Το νέο αφιέρωμα του Maxmag αποσκοπεί να δώσει φωνή στα θέματα που αφορούν τον χώρο των ψυχικών ασθενειών. Είναι μια πολύ σημαντική κίνηση, αν σκεφτούμε πόσο έχει αποσιωπηθεί η ψυχική ασθένεια στο παρελθόν, πόσο απομονωμένοι οι άνθρωποι με ψυχικές ασθενείς μπορούν να νιώσουν.
Στα πλαίσια αυτής της θεματικής ενότητας, συγκέντρωσα μερικά από τα βιβλία μέσω των οποίων απέκτησα μια πιο βαθύτερη ευαισθητοποίηση σε σχέση με τα άτομα που έχουν κάποια ψυχική διαταραχή.
Μορφωμένη
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο η Μορφωμένη της Tara Westover πρόκειται για τη βιωματική αφήγηση της ίδιας της συγγραφέως. Ξεκινά από τότε που θυμάται τον εαυτό της και παρουσιάζει πως είναι να ζεις σε μια οικογένεια Μορμόνων και να θεωρείς ότι το ίδιο το κράτος θέλει να σε σκοτώσει, ενώ περιμένεις την Αποκάλυψη από στιγμή σε στιγμή. Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνει πως οι θεωρίες του πατέρα της μπορεί να μην είναι αληθινές, αν και εκείνος θα θυσίαζε τη ζωή του για να το αποδείξει. Μεγαλώνοντας κι άλλο και διαβάζοντας πολλά βιβλία αργότερα, συνειδητοποιεί ότι ο πατέρας της πάσχει από διπολική διαταραχή.
Είναι μια γροθιά στο στομάχι, τελείως αυθεντικό και ανεπανάληπτο.
Χελώνες στο άπειρο
Το βιβλίο Χελώνες στο άπειρο του Τζον Γκριν έχει ως θέμα την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ο Γκριν αποτελεί τον σημαντικότερο εκπρόσωπο της young adult fiction και στη χώρα μας. Στον ελληνικό αναγνωστικό χώρο, τον γνωρίσαμε μέσω του βιβλίου του Fault in our Stars, το οποίο μεταφέρθηκε και στους κινηματογράφους. Μετά από έξι χρόνια, το βιβλίο διαχέεται από το πνεύμα της ευαισθητοποίησης με το οποίο λατρεύτηκε και φέρνει στο κέντρο της συζήτησης τις ψυχικές διαταραχές.
Είναι πολύ σημαντικό ότι απευθύνεται σε νεαρούς ενήλικες και παραμένει ψυχαγωγικό βιβλίο, αποτελώντας συγχρόνως σημείο αναφοράς για τόσο σημαντικά κοινωνικά θέματα, κάτι που δυστυχώς λείπει από την Ελλάδα.
Σεροτονίνη
Το καινούργιο βιβλίο του Μισέλ Ουελμπέκ η Σεροτονίνη πρόκειται για έναν καταθλιπτικό ήρωα που γερνάει από τα σαράντα έξι του σε μια παρηκμασμένη, σκοτεινή και αφυδατωμένη ήπειρο, έχοντας ως εφόδιο και παρηγοριά μόνο «ένα μικρό λευκό χάπι, οβάλ, με μια εγκοπή στη μέση» (Bookpress.gr, 2019).
Ο εμβληματικός συγγραφέας επιλέγει να ονομάσει το μυθιστόρημα Σεροτονίνη, μια ουσία που η έλλειψη της στον ανθρώπινο οργανισμό συνδέεται με την κατάθλιψη. Τα φάρμακα που μεταβάλλουν τα επίπεδα της σεροτονίνης χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της κατάθλιψης.
Το βιβλίο της Κατερίνας
Αν δεν ξέρετε ήδη περί τίνος πρόκειται, είναι το βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ που τον ανέδειξε στον ελληνικό αναγνωστικό χώρο. Με χιούμορ και διάθεση αυτοσαρκαστική, ο Κορτώ ξετυλίγει με συγγραφικό οίστρο την πλεκτάνη της πολύπλοκης και ταραχώδης ζωής της μητέρας του με την ασθένεια της διπολικής διαταραχής (μανιοκατάθλιψης) να επηρεάζει τις σχέσεις με τους γύρω της, δημιουργώντας εντάσεις, πάθη, κάνοντας καταχρήσεις και μετατρέποντας την σιγά-σιγά σε μια σκιά του εαυτού της.
Ένα βιβλίο που, μέσω των παθών που περιγράφει, εμπνέει τη θέληση για ζωή και συγχώρεση. Παρουσιάζει μια πραγματικότητα που μπορεί πολλούς από εμάς να μας τρομάζει, αλλά ποτέ δεν είμαστε τόσο μακριά απ’ αυτήν όσο νομίζουμε.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα, πατήστε εδώ και εδώ .
Μικρό Χρονικό Τρέλας
Ο Αύγουστος Κορτώ κυκλοφορεί το επόμενο βιβλίο του που αφορά αυτή τη φορά τον ίδιο και μια επεισοδιακή μέρα της ζωής του. Ο ίδιος μιλώντας ανοιχτά για την εμπειρία του και το πως είναι να αντιμετωπίζει ο ίδιος μια ψυχική διαταραχή ξεκινά ένα συνεχή διάλογο με το αναγνωστικό κοινό κι όχι μόνο. Από την κυκλοφορία των βιβλίων του και έπειτα, ο Κορτώ δε σταμάτησε ποτέ να μιλά ανοιχτά για τις προκλήσεις και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος με ψυχική διαταραχή, τις διακρίσεις, αλλά και την άκριτη αποδοχή από τα κοντινά του πρόσωπα.
Ένα βιβλίο που κυλά σα νεράκι και είναι μια αληθινή κατάθεση ψυχής.
