Ενίοτε στη ζωή μας, σε στιγμές που νιώθουμε έξω από τα νερά μας λόγω κάποιων καταστάσεων, καταφεύγουμε σε περίεργες πράξεις που εκ των υστέρων θεωρούμε υπερβολικές ή λαθεμένες. Λαμβάνοντας ως κέντρο της προσοχής μας τους ταξιδιώτες, που δεν είναι λίγοι αυτοί που πραγματικά ζουν από – ή για να – ταξιδεύουν, παρατηρήσαμε κάποιες συμπεριφορές που μας κίνησαν το ενδιαφέρον. Πόσο δύναται να αγαπάει κάποιος τα ταξίδια και πως μία απαγόρευση ή μείωση κυκλοφορίας, όπως αυτή που επιβλήθηκε λόγω των μέτρων κατά της διασποράς του ιού Covid-19, θα επηρεάσει την καθημερινότητα και τη στάση του;
Η πτήση χωρίς προορισμό
Η καθημερινότητα πολλές φορές μπορεί να αποβεί αναπάντεχη. “Ένα εισιτήριο με προορισμό το πουθενά” ξεφωνίζουν όχι λίγοι την – κλισέ – φράση αυτή που ταυτίζεται με μία απύθμενη ανάγκη για φυγή. Εν έτει 2020 και λόγω των περιοριστικών μέτρων, η κρυφή αλλά συνάμα συμπαγής επιθυμία των ανθρώπων που αναζητούν μία πρόσκαιρη φυγή παραλληλίζεται με αυτή των ταξιδιωτών. Και γίνεται πραγματικότητα. Φυσικά, το λογικό στην εν λόγω κατάσταση είναι να αποφεύγεται κάθε ταξίδι εκτός έκτακτης ανάγκης. Πόσο δελεαστική μοιάζει όμως η ιδέα της αποχώρησης της βαλίτσας στο αεροδρόμιο και η αντάμωση με αυτήν έπειτα από λίγες ώρες, αλλά σε διαφορετικό προορισμό; Η φωνή του πιλότου να καλησπερίζει τους επιβάτες, η θέα από ψηλά;
Όλα αυτά τα συναισθήματα νοσταλγίας οδήγησαν ορισμένες αεροπορικές εταιρίες να φέρουν εν ζωή της λεγόμενες πλέον “scenic flights” (γραφικές πτήσεις) ή διαφορετικά απλώς “flights to nowhere” (σε ελεύθερη μετάφραση “πτήσεις με προορισμό το πουθενά). Οι Royal Brunei Airlines, EVA air, All Nippon Airways και άλλες εταιρίες πραγματοποιούν ολιγάριθμες αλλά με μεγάλη ζήτηση πτήσεις που ξεκινούν από έναν συγκεκριμένο προορισμό, πετούν γύρω στη μιάμιση ώρα, καταλήγοντας τον τόπο από όπου προσγειώθηκαν. Έτσι, θα λέγαμε πως η ανάγκη των ταξιδιωτών, έστω επιδερμικά, παραμένει ικανοποιημένη.
Ειδική είσοδος στο Μάτσου Πίτσου
Ο 26χρονος Jesse Katayama από την Κίνα, στην προσπάθειά του να συλλέξει πληροφορίες από όλο τον κόσμο για την διδαχή του μποξ, ξεκίνησε το ταξίδι του, καταφεύγοντας σε μία από τις πολλές περίεργες πράξεις ταξιδιωτών που εντοπίσαμε. Ταξίδεψε στην Αυστραλία, Βραζιλία, Αφρική, Αίγυπτο και Κένυα, όταν η πανδημία τον βρήκε στο Περού. Είχε προγραμματισμένη την επίσκεψή του στο Μάτσου Πίτσου μήνες πριν την άφιξή του. Κι αυτό γιατί, λόγω του αυξημένου αριθμού των επισκεπτών, υπάρχει μία αρκετά εκτεταμένη λίστα αναμονής.
Παρά το lockdown που ήρθε για να κλείσει τα σημεία ενδιαφέροντος το ένα μετά το άλλο, ο Jesse Katamaya δεν εγκατέλειψε τον αρχικό του σκοπό. Ήταν αποφασισμένος να επισκεφτεί το Μάτσου Πίτσου πριν επιστρέψει στην πατρίδα του. Έτσι, νοίκιασε ένα διαμέρισμα και έμεινε στο Περού για 7 μήνες, όπου δίδασκε μποξ και περνούσε τον χρόνο του παραγωγικά, διαβάζοντας πάνω στο αντικείμενό του. Τελικά, μετά από εκκλήσεις των ντόπιων που τον γνώρισαν, οι αρχές αποφάσισαν να δώσουν ειδική άδεια στον 26χρονο να επισκεφθεί τον χώρο. Όταν πια το αξιοθέατο ήταν ανοιχτό για το κοινό, ήταν ο πρώτος που το επισκέφθηκε. Μάλιστα, ήταν μόνος, με συνοδεία μόλις λίγων ξεναγών. Γεγονός που δεν έχει επαναληφθεί.
Αναζήτηση προστασίας σε απομονωμένα νησιά
Η αγορά ή ενοικίαση νησιών, όσο αλόκοσμη κι αν ακούγεται, είναι γεγονός ανάμεσα στον κόσμο των εκατομμυριούχων. Δεδομένων όμως των συνθηκών της πανδημίας, οι μεσίτες νησιών έχουν περισσότερη δουλειά από ποτέ, με πιθανούς αγοραστές να ξεπηδούν από παντού. Τα αιτήματά τους, όμως, μετατρέπουν την δουλειά των επαγγελματιών σε ανέφικτη. Ζητούν ηλιακούς θερμοσίφωνες, καθαρό νερό και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται ο μέσος άνθρωπος για να ζήσει μία κανονική ζωή. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν δύναται να πραγματοποιηθεί.
Η αγορά ενός νησιού, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ήταν δουλειά των πλουσίων, οι οποίοι επιθυμούσαν μοναχικές διακοπές. Όχι να καλύψουν τις ανάγκες της καθημερινότητας.
Οι επιπτώσεις του Covid-19 και η απαγόρευση των ταξιδιών, ήταν το αποτέλεσμα για όλες αυτές τις περίεργες πράξεις. Σίγουρα το σθένος των ταξιδιωτών γίνεται όχι μόνο φανερό, αλλά και μη αμφισβητήσιμο.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
- Mzezewa, T. (2020). The Flights Goes Nowhere. And It’s Sold Out. Ανακτήθηκε από https://www.nytimes.com/2020/09/19/travel/airlines-pandemic-flights-to-nowhere.html. (Τελευταία πρόσβαση 13/10/2020).
- May, T. Ueno, H. (2020). After a 7-Month Wait, This Tourist Got Machu Picchu All to Himself. Ανακτήθηκε από https://www.nytimes.com/2020/10/13/world/americas/machu-picchu-japan-tourist-coronavirus.html. (Τελευταία πρόσβαση 16/10/2020).
- Murphy, H. (2020). The Island Broker Are Overwhelmed. Ανακτήθηκε από https://www.nytimes.com/2020/10/09/realestate/private-islands-coronavirus.html. (Τελευταία πρόσβαση 16/10/2020).
