Οι εκδόσεις Λιβάνη επιφυλάσσουν νέες κυκλοφορίες που φαίνεται πως θα συναρπάσουν, εμάς, τους αχόρταγους βιβλιοφάγους. Έκτακτο λοιπόν κυκλοφορεί τις τελευταίες εβδομάδες στα βιβλιοπωλεία, το νέο βιβλίο του Paulo Coelho με τίτλο: «Η κατάσκοπος». Εκδόσεις Λιβάνη και…καλή διασκέδαση!
~Ας δούμε λίγα πράγματα γι’αυτό:
***
Έχει γραφτεί πώς ο Πάουλο Κοέλο επιστρέφει με το συναρπαστικό πορτρέτο της Μάτα Χάρι, ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα που πραγματεύεται την έννοια της ενηλικίωσης βασισμένο σε έρευνα αδημοσίευτων εγγράφων που όσο τσουλάει η αφήγηση περνά ένα εκπληκτικά σύγχρονο μήνυμα τόσο για τους άνδρες μα κυρίως για της γυναίκες σήμερα.
Το μοναδικό της έγκλημα ήταν πως υπήρξε μια γυναίκα ελεύθερη.
Παρίσι, φυλακές Σαν Λαζάρ, 1917.
Η τελευταία επιθυμία μιας γυναίκας είναι να μάθει η κόρη της την αλήθεια. Να μην πιστέψει η κόρη της κανέναν άλλο εκτός από τη μητέρα της.
Πιάνει, λοιπόν, χαρτί και μολύβι για να της μιλήσει για την περιπετειώδη, θυελλώδη ζωή της.
Η γυναίκα είναι η Μάτα Χάρι, η πιο γοητευτική, επιθυμητή γυναίκα της εποχής της: σκανδαλιστική χορεύτρια, που καταφέρνει πάντα να σαγηνεύσει τους πιο πλούσιους και ισχυρούς άντρες, να γίνει σύντροφος, ερωμένη και έμπιστή τους, προκαλώντας τη ζήλια και τον φθόνο των γυναικών της παρισινής αριστοκρατίας.
Είναι μια γυναίκα με πολλά ονόματα.
Το παρελθόν της σκοτεινό, το παρόν της πάντοτε επικίνδυνο. Αφιέρωσε τη ζωή της στην ελευθερία και ήρθε αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις της κοινωνίας.
Και τώρα αντιμετωπίζει την ατιμωτική κατηγορία της κατασκοπείας. Η μοναδική της ενοχή όμως είναι πως διεκδίκησε την ελευθερία της.
«Είμαι μια γυναίκα που γεννήθηκε σε λάθος εποχή και τίποτα δεν μπορεί να το διορθώσει αυτό. Δεν ξέρω αν το μέλλον θα με θυμάται, μα αν συμβεί κάτι τέτοιο, δε θα ήθελα ποτέ να με θεωρούν θύμα, αλλά κάποια που πορεύτηκε με θάρρος και πλήρωσε άφοβα το τίμημα γι’ αυτό».
Από την περιγραφή αυτή, φαίνεται πως θα είναι ένα έντονο βιβλίο που μάλλον δε θα αφήσουμ εύκολα απ’τα χέρια μας. Τρέχτε λοιπόν από σήμερα στο πιο κοντινό σας βιβλιοπωλείο και κάντε το δικό σας!
Συνάμα όμως, στις νέες κυκλοφορίες μπορούμε να εντάξουμε και το έργο ενός νέου συγγραφέα, του Ιωάννη Πάππου με τίτλο Hotel living. Χαρακτηρίστηκε από διακεκριμένες προσωπικότητες ως όχι μόνο όμορφο μα, τρομακτικά όμορφο βιβλίο.
~Η υπόθεση:
Ο Στάθης Ρακής αφήνει το χωριό του στο Τρικέρι σπρωγμένος από την περιέργεια και την τύχη, για να βρεθεί στην Καλιφόρνια την εποχή της φούσκας των dot-coms. Επιστρέφει στην Ευρώπη για MBA και στη συνέχεια πιάνει δουλειά σε γαλαζοαίματη εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων γεμάτη golden boys, που τον οδηγεί από πελάτη σε πελάτη και από πόλη σε πόλη. Ερωτευμένος με κάποιον που είναι το άκρως αντίθετό του (οικολογία, κομουνισμός, ανταρσία…), περνάει το λίγο χρόνο που δεν είναι φυλακισμένος στο γραφείο δικαιολογώντας τις επιλογές του, λεηλατώντας το μίνι μπαρ, παλεύοντας με την αϋπνία και παραγγέλνοντας ρουμ σέρβις (φαγητό, αλλά και άλλα…) σε σουίτες στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, στο Παρίσι και στο Λονδίνο.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και καθώς η οικονομία καλπάζει ξέφρενα προς την επόμενη φούσκα, ο Στάθης συμπαρασύρεται προς τα πάνω και γίνεται μάρτυρας της παρακμής και των χρηματιστηριακών οργίων που θα οδηγήσουν στην κρίση του 2008, μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο που έχει στηθεί γύρω του. Σε ένα χώρο διαπλεκόμενων –από συγχωνεύσεις και εξαγορές μέχρι πολεμικούς ανταποκριτές και σταρ του Χόλιγουντ–, παραμένει ο αιχμάλωτος αουτσάιντερ: υπερβολικά Έλληνας για να μείνει, υπερβολικά κυνικός για να φύγει.
Μοναδικά ξενοδοχεία, κοστούμια ραμμένα κατά παραγγελία, insider trading, γροθιές, ουσίες και γρήγορο σεξ, σε μια ιστορία αγάπης αλλά και κοινωνικής κριτικής, γραμμένη από κάποιον που έζησε τα ιλιγγιώδη χάι του επιχειρηματικού κόσμου στα ’00s και επέζησε για να πει την ιστορία από μέσα.
Περισσότερες νέες κυκλοφορίες από τις ίδιες εκδόσεις:
“Φιλοσοφικά παραμύθια” της Γιώτας Βάσση:
Τρεις ιστορίες για τη διαφορετικότητα, την αποδοχή και τη δημοκρατία
Το σχολικό λεωφορείο αποτελεί έναν µικρό κοινωνικό πυρήνα που γεφυρώνει το σπίτι µε το σχολείο και ενσωµατώνει µια µικρή κοινωνική ζωή µε ερεθίσµατα, συζητήσεις, όνειρα… Σε αυτό επιβαίνουν ο Φίλιππος µε τη Μυρσίνη, συµµαθητές στο ?ηµοτικό και καλοί φίλοι.
- Πώς βιώνει τη διαφορετικότητά του ένας αριστερόχειρας µάγειρας και πώς ένας γίγαντας σε µία χώρα νάνων;
- Θα διώξουν οι φοβισµένοι κάτοικοι το τέρας Λεβιάθαν που τους εξουσιάζει;>
- Ποιος είναι τελικά ο κύριος Νικηφόρος και ποιος ο πλούτος που αναζητεί ο Φίλιππος; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήµατα θα απασχολήσουν τους δύο φίλους στη διαδροµή.
Το πρώτο παραµύθι µε τίτλο Ο Ζερβοκουτάλας και η Δεξιοχέρα βραβεύτηκε µε το Πρώτο Βραβείο σε Διεθνή Διαγωνισµό για το «Χαµόγελο του Παιδιού» (ΟΦΕΠΣ, υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Στουτγάρδη, 2013).
“Όταν ο χρόνος ερωτεύτηκε την ελπίδα” του Κώστα Κατή
~Ποια είσαι; τη ρώτησα.
Τα δακρυσμένα μάτια της με κοίταξαν με μια τεράστια απορία. – Ώστε δε με θυμάσαι; Η φωνή μου; Που μιλούσαμε τις ταραγμένες νύχτες στην ερημιά; Που μόνο εγώ έβλεπα το χρώμα των μορίων σου; Ξέχασες;
Μια αστραπή φώτισε το μουντό τοπίο της μνήμης και έδωσε κίνηση στον προηγούμενο χρόνο, με παραστάσεις και φωνές: Η Σίπλε!
Το όνομα με τον κωδικό των γραμμάτων.
Η αέρινη φαντασίωση. Η προσδοκία για τον ερχομό. Έμεινα εκεί, στην ίδια θέση, και την κοίταγα, για αρκετή ώρα, επίμονα.
Η Σίπλε! Που η μαγική δύναμη του μαγνητικού κύκλου την έχει μεταμορφώσει σε ανθρώπινη ύπαρξη. Με σάρκα και οστά… Διαπίστωσα, με έναν κρυφό πόθο, πως δεν είχα μόνο εγώ το προνόμιο της ενσάρκωσης και της ενανθρώπησης…
Πήγα κοντά και την αγκάλιασα. Το θλιμμένο πρόσωπό της άλλαξε αμέσως έκφραση. Έμοιαζε τώρα σαν ανοιξιάτικο χαμόγελο.
Από εκείνη τη στιγμή, ο έρωτας -ο έρωτας των μορίων!- άνοιξε τα φωτεινά φτερά του στον σκοτεινό κόσμο των ανθρώπων…
“Η Χιλιάκριβη και η Λάμια” του Αριστείδη Δάγλα
Ένα πέπλο οµίχλης, αφού κατάπιε λαίµαργα το φεγγαρόφωτο, περιέβαλε το σπίτι και µια φωνή στριγκή και υποχθόνια έκανε τη Χιλιάκριβη να λουφάξει έντροµη στο υπόγειο, αγκαλιάζοντας το µαντίλι της και ελπίζοντας το κακό να περάσει γρήγορα. Μια ψηλόλιγνη µαυροντυµένη γερόντισσα, µε πρόσωπο µοχθηρό κι απόκοσµο, µε νύχια αιχµηρά και δόντια που εξείχαν άγαρµπα απ’ το κοκαλιάρικο στόµα της, φάνηκε να αιωρείται πάνω απ’ τη στέγη.
Η Λάµια στροβιλίστηκε σαν άνεµος γύρω απ’ το σπίτι και το τάραξε συθέµελα.
Δεν ξέρω για εσάς, πάντως εγώ σίγουρα θα περάσω τη συνέχεια του φθινοπώρου αγκαλιά με ένα ή και δύο από αυτά τα καθηλωτικά βιβλία.
Άραγε εσείς ποιό θα διαλέξετε;
