Το 1908, στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, η Ευτέρπη κι ο Χαρίλαος Κεσίσογλου καλωσορίζουν στον κόσμο την κόρη τους, την Αργυρώ. Το μωρό αυτό μοιάζει με όλα τα άλλα με εξαίρεση ένα κόκκινο σημάδι σε σχήμα φύλλου συκιάς ψηλά στον ώμο, το οποίο η μαία θεωρεί κακό αλλά δεν το αποκαλύπτει στους νέους γονείς. Όσο μεγαλώνει το κοριτσάκι, η λεπτομέρεια αυτή μοιάζει αμελητέα μέχρι τις 16 Μαΐου του 1919, ημέρα απόβασης του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, όπου εκείνο γίνεται λευκό, χωρίς κανείς να του δώσει ιδιαίτερη σημασία. Τρία χρόνια αργότερα, το 1922, ξεκινά να την καίει και να κάνει φουσκάλες στο δέρμα της, σα να θέλει να την προειδοποιήσει για το κακό που ετοιμάζεται να βρει την οικογένεια και τη γενέτειρά της.
Με τη Μικρασιατική καταστροφή προ των πυλών, η μητέρα της την κρύβει στο υπόγειο του σπιτιού τους κι από εκεί η Αργυρώ, με τη βοήθεια του παιδικού της φίλου Σεφίρ, γίνεται ένας από τους χιλιάδες πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα. Όσο βρίσκεται στο λοιμοκαθαρτήριο της Καλαμαριάς, καταφέρνει να βρει δουλειά σε ένα πλούσιο σπίτι της Θεσσαλονίκης ευελπιστώντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι ελπίδες της όμως εξασθενούν με την κακομεταχείριση και τον εξευτελισμό που υφίσταται κυρίως από την κυρία του σπιτιού κι όσο το σημάδι στον ώμο της αρχίζει πάλι να τη φαγουρίζει προμηνύοντας το επόμενο κακό της ζωής της.
Μετά τη Θεσσαλονίκη, η Αργυρώ φτάνει στην Αθήνα του 1930 και ξεκινά να εργάζεται ως ιερόδουλη σε έναν οίκο ανοχής. Εκεί γνωρίζει τον κόμη Φαμπιέν ντε Φοντέν, ανιψιό του Γάλλου πρέσβη στην Αθήνα ο οποίος της ζητά να γίνει το μοντέλο του κι αργότερα, έχοντας μείνει εκστασιασμένος με τα αποτελέσματα της συνεργασίας τους της ζητά να τον ακολουθήσει στο Παρίσι. Η Αργυρώ το δέχεται και ξεκινά μια νέα ζωή στη Γαλλία με το όνομα Εύα Κάσις, αποτελώντας ένα από τα καλύτερα μοντέλα των διάσημων καλλιτεχνών της εποχής,ενώ αργότερα καταφεύγει στη Νέα Υόρκη κι αναδεικνύεται σε περίφημη γκαλερίστα . Κι ενώ όλα δείχνουν ότι πηγαίνουν καλά, το σημάδι της έρχεται να την ταράξει ακόμα μια φορά.
Η άνοδος των Νεότουρκων, η απόβαση στη Σμύρνη και η Μικρασιατική Καταστροφή, το προσφυγικό και η αντίληψη των καθημερινών ανθρώπων της Ελλάδας γι αυτό, κι άλλα σημαντικά γεγονότα του 20ου αιώνα που έχουν χαραχτεί στην ανθρώπινη μνήμη συνθέτουν ένα βιβλίο που ταξιδεύει τον αναγνώστη στα πιο κοσμοπολίτικα μέρη της προηγούμενης εκατονταετίας μέσα από ένα σημάδι σαν φύλλο συκιάς. Ο συνδυασμό τους με τις περιγραφές της συγγραφέως σε πολλές έντονες στιγμές δημιουργούν ένα υπέροχο αποτέλεσμα.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”.