Θλίψη έχει προκαλέσει σε όλο τον κόσμο ο θάνατος του σκιτσογράφου Ζαν Ζακ Σανπέ, εικονογράφου το “Μικρού Νικόλα”. Ο άνθρωπος που έδωσε ζωή στην πένα του Ρενέ Γκοσινί, κάνοντας τον ήρωα παγκοσμίως γνωστό, “έφυγε” σε ηλικία 87 ετών, αφήνοντας μια μεγάλη κληρονομιά πίσω του. Το αγόρι της Γαλλίας του 1960 που έμπλεκε σε κωμικές καταστάσεις με τη βοήθεια των φίλων του και που μας έμαθε να είμαστε πάντα παιδιά γιατί “όλοι κρύβουμε ένα μικρό Νικόλα μέσα μας” μας ταξίδεψε μαγικά σε αλάνες, πισίνες και στην αυλή του σχολείου από όπου πάντα θα έχουμε να διηθούμε όμορφες ιστορίες. Ποιος ήταν όμως ο μικρός Νικόλας, και ποιοι οι άνθρωποι πίσω από αυτόν;
Οι περιπέτειες του μικρού Νικόλα
Για όσους χρειάζονται συστάσεις, αφήστε με να βοηθήσω. Ο μικρός Νικόλας ήταν ένα καλοκάγαθο αλλά λίγο άτακτο αγόρι που ζούσε σε μια μικρή πόλη της Γαλλίας τη δεκαετία του 1960. Μαζί με τα άλλα παιδιά της παρέας του έμπλεκε συχνά σε κωμικές καταστάσεις κι αταξίες που μπορούσαν να ξεκινήσουν σε οποιοδήποτε μέρος και με οποιαδήποτε αφορμή. Μια λέξη παραπάνω και η παρέα μπορούσε να κυλιστεί στο πάτωμα παίζοντας ξύλο ενώ την αμέσως επόμενη στιγμή συμμαχούσαν ξανά για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Φιγούρες που όλοι είχαμε κάποτε στις παρέες μας πήραν μορφή μέσα στις σελίδες των βιβλίων που αφηγούνταν τις περιπέτειές του. Ο λαίμαργος Αλσέστ, ο Ζοφρουά, το πλουσιόπαιδο, ο πάντα έτοιμος για ξύλο Εντ, ο τελευταίος μαθητής της τάξης Κλωτέρ κι ο Ανιάν, το σπασικλάκι που δε μπορεί κανείς να δείρει, γιατί φοράει γυαλιά, είναι μόνο μερικοί από τους ήρωες που πλαισίωναν την ομάδα αυτή. Από το κάδρο βέβαια δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι ενήλικες, οι γονείς του Νικόλα, που πάντα μάλωναν και πάντα τα έβρισκαν στο τέλος, η δασκάλα της τάξης που πάντα ήθελε το καλύτερο για τα παιδιά της, κι ο Σουπιάς, ο επιστάτης που ακόμα κι ο διευθυντής σχεδόν πάντα τον αποκαλούσε με το παρατσούκλι του. Μεγάλοι και μικροί, όλοι μπλεγμένοι σε απίθανες ιστορίες στις οποίες όμως πάντα φαίνεται να ξεπροβάλει το παιδί που κρύβουν όλοι μέσα τους παρέχοντάς μας ατελείωτες στιγμές γέλιου ανεξάρτητα από την ηλικία μας.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Ρενέ Γκοσινί γεννήθηκε στο Παρίσι το 1926 σε μια οικογένεια μεταναστών από την Πολωνία. Όταν ήταν δύο χρονών η οικογένειά του μετακόμισε από το Παρίσι στο Μπουένος Άιρες όπου ο Γκοσινί έζησε ως παιδί. Σε ηλικία δεκαεφτά ετών έχασε τον πατέρα του και ξεκίνησε να ψάχνει για δουλειά. Το 1951 γνώρισε στο Παρίσι το σκιτσογράφο Άλμπερτ Ουρτεζό με τον οποίο ξεκίνησε μια μακρά συνεργασία. Μαζί με τους Ζαν-Μισέλ Σαρλιέ και Ζαν Εμπράντ ιδρύουν το 1955 τον εκδοτικό οίκο Edipress/Edifrance ενώ ξεκινά να γράφει τις περιπέτειες του μικρού Νικόλα. Το 1959 ξεκινά να δημιουργεί για το περιοδικό Pilote το γνωστό πλέον σε όλους μας Αστερίξ με εικονογράφο τον Ουρτεζό. Ο Γκοσινί πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 51 από καρδιακή προσβολή στις 5 Νοεμβρίου του 1977.
Λίγα λόγια για τον εικονογράφο
Ο Ζαν Ζακ Σανπέ γεννήθηκε στο χωριό Πεσάκ το 1952. Ως παιδί πέρασε δύσκολα καθώς ήταν θύμα κακοποίησης τόσο από την ανάδοχη όσο κι από τη βιολογική του οικογένεια. Στα δεκατέσσερα εγκαταλείπει το σχολείο και ξεκινά να εργάζεται κι ανεβαίνει σε ηλικία δεκαοχτώ ετών στο Παρίσι. Το 1951 πουλάει το πρώτο του σκίτσο στην εφημερίδα Sud Ouest κι ακολουθούν κι άλλα έντυπα. Γνωρίζεται με τον Ρενέ Γκοσινί και ξεκινούν τη δημιουργία του μικρού Νικόλα. Από το 1957 εργάζεται πλέον ως επιτυχημένος σκιτσογράφος με σκίτσα του να δημοσιεύονται στους New York Times. o 1961 εκδίδει το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο “Τίποτα δεν είναι απλό” και ακολουθούν περίπου τριάντα ακόμα. Εκτός από το “μικρό Νικόλα” είναι ο δημιουργός του “Μαρσελέν Καγιού”, του “Ραούλ Ταμπουρέν” και του “Κύριου Λαμπέρ”. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους σκιτσογράφους.
