ΓΕΝΙΚΑ
Το Θέατρο του Διονύσου μπορεί να συναντήσει κανείς στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης ενώ απολαμβάνει έναν περίπατο στην περιοχή της Ακρόπολης. Το εντυπωσιακό με το συγκεκριμένο οικοδόμημα είναι ότι θεωρείται το πρώτο θέατρο του κόσμου.Το πιθανότερο είναι πως κατασκευάστηκε κατά τον 6ο αιώνα πΧ και καταστράφηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Ήδη από το έτος 2002 έχουν γίνει ενέργειες για την αναστήλωση του θεάτρου. Πρόκειται για ένα έργο που έχει ανατεθεί στον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Μπολέτη με ειδικό επιτελείο αρχιτεκτόνων, τον Κλήμη Ασλανίδη, την Αθηνά Σαμαρά και τις αρχαιολόγους Χριστίνα Παπασταμάτη και Ελένη Παριανού για το οποίο έχουν αξιοποιηθεί κονδύλια από διαφορετικές πηγές.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Το Θέατρο του Διονύσου έχει συνδέσει το όνομά του με την καλλιέργεια του αττικού δράματος. Πρέπει να επισημανθεί πως οι τραγωδίες και οι κωμωδίες των Αττικών θεατρικών συγγραφέων γράφονταν με αποκλειστικό σκοπό να παρασταθούν σκηνικά σε αυτό τον χώρο. Εκεί τελούνταν τα Μεγάλα η εν άστει Διονύσια, η μεγάλη γιορτή που ήταν αφιερωμένη στο συγκεκριμένο θεό και εισήχθη στην Αθήνα από τον τύραννο Πεισίστρατο. Επίσης, εκεί τελούνταν από ένα χρονικό σημείο και μετά και οι δραματικοί αγώνες των Παναθηναίων. Ωστόσο, η χρήση του δεν περιορίστηκε στη θεατρική λειτουργία αλλά παρουσίασε και κοινωνικοπολιτική διάσταση. Ειδικότερα, ενίοτε η Εκκλησία του Δήμου συνεδρίαζε εκεί. Σήμερα,το Θέατρο του Διονύσου χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως αρχαιολογικός χώρος και δεν προσφέρεται για το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
6ος-4ος αιώνας πΧ
Από μία ορχήστρα κατάλληλη για τον κύκλιο χορό γύρω από τον βωμό του θεού, την οποία στήριζε κυκλικός αναλημματικός τοίχος από κροκαλοπαγή πέτρα,που εξυπηρετούσε τη λατρεία του Θεού, προκύπτει μετά από πρωτοβουλία του Λυκούργου το λίθινο Θέατρο του Διονύσου με τη μορφή που διασώζεται σήμερα με χωρητικότητα 15.000-17.οοο θεατών.Το Θέατρο του Διονύσου με τη μορφή του 4ου αιώνα π.Χ. είχε μόνιμη σκηνή η οποία εκτείνονταν μπροστά από την ορχήστρα και χώρο κερκίδων τριών διαζωμάτων (θέατρον) το οποίο εκτεινόταν στη πλαγιά του λόφου. Το κτίσμα της σκηνής διέθετε δύο πτέρυγες προβολής σε κάθε πλευρά (παρασκήνια), στα οποία ενδεχομένως τοποθετούνταν σκάλες ή κινητά σκηνικά. Ελάχιστα τμήματα σώζονται από αυτή την περίοδο.
Η απόσταση της πρώτης σειράς (προεδρία) από την τελευταία εκτιμάται γύρω στα 80 μέτρα, ενώ από τους ηθοποιούς γύρω στα 12 μέτρα. Η ψηλότερη σειρά θέσεων του Θεάτρου του Διονύσου υψωνόταν περίπου 35 μέτρα επάνω από το χαμηλότερο μέρος του περιβόλου και, πριν από την κατασκευή της στοάς και της σκηνής, οι θεατές μπορούσαν να δουν τον ναό και τον θυσιαστικό βωμό από το θέατρο. Το πιο σημαντικό για τους Αθηναίους, βέβαια, ήταν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Διόνυσος (αντιπροσωπευόμενος από το λατρευτικό του άγαλμα στην μπροστινή σειρά) μπορούσε να βλέπει όχι μόνον τις παραστάσεις που δίνονταν προς τιμήν του, αλλά και τις θυσίες που προσφέρονταν στον βωμό του.
ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Αυτή την περίοδο το Θέατρο του Διονύσου κοσμούν πλέον μαρμάρινοι θρόνοι, που σώζονται ως σήμερα, προορισμένοι για τα μέλη του ιερατείου.Ακόμη, ανακατασκευάζεται η σκηνή, η οποία γίνεται διώροφη, και τα παρασκήνια είναι πλέον μαρμάρινα.
ΡΩΜΑΪΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
Στους ρωμαϊκούς χρόνους η ορχήστρα έλαβε μορφή πετάλου, στρώθηκε με μαρμάρινες πλάκες και χτίστηκε περιμετρικά ένα κατακόρυφο στηθαίο.
Στη νότια πλευρά της ορχήστρας χτίστηκε επίσης ένα μαρμάρινο στηθαίο με μυθολογικές παραστάσεις που ονομάζεται «βήμα του Φαίδρου».
ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ
Κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα το Θέατρο του Διονύσου παραμελείται, μια και τα ίχνη του σταδιακά εξαφανίστηκαν κάτω από επιχώσεις που διατηρήθηκαν μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.
Πηγές:
1)www.eie.gr
2)diazoma.gr
3)el.wikipedia.org
4)thencientwebgreece.gr
5)eie.gr
