Το νέο βιβλίο του Paul Auster Αιματοβαμμένο έθνος ανήκει στην κατηγορία non fiction, καθώς πρόκειται για την καταγραφή σκέψεων και στοιχείων που αφορούν την οπλοκατοχή και τις συνέπειες αυτής στην Αμερική.
Αποτελείται από πέντε δοκίμια όπου ο συγγραφέας παραθέτει την προσωπική του εμπειρία, γεγονότα και στατιστικά στοιχεία που έχει συλλέξει. Τα δοκίμια συνοδεύουν φωτογραφίες του Spencer Ostrander από μέρη μαζικών δολοφονιών όπως το νυχτερινό κέντρο Pulse στο Ορλάντο της Φλόριντα όπου το 2016 πάνω από 50 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 58 τραυματίστηκαν και το ξενοδοχείο Mandalay Bay στο Πάρανταϊζ της Νεβάδα όπου την 1η Οκτωβρίου του 2017 61 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 897 τραυματίστηκαν.
Εξηγεί ότι κανένα μέλος της οικογένειας, όταν ήταν μικρός, δεν αναφερόταν στο θάνατο του παππού Auster κι αν αυτό γινόταν οι απαντήσεις ήταν συγκεχυμένες και οι εκδοχές του θανάτου του διαφορετικές. Από ένα τυχαίο περιστατικό ανακάλυψαν πως η γιαγιά Auster, η μητέρα του πατέρα του, δολοφόνησε εν ψυχρώ τον πρώην σύζυγό της, μέσα στο σπίτι της οικογένειας και μπροστά στα μάτια του ενός από τους γιους τους. Το δικαστήριο την αθώωσε με το ελαφρυντικό της προσωρινής παράνοιας. Μετά τη δίκη, η οικογένεια μετακόμισε από το Γουισκόνσιν στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ όπου έζησαν σε συνθήκες οικονομικής ένδειας.
Ο βασικός προβληματισμός του συγγραφέα διατυπώνεται στο ερώτημά του: “Γιατί διαφέρει τόσο πολύ η Αμερική – και τι είναι αυτό που μας κάνει την πιο βίαιη χώρα του δυτικού κόσμου;”
Τα στατιστικά στοιχεία που παραθέτει για τον αριθμό των θανάτων και των τραυματισμών λόγω πυροβολισμού αντιπαραβάλλονται με τον αντίστοιχο αριθμό που προκύπτει από άλλες αιτίες, όπως τα τροχαία ατυχήματα, ώστε να γίνει αισθητό το μέγεθος του προβλήματος.
Κύρια μέριμνα του συγγραφέα όμως είναι να ανατάμει την αμερικανική κοινωνία ώστε να εντοπίσει τα αίτια που οδηγούν στη βία τον όπλων.
Ανατρέχει στην εποχή της δουλοκτησίας του 17ου αιώνα, τους Μαύρους Πάνθηρες και το κίνημά υπέρ της οπλοκατοχής ως δικαίωμα αυτοάμυνας, τις Τροπολογίες του Συντάγματος είτε για περιορισμό οπλοκατοχης είτε της Ποτοαπαγόρευσης που είχαν αντίθετα αποτελέσματα, για να φτάσουμε στη διακυβέρνηση Τραμπ και το λόμπι των όπλων που παραμένει ισχυρό.
“..οι ρωγμές στην αμερικανική κοινωνία μεγεθύνονται σταθερά και μετατρέπονται σε τεράστια χάσματα κενού χώρου.”
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Ιωάννας Ηλιάδη.
Οπισθόφυλλο
Ο Paul Auster μεγάλωσε παίζοντας με πλαστικά εξάσφαιρα παριστάνοντας τους καουμπόηδες που έβλεπε σε γουέστερν δευτέρας διαλογής. Έζησε τα τραυματικά επακόλουθα του φόνου του παππού του από τη γιαγιά του όταν ο πατέρας του ήταν παιδί και ξέρει, από πρώτο χέρι, πώς καταστρέφονται οικογένειες από μία και μόνη περίσταση ένοπλης βίας. Σε αυτό το σύντομο και καυστικό βιβλίο, ο Όστερ ακολουθεί αιώνες ολόκληρους της κατάχρησης των όπλων στην Αμερική: από τον βίαιο εκτοπισμό του γηγενούς πληθυσμού στην καταναγκαστική σκλαβιά εκατομμυρίων ανθρώπων, από τον άσπονδο διχασμό ανάμεσα στα στρατόπεδα υπέρ και κατά της οπλοκατοχής στα μακελειά που κυριαρχούν στα δελτία ειδήσεων σήμερα. Από το 1968, περισσότερο από ενάμισι εκατομμύριο Αμερικανοί έχουν σκοτωθεί από όπλα. Οι αριθμοί είναι τόσο μεγάλοι, τόσο ολέθριοι, που αναγκάζεται κανείς να αναρωτηθεί γιατί η Αμερική είναι η πιο βίαιη χώρα του δυτικού κόσμου;
Το κείμενο διανθίζεται με απόκοσμες, αλησμόνητες φωτογραφίες του Spencer Ostrander από τους τόπους παραπάνω από τριάντα μακελειών ανά τη χώρα. Το Αιματοβαμμένο έθνος διατυπώνει το κεντρικό, φλέγον ερώτημα του καιρού μας: Σε τι κοινωνία θέλουμε να ζούμε;
Ο Paul Auster (Πολ Όστερ) γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1947 στο Νιου Τζέρσι από γονείς πολωνοεβραϊκής καταγωγής. Απόφοιτος του πανεπιστηµίου Κολούµπια, µετά τις σπουδές του έζησε για ένα διάστηµα στη Γαλλία.
Το πρώτο του πεζογραφικό βιβλίο είναι το αυτοβιογραφικό δοκίµιο Η επινόηση της μοναξιάς (1982). Ακολούθησε η Τριλογία της Νέας Υόρκης: Γυάλινη πόλη (1985), Φαντάσµατα (1986) και Το κλειδωµένο δωµάτιο (1986), µεταµοντέρνες παραλλαγές της ιστορίας µυστηρίου που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σηµαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς. Έκτοτε έχει γράψει πλήθος πεζογραφικών έργων µεταξύ των οποίων τα µυθιστορήµατα: Mr. Vertigo, Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων, Σάνσετ Παρκ, Αόρατος, 4 3 2 1.
Έχει ασχοληθεί µε τον κινηµατογράφο τόσο ως σκηνοθέτης όσο και ως σεναριογράφος.
Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Είναι µέλος της Αµερικανικής Ακαδηµίας Τεχνών και Γραµµάτων.
