Για την ιστορία
Puerto Rico, San Juan, 1959. Ο 22χρονος Hunter S. Thompson εργάζεται ως συντάκτης στην τοπική εφημερίδα Daily News. Την ίδια στιγμή δίνει ζωή στο πρώτο, εν μέρει αυτοβιογραφικό, μυθιστόρημά του. Έπειτα, το κλείνει σε ένα συρτάρι για σχεδόν σαράντα χρόνια.
Woody Creek, Colorado, 1997. Ο Hunter S. Thompson φιλοξενεί τον Johnny Depp στο αγρόκτημά του, το επονομαζόμενο «Owl Farm». Η συμβίωση έχει σκοπό να εισάγει τον Depp στον ρόλο για τη ταινία Fear and Loathing in Las Vegas, βασισμένη στο ίσως πιο αναγνωρισμένο ομώνυμο βιβλίο του Hunter S. Thompson. Αναζητώντας όλων των ειδών τα αγαθά στο δωμάτιο που ο Thompson ονόμαζε «The War Room», ο Depp ανακαλύπτει ένα παλιό χειρόγραφο. Μεθυσμένο Ημερολόγιο. Ένα χρόνο μετά, το βιβλίο θα εκδοθεί αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια για την ωμή και προκλητική περιγραφή του στη σκοτεινή πλευρά του Αμερικανικού ονείρου.
Rum Republic
Με φόντο το παρακμιακό και ταυτόχρονα ανερχόμενο Puerto Rico στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Hunter S. Thompson μας εισάγει στον κόσμο του Paul Kemp, δημοσιογράφου για τους New York Times στα 30 του χρόνια, ο οποίος καταφθάνει ως ελεύθερος επαγγελματίας στις ακτές της Καραϊβικής σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τη δική του «φωνή». Όμως, τα πράγματα όχι μόνο φαντάζουν, μα και είναι δυσοίωνα. Η πρώτη του ανάμνηση από αυτό το ταξίδι περιλαμβάνει μια παρ’ ολίγον συνάντηση με ένα χαριτωμένο κορίτσι και μια άκρως εσφαλμένη κατηγορία για βάρβαρο ξυλοδαρμό ηλικιωμένου.
Η κατάσταση στο ταραχώδες San Juan, δεν είναι καλύτερη. Η επεκτατική πολιτική της Αμερικής με όπλο τη διοχέτευση τουριστών έχει σχεδόν πλημμυρίσει όχι μόνο τη πόλη, αλλά και μεγάλο μέρος των «παραδείσων» της Λατινικής Αμερικής.. Ταυτόχρονα, οι ιθαγενείς κινούνται στο περιθώριο φέροντας ένα χαμογελαστό προσωπείο, καινούργιο κάθε ημέρα που ξημερώνει, μη μπορώντας όμως να κρύψουν την υποβόσκουσα αποστροφή τους προς τον «λευκό κατακτητή». Μέσα σε αυτό το χάος, ο Kemp μαζί με ένα τσούρμο από τυχοδιώκτες-δημοσιογράφους προσπαθούν μανιωδώς και καταφέρνουν να βγάλουν ένα ολοκληρωμένο φύλλο εφημερίδας την εβδομάδα στην ώρα του ενώ μάχονται εναντίον του καυτού ήλιου, των αλλεπάλληλων εξελίξεων, των αποικιοκρατικών προεκτάσεων του συστήματος στους δημοσιογραφικούς κύκλους και των άφθονων ποτηριών με ρούμι των δέκα σεντς (ή δεκαπέντε αν το έπινες με πάγο).
Ο φόβος και η παράνοια των Γιάνκηδων
Στο προσκήνιο της ιστορίας βρίσκεται η κόντρα του ρομαντισμού και της ατέρμονης αναζήτησης των ιδανικών με την επικείμενη αίσθηση της καταστροφής. Ο Kemp αναγκάζεται να υπομένει τις φωνές του αφεντικού του γιατί έτσι κάνουν και οι υπόλοιποι. Αναγκάζεται να μεθά ασκόπως γιατί έτσι επιβιώνουν και οι υπόλοιποι. Η μόνη διαφορά είναι πως δεν τον ενοχλεί γιατί στην ίδια ψυχική κατάσταση βρίσκεται και εκείνος. Όλοι τους είναι κυνηγοί θησαυρού και η αίσθηση της περιπέτειας είναι το μόνο πράγμα που τους ικανοποιεί. Η πραγματικότητα όμως πάντα φροντίζει να τους υπενθυμίζει το αναπόφευκτο τέλος. Μπλέκουν με τον νόμο, με ανθρώπους που φέρουν εξουσία και προβλήματα, υποκύπτουν στη λαγνεία τους με παρ’ ολίγον συναντήσεις που αναζητούν απεγνωσμένα την έξαψη της στιγμής και όλα αυτά σε μια «καυτή» σκηνή η οποία χωρίς το αλκοόλ θα ήταν ικανή να σε τρελάνει. Όλοι βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί και ροκανίζουν δανεικό χρόνο. Οι δεσμοί τους είναι εφήμεροι και ανυπολόγιστοι, μα παρόλα αυτά εγκάρδιοι. Κινούνται αψυχολόγητα και αντιδρούν στιγμιαία χωρίς να υπολογίζουν συνέπειες. Ώσπου κάποια στιγμή η φούσκα σκάει. Ο τυχοδιώκτης μετατρέπεται σε άγριο ζώο, ο επιχειρηματίας σε μαφιόζο και το αθώο κορίτσι σε μηχανή ηδονής. Ο καθένας θα πάρει το δρόμο του, μη γνωρίζοντας την επόμενη φορά που θα ιδωθούν. Αλλά όχι προτού πιουν ένα τελευταίο ποτήρι ρούμι.
Ο πάτος του μπουκαλιού
Το Μεθυσμένο Ημερολόγιο αποτελεί τρανή απόδειξη πως η κατάρα του ταλέντου του Hunter S. Thompson τον συντρόφευε από νεαρή ηλικία. Παρότι μόλις 22 ετών, γράφει με την ωριμότητα ενός μεγαλύτερου ανθρώπου και με τη λογική ενός τέτοιου. Αποκωδικοποιεί τη σαθρότητα του συστήματος τονίζοντας το πως εισχωρεί σε μια ξένη κοινωνία και την διαβρώνει από το εσωτερικό της. Καταφέρνει κάτω από το σύννεφο καπνού και αλκοόλης να διακρίνει την ουσία των πραγμάτων και φτάνει σε σημείο να λαχταρήσει για ένα μέρος στο οποίο ανήκει. Ένα μέρος από όπου δεν μπορεί να τον κουνήσει κανείς. Για τον Kemp, ο καθένας από εμάς μπορεί να σκεφτεί μια δική του κατάληξη. Ο Hunter S. Thompson, πάντως, κατάφερε να βρει το μέρος του.
