Μιλήστε μας για αυτή τη συνεργασία.
Τη φετινή σαιζόν η αλήθεια είναι ότι η μία σκηνοθεσία έφερε την άλλη στο θέατρο Ελπίδας και εγώ βρήκα μία θεατρική στέγη. Πρώτα από όλα το θέατρο Ελπίδας εδώ και δύο χρόνια λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Το έχουν αναλάβει δύο νέα παιδιά. Και έχουν όρεξη για δουλειά και νέα πράγματα. Εκτός από αυτό είναι συνεργάσιμοι και καλοί συνεργάτες. Με αγκάλιασαν και με δέχτηκαν στο χώρο τους και εγώ νιώθω ασφάλεια και νιώθω σπίτι μου πλέον το θέατρο Ελπίδας. Έτσι λοιπόν η συνεργασία ξεκίνησε από μία παράσταση και κατάφερε και έγινε τρεις. Αυτό σημαίνει ότι και εγώ είμαι ευχαριστημένη αλλά και οι υπεύθυνοι μαζί μου.
Τι είναι αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον σας και δεχτήκατε να σκηνοθετήσετε την παράσταση «Καρύδια με μέλι»;
Το καρύδια με μέλι όταν το διάβασα μου άρεσε γιατί το έκανα αμέσως εικόνα. Γελούσα διαβάζοντάς το. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Ήταν κάτι ευχάριστο και γιατί όχι να μην το κάνω. Όταν μου αρέσει το κείμενο δεν λέω ποτέ όχι.
Η παράσταση πραγματεύεται το διαχρονικό θέμα της σχέσης αντρών-γυναικών. Πόσο θεωρείτε ότι απασχολεί τον θεατή αυτή η σχέση;
Το θέμα των σχέσεων των δύο φύλων είναι ένα θέμα που δεν θα πάψει ποτέ να απασχολεί τις παρέες και τα πηγαδάκια. Μα είναι δυνατόν; Είναι το αγαπημένο θέμα. Όταν πηγαίνουμε έξω με τους φίλους μας μόνο για αυτό δε μιλάμε; Όταν θέλουμε να ξεφύγουμε από τα προβλήματα της δουλειάς δεν μιλάμε για τις σχέσεις; Είναι δυνατόν λοιπόν να μην αφορά τους θεατές; Είναι το καθημερινό θέμα. Πάντα έχουμε παράπονα από το έτερον ήμισυ και πάντα θα έχει και εκείνο με μας και πάντα θα υπάρχει μια ατελείωτη συζήτηση για αυτό…..
Πιστεύετε πράγματι ότι έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι μεταξύ αντρών και γυναικών τη σήμερον ημέρα;
Κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε πώς οι ρόλοι όντως έχουν αντιστραφεί στη σημερινή εποχή. Αρχικά από τη στιγμή που η γυναίκα έχει βγει στο στίβο εργασίας και είναι κυνηγός της επιβίωσης της είναι από μόνο του μια αντιστροφή. Και στο ερωτικό οι γυναίκες είναι πλέον πιο επιθετικές και οι άντρες έχουν γίνει πιο παθητικοί. Σίγουρα δεν μπορεί να γίνει πλήρης αντιστροφή αλλά πραγματικά έχουν αλλάξει πολύ τα δεδομένα.
Γνωρίζετε ζευγάρια από το κοντινό σας περιβάλλον που έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι; Τι επίπτωση είχε στη σχέση τους;
Ζευγάρια από το κοντινό μου περιβάλλον που να έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι πλήρως δεν γνωρίζω. Οι άντρες είναι πιο ενεργητικοί στο μεγάλωμα των παιδιών και τους βλέπεις να χαίρονται να το κάνουν. Ενώ στην εποχή των γονιών μας ίσως να ήταν και λίγο ταμπού ο άντρας να ασχολείται με τα παιδιά. Αυτό είναι ευχάριστο να υπάρχει μία ισότητα. Και είναι ωραίο να υπάρχει γενικά μία ισορροπία στα ζευγάρια. Από αυτή την άποψη ναι βλέπω τα νέα ζευγάρια να μοιράζονται τα πράγματα αλλά όχι να υπάρχει αντιστροφή. Με την κρίση πολλοί άντρες που έχασαν τη δουλειά τους αναγκάστηκαν και έμειναν πίσω ενώ πολλές γυναίκες συνέχισαν να εργάζονται. Οι σχέσεις είναι γενικά δύσκολες και οι ισορροπίες πάρα πολύ εύθραυστες και καλό είναι τα ζευγάρια να βάζουν εξ’ αρχής τα όρια στη σχέση τους και τις αρμοδιότητες που θα αναλαμβάνει ο καθένας έτσι ώστε να μην υπάρχουν συνέπειες αρνητικού τύπου.
Αναγνωρίζετε στοιχεία δικών σας εμπειριών στην παράσταση;
Με τους ήρωες της παράστασης μπορώ να ταυτιστώ. Ναι φυσικά και αναγνωρίζω τον εαυτό μου και προσωπικές μου εμπειρίες στην παράσταση και αυτό είναι το αστείο. Και το κοινό το ίδιο θα διαπιστώσει ότι αναγνωρίζει σε κάποιον από όλους τους ήρωες τον εαυτό του ή τους κοντινούς του ανθρώπους. Αυτό έχει καταφέρει η κωμωδία αυτή. Κάνει γκελ που λέμε στο κοινό το ακουμπάει εκεί που πονάει γι’ αυτό γελάει!!!
Θεωρείτε πως υπάρχουν ακόμη στερεότυπα στις σχέσεις των δυο φύλων ή έχουν αρχίσει να φθίνουν;
Τα στερεότυπα υπάρχουν. Από τους γονείς, από τους παππούδες από τον περίγυρο. Και θα αργήσουν να αλλάξουν. Ακόμα και σήμερα θαυμάζουμε μία γυναίκα που κάνει ένα μηχανολογικό επάγγελμα ή ένα πιο αντρικού τύπου. Ή κοιτάμε περίεργα έναν άντρα και αναρωτιόμαστε για τον ανδρισμό του αν είναι χορευτής για παράδειγμα. Και έτσι όλα ξεκινούν από κει όταν η μητέρα ή ο πατέρας θα πει στο αγοράκι: ΄΄οι άντρες δεν κλαίνε΄΄ ή στο κορίτσι:΄΄ μην κάθεσαι έτσι δεν είναι πρέπον για ένα κορίτσι.΄΄ Οι ρόλοι στο μυαλό του παιδιού χαράζονται αυτόματα. Η φύση όμως από μόνη της είναι αξεπέραστη. Τα κορίτσια προορίζονται για μητέρες και οι ορμόνες τους τις βοηθούν να έχουν μητρικό φίλτρο. Τα αγόρια και λόγω κατατομής έχουν μια σωματική δύναμη αλλά και αρσενικές ορμόνες που τους κάνει να έχουν μια άλλη ορμή. Ο εγκέφαλος λειτουργεί διαφορετικά οπότε τα πάντα είναι θέμα φύσης και αυτό είναι το ωραίο. Το διαφορετικό που έχει ο καθένας μας. Το αρσενικό θα έλκεται από το θηλυκό αυτό από μόνο του είναι ένα στερεότυπο!
Πιστεύετε ότι ο θεατής θα ταυτιστεί με ρόλους και καταστάσεις της παράστασης;
Ο θεατής και θα ταυτιστεί και θα γελάσει επειδή ακριβώς θα ταυτιστεί. Θα γελάσει με τα λάθη που ο ίδιος κάνει. Θα ταυτιστεί με τις καταστάσεις γιατί σε όλους έχει συμβεί κάτι παρόμοιο. Η παράσταση είναι τόσο καθημερινή και αναγνωρίσιμη από όλους που δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μην περάσει καλά.
Οι θεατές μετά το τέλος της παράστασης, έρχονται να σας βρουν για να μοιραστούν παρόμοιες εμπειρίες τους;
Εμείς οι ίδιοι επιζητάμε να έχουμε μία επαφή με το κοινό και να μάθουμε τι άρεσε και τι δεν άρεσε. Ναι και νομίζω το κοινό όταν μας βλέπει να καθόμαστε και να μιλάμε κάθεται και έχει τη θέληση να μοιραστεί μαζί μας πράγματα. Το ίδιο το θέατρο επειδή είναι μικρό και ζεστό δημιουργεί αυτή την ανάγκη και έχει μια τέτοια αμεσότητα. Μιλάμε πολύ με τον κόσμο και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Για μένα αυτή είναι η ανταμοιβή μας.
Πώς προέκυψε ο τίτλος «Καρύδια με μέλι»;
Ο τίτλος καρύδια με μέλι είναι λίγο ειρωνικός. Υπονοεί τα σκληρά καρύδια που υποτίθεται είναι οι άντρες, στην περίπτωσή μας μόνο σκληροί δεν είναι αλλά αδύναμοι και ηττοπαθείς.
Πόσο δύσκολη είναι η σκηνοθεσία μια κωμωδίας, η οποία πραγματεύεται ένα μεγάλο κοινωνικό ζήτημα;
Η σκηνοθεσία της κωμωδίας είναι δύσκολη από μόνη της. Βέβαια το ίδιο το κείμενο με οδηγούσε. Απλά στην περίπτωση της κωμωδίας η υπερβολή μπορεί να υπερβεί τα όρια και πάντα αναρωτιέμαι αν είναι κάτι γελοίο ή αστείο. Αυτό από μόνο του με κάνει να είμαι συγκρατημένη για να μην ξεφύγω και να κρατήσω μια ισορροπία στην γενική οπτική.
Ως σκηνοθέτης προτιμάτε να σκηνοθετείτε κωμωδίες, όπως τα «Καρύδια με μέλι», ή κοινωνικοπολιτικές παραστάσεις όπως ο «Σιλάχ»;
Μου αρέσει να σκηνοθετώ γενικά. Η περίπτωση του Σιλάχ ήταν μια πάρα πολύ ωραία ιδέα που με έκανε να παθιαστώ τόσο πολύ. Αυτό όμως δεν κρατάει πολύ γιατί βαριέμαι εύκολα. Έτσι όταν ήρθαν τα καρύδια το πήρα λίγο πιο χαλαρά και ήταν σίγουρα πιο διασκεδαστικό και πιο ξεκούραστο. Το θέατρο είναι ένα. Ο στόχος είναι ένας το αν θα αρέσει στο κοινό, όποιο και αν είναι το θέμα του έργου.
Μελετώντας το βιογραφικό σας, είδα ότι έχετε συμμετάσχει σε μεγάλες παραγωγές του θεάτρου («Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του»), της τηλεόρασης («Είσαι το ταίρι μου», «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο») αλλά και του κινηματογράφου. Ποιος από τους 3 χώρους έχει μεγαλύτερη θέση στην καρδιά σας και γιατί;
Ξεκάθαρη επιλογή μου είναι το θέατρο. Το θέατρο το αγαπώ από παιδί. Θέατρο είδα στα 3-4 έτη μου. Έβλεπα παραστάσεις ντενεκεδούπολης της Ευγενίας Φακίνου και τον Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καογεροπούλου. Κινηματογράφο είδα πολύ αργότερα. Τα δύο τελευταία χρόνια που δούλεψα σε δύο ταινίες σύγχρονες μπορώ να πω ότι με έκανε να αγαπήσω και το σινεμά και το γύρισμα. Η τηλεόραση είναι το εύκολο μέσο που κάνουμε όλοι γιατί έχει χρήματα. Όχι πως δεν έχω συμμετάσχει σε όμορφα τηλεοπτικά πράγματα αλλά αυτό το γρήγορο της τηλεόρασης δεν μας αφήνει να σκεφτούμε. Στο θέατρο τα πράγματα γίνονται με σωστή σειρά και φυσικά έχει άλλη μαγεία.
Κλείνοντας, ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
Όταν ξεκινήσαμε τα καρύδια με μέλι είπαμε ότι το ξεκινάμε για να συνεχίσουμε και του χρόνου. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να συνεχίσει και του χρόνου. Δεν έχω κάποια άλλη πρόταση προς το παρόν. Θέλω σίγουρα να κάνω πολλά πράγματα και έχω πολλά σχέδια αλλά κάθε καλοκαίρι αυτό είναι το μόνο σίγουρο η ανασφάλεια του τι θα κάνω το Σεπτέμβρη. Ελπίζω όλα να πάνε καλά και του χρόνου να είμαστε ξανά εδώ και να τα λέμε πάλι.
Ευχαριστούμε πολύ την κ. Κλεοπάτρα Σβανά για την παροχή του φωτογραφικού υλικού.
Η Κλεοπάτρα Σβανά σκηνοθετεί την παράσταση «Καρύδια με μέλι», η οποία ξεκίνησε από τις 12 Απριλίου και παίζεται κάθε Παρασκευή ως 31/5 στο Θέατρο Ελπίδας .
Η υπόθεση
Ο Κωνσταντίνος είναι ένας άνεργος πτυχιούχος νέος, παντρεμένος με την δυναμική Νέλλυ. Εκείνη είναι γυναίκα καριέρας και, λόγω της τεράστιας επαγγελματικής επιτυχίας της, αφήνει τον Κωνσταντίνο να ασχολείται εξ ολοκλήρου με τις δουλειές του νοικοκυριού. Εκείνος είναι καταδικασμένος, λοιπόν, να ασχολείται με τα οικιακά και να περιορίζεται μέσα στο σπίτι, όλο και περισσότερο κάθε μέρα.
Μοναδική του συντροφιά, πέρα από την σύζυγό του, είναι ο Στέφανος και ο Ανδρέας. Ο Στέφανος γνωρίστηκε με τον Κωνσταντίνο στον στρατό και παραμένουν φίλοι έως σήμερα. Μεγαλώνει το μοναδικό του παιδί, ενώ τρέμει στην ιδέα η γυναίκα του, Μάρω, να μείνει και πάλι έγκυος. Έχει βρει και εκείνος την ίδια μοίρα με τον Κωνσταντίνο, αφού έχει παραμελήσει την επαγγελματική του πορεία για να ασχολείται με το νοικοκυριό. Ο Ανδρέας αποτελεί την νεότερη προσθήκη στην παρέα των τριών. Μικρότερος από τους άλλους δυο, ετοιμάζεται και εκείνος να παντρευτεί και να ακολουθήσει τον δρόμο των οικιακών.. Ωστόσο, η εκρηκτική προσωπικότητα της Νέλλυ δεν τον αφήνει αδιάφορο. Εκείνη έλκεται από αυτόν και αποφασίζει να απατήσει τον Κωνσταντίνο με τον καλύτερο του φίλο. Ο Ανδρέας προσπαθεί να αντισταθεί, όμως η γοητεία της γυναίκας τον τυλίγει. Τελικά θα παραμείνει πιστός στον φίλο του, ή θα ενδώσει στον πειρασμό;
Η παράσταση δεν εστιάζει τόσο στο ερωτικό κομμάτι, όσο στην αντίστροφη των στερεοτύπων εκείνων που θέλουν την γυναίκα νοικοκυρά και πιστή, να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ενώ ο άντρας ασχολείται με την καριέρα του και είναι πιο επιρρεπής στην απιστία. Αυτή η αντίστροφη των ρόλων είναι που καθιστά την παραγωγή αυτή ανατρεπτική.
«Καρύδια με μέλι»
Σκηνοθεσία: Κλεοπάτρα Σβανά.
Παίζουν: Κωνσταντίνος Πολύζος, Ιωάννα Θεοδωροπούλου, Γεράσιμος Ελ Σερίφ, Γιώργος Γογώνης.
Σκηνικά – κουστούμια-styling: Χρήστος Χολής
Μουσική επιμέλεια: koelio
Φώτα: Σπύρος Ιωάννου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Νίκη Κούκου
Φωτογραφίες Βίντεο: Άρτεμις Σκεύα
«Καρύδια με μέλι», από 12 Απριλίου και κάθε Παρασκευή στο Θέατρο Ελπίδας (Αριστοτέλους & Σμύρνης 5 – 7, Πλατεία Βικτωρίας.)
Τηλ. κρατήσεων: 2130883934
FB Θέατρο Ελπίδας: https://www.facebook.com/theatroelpidas2/
