Φοίβος Οικονομίδης: Αναζητώντας την ευτυχία κοιτάμε στο «Βορρά»

Βιβλίο : Βορράς

Συγγραφέας: Φοίβος Οικονομίδης

Εκδόσεις: Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ

Στο βιβλίο αυτό ο νεαρός Φοίβος Οικονομίδης εσωκλείει όλες τις ανησυχίες ενός νέου ανθρώπου του σήμερα. Η αναζήτηση της ευτυχίας, ο αναστοχασμός του έρωτα και της ανθρώπινης ανησυχίας, ο κόσμος που φαίνεται να συντρίβεται συναντά την αγωνία  του πρωταγωνιστή.

Advertisements

Παρ’ ότι ο κομήτης είναι απότοκο της σφαίρας του φανταστικού, πυροδοτεί τον πιο ειλικρινή αγώνα. Τον αγώνα για κατάκτηση της ευτυχίας. Μέσα σ’ αυτό το προ- αποκαλυπτικό κλίμα ο καμβάς των ανθρώπων γίνεται ζωντανότερος. Εδώ λοιπόν, είναι που βρήκα εκείνο το στοιχείο ύψιστης θελκτικότητας. Το γεγονός δηλαδή πως στο βιβλίο του Οικονομίδη αυτή η αναζήτηση που φαντάζει ως η σπουδαιότερη στην πορεία ενός ανθρώπου και συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, εδώ έχει deadline. Κι αυτό- η περατότητα δηλαδή- επιτάσσει να «σκανάρει» ο πρωταγωνιστής τα πάντα που περνούν από γύρω του. Να επαναπροσδιορίσει τα αισθήματα για τα αγαπημένα του πρόσωπα, να κοιτάξει κατάματα ένα αστικό τοπίο, που για τους περισσότερους από ‘μας περνά συχνά απαρατήρητο, να του αποκαλυφτεί δαψιλώς η μαγεία της φύσης σ’ όλο της το μεγαλείο. Ακόμη περισσότερο, να «ξεψαχνίσει» την ψυχή του, τον μικρόκοσμό του, που μοιάζει να ‘ναι ασυγκρίτως πολυπλοκότερος απ’ τον μακρόκοσμο.

Ο νεαρός Αλέξανδρος κοιτά τη ζωή του ξανά. Είναι ο νέος που προβληματίζεται, που οι τέχνες- μουσική, ζωγραφική, λογοτεχνία-  είναι σύμφυτες με τη ζωή του. Δείγμα ανθρώπου που ίσως να φαντάζει ψύλλος στ’ άχυρα. Να, λοιπόν, που σ’ αυτή τη μεγάλη, ζωτικής σημασίας περιπέτεια, η περιήγηση του νεαρού σ’ όλα τ’ άδυτα του κόσμου, δίνει τέτοιο ενδιαφέρον.

Ο κομήτης που παγώνει τα συναισθήματα δεν είναι διόλου τυχαίος. Το κινούν αίτιο της συμπεριφοράς των ανθρώπων δεν είναι άλλο από τα συναισθήματά του. Οι ιδιαίτερες διακυμάνσεις, οι κατά τα άλλα αναγκαίες συναισθηματικές «ακραιότητες» είναι εκείνο το στοιχείο που ισοδυναμεί με την πολυποικιλότητα του ανθρώπινου γίγνεσθαι. Πάγωμα, λοιπόν, των συναισθημάτων σημαίνει στέρεμα της χειμαρρώδους ανθρώπινης φύσης, παύση των αναζητήσεων και μετατροπή της κοινωνίας σε τυποποιημένο, άνευρο και ασπρόμαυρο πίνακα.