Η “εποχή του Κάμελοτ” είναι μια φράση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια περίοδο μεγάλης ευημερίας, ανάπτυξης και καλοτυχίας. Είναι η εποχή όπου όλα ρέεουν καλά στο βασίλειο. Το Κάμελοτ ανθίζει. Τι γίνεται όμως στην αυλή; Τι γίνεται με τα παιχνίδια του “θρόνου”; Τι γίνεται εντός και εκτός Κάμελοτ, όταν ο Αρθούρος ξεκινάει τρομοκρατία και οι αυλικοί τον ακολουθούν; Τι γίνεται όταν ματώνουν τα σπαθιά και ακολουθούν τερατώδεις πράξεις; Ο Τσόμσκυ μας προσφέρει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, μέσα απο την δική του ματιά. Μέσα απο το “Επανεκτιμώντας το Κάμελοτ” .
Το ύφος του Τσόμκυ
Αυτό που αξίζει να προσέξει κανείς στο ύφος γραψίματος του Τσόμσκυ είναι η κυνικότητα, η κατά καιρούς ειρωνεία και η απόλυτη επιχειρηματολογία του. Ο Τσόμσκυ είναι ένας απο τους μεγαλύτερους σύγχρονους φιλοσόφους. Ο ίδιος δηλώνει αναρχοσοσιαλιστής και κυνικός. Χαρακτηριστικά δηλώνει πως οι συνομωσίες δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα εμπόδιο στο να βλέπουν οι άνθρωποι την πολιτική πραγματικότητα. Στο Επανεκτιμώντας το Κάμελοτ προσπαθεί να μας αποδείξει για ποιον λόγο.
Λέγοντας αυτά καταλαβαίνει κανείς τον τρόπο με τον οποίο ο Τσόμσκυ αποδομεί και στην συνέχεια απομυθοποιεί πλήρως την πολιτική πραγματικότητα των ΗΠΑ και την κουλτούρα της σε καιρούς πολέμων. Εφόσον δεν είμαι ούτε πολιτικός, ούτε ιστορικός οικονομολόγος, δεν θα σταθώ τόσο σε αυτά τα στοιχεία που προσφέρει ο Τσόμσκυ στο βιβλίο του. Πιο πολύ θα σταθώ στο ύφος , την κριτική του Κάμελοτ και το γενικότερο μήνυμα που προσπαθεί να περάσει.
Η κριτική επι της κριτικής
Το Επανεκτιμώντας το Κάμελοτ εκδόθηκε το 1993 και αντιμετώπισε μερική κριτική για το τρόπο με τον οποίο απομυθοποιεί μια σημαντικότατη περίοδο των ΗΠΑ. Διαβάζοντας το βιβλίο, αυτό δεν μου έκανε καμία εντύπωση, καθώς άλλαξε τελείως τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα την πολιτικη ηγεσία του JFK εκ καιρώ Βιετνάμ. Ο ρόλος του ήρωα-πολιτικού που ήθελε να δώσει ένα τέλος στους πολέμους και να προωθήσει την ειρήνη, πηγαίνοντας κόντρα στο παγιωμένο πολιτικό σύστημα, αποσυντίθεται πλήρως απο τον Τσόμσκυ. Και αν λάβουμε υπ’όψην ότι ο Κένεντι θεωρείται για πολλούς Αμερικάνουν εώς σήμερα, ο σημαντικότερους Πρόεδρος των ΗΠΑ, η κριτική που ασκήθηκε στο βιβλίο είναι κατανοητή.
Ιστορία επεκτατισμού
Ο Τσόμσκυ στο βιβλίο αυτό κάνει αρχικά, μια ιστορική αναδρομή απο την εποχή του επεκτατικού αποικισμού των Ευρωπαίων στο δυτικό ημισφαίρο και την Ασία, των ταξιδιών του Κολόμβου και του Ντε Γκάμα, εώς την αναδόμηση του Ανατολικού Μπλόκ και την πολιτική επέκταση και τρομοκρατία στα εδάφη της Ινδοκίνας απο τις ΗΠΑ. Ασκεί κριτική και προσφέρει επιχειρηματολογία, για την ηγεσία Κέννεντυ, ΜακΝαμάρα και στην συνέχεια Τζόνσον. Κριτική επί του έργου τους να ασκήσουν απομακρυσμένο έλεγχο, τόσο οι ίδιοι όσο και μέσω της κυβέρνησης Ντίεμ. Ένας έλεγχος που επιτεύχθηκε μέσω τρομοκρατίας, μαζικών δολοφονιών απλών πολιτών και πολιτικών προσώπων, χρήσης όπλων όπως Ναπάλμ, βομβαρδιστικών C-123 και άλλων μέσων.
Στο Επανεκτιμώντας το Κάμελοτ βλέπουμε πως παρά τις έντονες φημολογίες και τα ντοκουμέντα, που υποδεικνύουν ότι ο Κένεντι ήταν ο “αποστάτης του συστήματος” και προσπαθούσε να λήξει τον πόλεμο στην Ινδοκίνα, ο Τσόμσκυ μας λέει και μας δείχνει πως κάτι τέτοιο ποτέ δεν συμβαίνει. Μας δείχνει πως ο συνδυασμός Κένεντι-ΜακΝαμάρα-στρατηγού Τέιλορ και πολτικής ηγεσίας, δεν επιθυμούσε να φύγει απο το Βιετνάμ. Αντίθετα, όπως αναφέρει ο Τσόμσκυ όταν το Βόρειο Βιετνάμ προσέφερε διπλωματικές λύσεις, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν. “Ο χειρότερος εχθρός του επεκτατισμού είναι η διπλωματία”, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο στόχος του Κάμελοτ
Καταλαβαίνουμε ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένας κατεξοχήν αντι-κομμουνιστικός πόλεμος. Στόχος των ΗΠΑ ήταν ο -με κάθε μέσο- περιορισμός του κομμουνιστικού Ρώσικου/Κινέζικου στοιχείου στην περιοχή του Λάος, της Καμπότζης και γενικότερα της Ινδοκίνας. Ο πλήρης και απαλλαγμένος έλεγχος του Ανατολικού μπλόκ ήταν το σχέδιο. Ήταν ένα σχέδιο που οι ΗΠΑ πέτυχαν με προπαγάνδα, τρομοκρατία, δολοφονίες και οποιοδήποτε άλλο μέσο τους επιτρέποταν.
Ο Τσόμσκυ μας δείχνει ότι πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά το παρελθόν, ώστε να αναλύουμε καλύτερα το παρόν. Προσφέρει μια πολύ διαφορετική -και ανεπιθύμητη για αρκετούς- ματιά σε μια περίοδο αρκετά μελανή για πολλούς Αμερικάνους. Στο Επανεκτιμώντας το Κάμελοτ βλέπουμε πως καμιά φορά χρειάζεται να αναλύουμε καλύτερα τα πράγματα και όχι επιφανειακά. Οι θεωρίες συνομωσίες είναι ωραίες, αλλά δεν προσφέρουν αληθινή γνώση των πρααγμάτων. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Νόαμ Τσόμσκυ οι θεωρίες συνομωσίας είναι ένα διαφημιστικό προϊόν και τίποτα άλλο.
“H αναίτια δολοφονία αθώων πολιτών είναι τρομοκρατία, όχι πόλεμος εναντίον της”
– Νόαμ Τσόμσκυ
