Το περιβάλλον βρίσκεται σε κρίση και μας καλεί όλους σε βοήθεια. Καθημερινά ακούμε στις ειδήσεις περιστατικά που αποδεικνύουν πως το περιβάλλον εκπέμπει SOS: η ασυνήθιστη άνοδος στο λιώσιμο των πάγων, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που αποδεικνύουν περίτρανα την κλιματική αλλαγή είναι μόνο μερικά από τα σημάδια αυτής της κρίσης. Η φύση έχει αρχίσει να μας τιμωρεί και αυτό πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας.
Θα μπορούσαμε άραγε να διορθώσουμε μια τέτοια κατάσταση; Η απάντηση είναι ναι αρκεί η προσπάθεια να είναι συλλογική και ουσιαστική, να προβούμε δηλαδή σε ουσιαστικές πράξεις και να μη μείνουμε μόνο στα λόγια. Και αυτό γιατί η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση όλων μας.
Κατ’ αρχάς, πριν από οποιαδήποτε πράξη πρέπει ο καθένας μας ξεχωριστά να συνειδητοποιήσει την αξία του περιβάλλοντος, το μέγεθος της καταστροφής και να κάνει την αυτοκριτική του. Θα πρέπει να πάψουμε να είμαστε εγωιστές και να σκεφτούμε πως το περιβάλλον δεν ανήκει μόνο σε εμάς αλλά και στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας. Δεν είναι μόνο μια υπόθεση του τώρα αλλά και του μέλλοντος. Ήδη σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα οι ρύποι της ατμόσφαιρας φθάνουν μέχρι το έμβρυο με σοβαρές επιπτώσεις για τη μετέπειτα ζωή του. Αν, λοιπόν, οι μέχρι τώρα πράξεις μας δεν είναι ανεύθυνες και εγωιστικές τότε πώς αλλιώς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν;
Σε επόμενο βήμα, πρέπει η κοινωνία γενικότερα να προβεί στις ανάλογες ενέργειες, γιατί αναμφίβολα η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση της κοινωνίας. Και αν η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση για τέτοιου είδους ζητήματα δεν ξεκινήσει από τους μικρούς πολίτες αυτού κόσμου τότε από πού θα ξεκινήσει; Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο θα ήταν ωφέλιμο η περιβαλλοντική αγωγή να λάβει πια στα σχολεία τη θέση που της αξίζει. Συχνές ενημερώσεις τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από περιβαλλοντικές οργανώσεις, ενεργή συμμετοχή των μαθητών σε project με θέμα την προστασία του περιβάλλοντος, ακόμα και εισαγωγή ειδικού μαθήματος σχετικά με το ζήτημα -που όμως θα αντιμετωπίζεται με συνέπεια και σοβαρότητα- είναι μόνο μερικές από τις δραστηριότητες που θα μπορούσαμε να προτείνουμε για το χώρο της εκπαίδευσης που αφορούν το περιβάλλον.
Έπειτα, σημαντικό και ενεργό ρόλο σ’ αυτή την προσπάθεια θα μπορούσαν να παίξουν και τα ΜΜΕ αν αναλογιστούμε τη μεγάλη δύναμη που έχουν. Η προβολή ντοκιμαντέρ σχετικών με το ζήτημα, καθώς και οι συνεντεύξεις εκπροσώπων περιβαλλοντικών οργανώσεων που συστήνουν το έργο τους, αλλά και ειδικών και ακτιβιστών που θα μπορούσαν να μας διαφωτίσουν γενικά, ίσως συνεισέφεραν αρκετά στην άμβλυνση του προβλήματος. Και αυτό γιατί τα περιβαλλοντικά προβλήματα συχνά άπτονται της επιστήμης και αφορούν εξειδικευμένες γνώσεις, τις οποίες ίσως δε διαθέτουν οι απλοί πολίτες, και έτσι τα ΜΜΕ είναι εκεί για να ενημερώνουν και να αναδεικνύουν τέτοια προβλήματα.
Από την άλλη, και οι κυβερνήσεις της κάθε χώρας θα ήταν καλό να θεσπίσουν μέτρα που θα αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος. Κατάργηση χρήσης βλαβερών για το περιβάλλον ουσιών και υλικών και η αντικατάστασή τους από άλλα που είναι περισσότερο eco-friendly, η προώθηση της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης για τα απορρίμματα, αλλά και η μέριμνα για την πράσινη ανάπτυξη αποτελούν κάποια πρώτα βήματα, ένα λιθαράκι στην προσπάθεια που γίνεται με γνώμονα τη σωτηρία του πλανήτη μας.
Το περιβάλλον μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εμείς πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας ανοικτά για να τον ακούσουμε. Ίσως ακόμα να μην είναι τόσο αργά. Ίσως ακόμα προλαβαίνουμε να κάνουμε κάτι, ο καθένας από τη δική του θέση, όσο μπορεί, έτσι ώστε να διορθώσουμε τα όποια λάθη έχουμε κάνει μέχρι τώρα προτού στραφούν εναντίον μας και καταστρέψουν όχι μόνο το περιβάλλον αλλά φυσικά και εμάς τους ίδιους.
Πηγές:
greenagenda.gr
corfupress.com
wikipedia.com
