Η “Πανούκλα“, το αριστούργηματικο μυθιστόρημα του Αλμπέρ Καμύ,που εκδόθηκε στη Γαλλία το 1947 μεταφέρεται επι σκηνής, στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Γιώργος Οικονόμου ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο θα δούμε τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη.
Στις δύσκολες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες που βιώνουμε, το θέατρο παραμένει ζωντανό και διατηρεί την επικοινωνία με τους θεατές μέσω των online προβολών. Μέσω της ιστοσελίδας www.panoukla.gr , που ουσιαστικά αποτελεί την ηλεκτρονική φιλοξενία της παράστασης, o αναγνώστης μπορεί να βρίσκει πληροφορίες και άρθρα που σχετίζονται με το μυθιστόρημα του Καμύ, αλλά και να ενημερώνεται για την εξέλιξη της παράστασης.
Η “Πανούκλα” του Αλμπέρ Καμύ στηρίζεται στην θεατρική διασκευή του σκηνοθέτη και συγγραφέα Neil Bartlett που ανέβηκε στο Λονδίνο το 2017. Πρόκειται για μια λιτή και σύγχρονη θεατρική προσέγγιση του πιο διαχρονικού και επίκαιρου μυθιστορήματος. Ο Αλμπέρ Καμύ μας περιγράφει την εποχή μετά το β’παγκόσμιο πόλεμο όπου η πείνα και τα απολυταρχικά καθεστώτα είχαν αποδυναμώσει τον γαλλικό πληθυσμό.
Ο Καμύ αναφέρεται σε πραγματική πανδημία, τη βουβωνική πανώλη που αποδεκάτισε τον πληθυσμό της Γαλλίας. Ο κοινωνικός αντίκτυπος παραμένει ίδιος και σήμερα με τα φαινόμενα απομώνωσης, φόβου,και καραντίνας να σχετίζονται με εκείνα της πανδημίας του covid-19.
Οι συμβολισμοί και τα ηθικά διδάγματα του Γάλλου συγγραφέα παραμένουν επίκαιρα στη σημερινή εποχή.Η αναζήτηση της ελευθερίας των πολιτών, τα φαινόμενα ρατσισμού και φασισμού, αλλά και ο πόλεμος αποτελούν τα πιο διαχρονικά μηνύματα. Ο Αλμπέρ Καμύ δίνει με το δικό του μοναδικό τρόπο το πιο σημαντικό ηθικο δίδαγμα, την αξία του Ανθρώπου, τη σημασία που πρἐπει να δίνει ο άνθρωπος στις στιγμές, αλλά και τη συνειδητοποίηση της θνητότητάς του. Αναμφισβήτητα, η γλαφυρότητα του λόγου του Καμύ αλλά και η μεταφορά σε εικόνες της μεταπολεμικής εποχής, δεν θα αφήσουν τους θεατές ανεπηρέαστους.
Όταν η επιδημία επιτέλους σταματήσει ο Ριέ θα περπατήσει μαζί με το πλήθος ανθρώπων που γιορτάζουν στους δρόμους.
Μέσα στο ωραίο κι απαλό φως που ξεχύνονταν πάνω από την πόλη, έπλεαν οι παμπάλαιες μυρωδιές, κρέας ψητό και ποτά με γλυκάνισο. Γύρω του πρόσωπα εκστατικά σηκώνονταν να κοιτάξουν προς τον ουρανό. Άνδρες και γυναίκες αρπάζονταν ο ένας τον άλλο, με πρόσωπα φλογισμένα, με κραυγές πόθου. Ναι, η πανούκλα είχε τελειώσει, και μαζί της ο τρόμος, και τα σφιχτοπλεγμένα χέρια βεβαίωναν ότι κάποτε είχε υπάρξει στ’ αλήθεια εξορία και χωρισμός, με τη βαθύτερη έννοια του όρου… κι ανάμεσα στις εκατόμβες των νεκρών, τις σειρήνες των ασθενοφόρων, τις εξαγγελίες αυτού που συνήθως ονομάζουμε πεπρωμένο, το πεισματικό ποδοβολητό του φόβου και την τρομερή επανάσταση της καρδιάς τους, δεν είχε πάψει να περνά μια πελώρια βουή, που ξυπνούσε τα τρομαγμένα πλάσματα, που τους έλεγε πως πρέπει να ξαναβρούν την αληθινή τους πατρίδα. Και θα ήταν ευτυχισμένοι, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Και πια ήξεραν πως υπάρχει κάτι που πάντοτε μπορείς να λαχταράς και καμιά φορά να το κερδίζεις: η ανθρώπινη τρυφερότητα…»
Πηγές
–Αλμπέρ Καμύ, «Η Πανούκλα»: Μία σε βάθος ανάλυση του πιο εμβληματικού έργου 7-11-13 Ανακτήθηκε από https://popaganda.gr/art/albert-camus-the-plague/τελευταία πρόσβαση 12/02/2021
-Η Πανούκλα του Αλμπέρ Καμύ έρχεται στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Ανακτήθηκε από https://www.culturenow.gr/h-panoykla-toy-almper-kamy-erxetai-sto-idryma-mixalis-kakogiannis/τελευταία πρόσβαση 12/02/21
