Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα για όλα τα γούστα. Ένα πολιτικό σκάνδαλο. Ένα αστυνομικό μυστήριο. Ο Στίγκ Λάρσον ξέρει πως να γράφει μια ενδιαφέρουσα και πολυεπίπεδη ιστορία χωρίς να κουράζει στο Κορίτσι με το Τατουάζ.
Ένα οικονομικό σκάνδαλο και μια εξαφάνιση…
Η πλοκή του “Κορίτσι με το τατουάζ” κινείται σε δύο επίπεδα ή καλύτερα σε δύο διαφορετικά πλαίσια.
Το ένα είναι η σύγκρουση του πρωταγωνιστή μας, του δημοσιογράφου Μίκαελ Μπλούμκβιστ με τον μεγάλοβιομήχανο Χανς Βένερστρεμ και η προσπάθεια του να βρεί ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του σε μια υπόθεση κατάχρησης χρημάτων. Το άλλο – και βασικότερο – πλαίσιο είναι η έρευνα του Μίκαελ να προσπαθήσει να λύσει ένα πολύ παλιό μυστήριο: την εξαφάνιση της ανιψιάς του επιχειρηματία και εκατομμυριούχου Χένρι Βάνιερ.
Αυτά είναι τα δύο “μέρη” του βιβλίου. Αυτό για εμένα είναι και το μοναδικό πρόβλημα που έχει το “Κορίτσι με το Τατουάζ”. Δηλαδή, αρχικά εισηγούμαστε σε μια πλοκή, η οποία αποδεικνύεται ότι κανένα ρόλο δεν παίζει στην βασική πλοκή, που είναι το μυστήριο εξαφάνισης της ανιψιάς του Βάνιερ. Επιπλέον, η υπόθεση Βένερστρεμ ένιωσα ότι έκλεισε όσο απότομα άνοιξε, προκειμένου να μην υπάρχει ως εκκρεμότητα. Να γίνει αυτό που οι Αμερικάνοι ονομάζουν tie of loose ends.
Το εν δυνάμει οικονομικό σκάνδαλο με τον Βένερστρεμ ξεκινάει ως βασικό plot line, αλλά όσο προχωράνε οι σελίδες μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, στο προσκήνιο χωρίς ποτέ να συνδέεται με το άλλο plot line. Ναι μεν υπάρχουν κάποιες στιγμές που ο Λάρσον συνδέει τη μία πλοκή με την άλλη, αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσε να γίνει με άλλους τρόπους.
Πέρα από αυτό το παράπονο όμως δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να παραπονεθεί για την ιστορία και το μυστήριο που εξελίσσεται εντός των σελίδων. Είναι μια πλοκή πανέξυπνη και συνάμα απλή, χωρίς να μπερδεύει ή να κουράζει στο ελάχιστο. Έχει πολύ ωραία ροή, αρκετά ενδιαφέροντα plot points με ανατροπές και στιγμές που με έκανα ακόμη και να ανατριχιάσω.
Το Κορίτσι με το Τατουάζ και οι υπόλοιποι
Αναμφισβήτητα η Λίσμπετ Σαλάντερ αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα του βιβλίου αυτού και της τριλογίας Millenium, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι της δίνεται και ο περισσότερος χρόνος στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος. Αυτό το “απολαμβάνει” ο χαρακτήρας του Μίκαελ, όντας ο πρωταγωνιστής και το άτομο που κινεί τα γρανάζια της πλοκής. Η Λίσμπετ όμως είναι αυτή που μαγνητίζει τον αναγνώστη κάθε φορά που βρίσκεται στο επίκεντρο. Η Λίσμπετ είναι αυτή της οποίας η “αύρα” βρίσκεται στις σελίδες του βιβλίου. Εξού και ο τίτλος του βιβλίου.
Θα έλεγα ότι το “Κορίτσι με το Τατουάζ” είναι ένα είδος άτυπης εισαγωγής της Λίσμπετ Σαλάντερ και της ψυχοσύνθεσης της, ώστε να την γνωρίσουμε καλύτερα στα επόμενα δύο βιβλία της τριλογίας. Εδώ μας παρουσιάζεται ως πιο δευτερεύων χαρακτήρας, αλλά καταλαβαίνουμε ότι η σειρά Millenium θα στηριχθεί επάνω της.
Η Λίσμπετ είναι ένας απο τους πιο ωραίους γυναικείους χαρακτήρες που έχω διαβάσει ποτέ στο χαρτί. Είναι σιωπηλή και απόμακρη, αλλά ταυτόχρονα δυναμική και επικίνδυνη. Είναι έξυπνη, αλλά ταυτόχρονα ξέρει να κρύβεται κάτω απο την ετικέτα που της προσδίδει η κοινωνία: φρικιό. Είναι ψυχρή, αλλά κάτω απο αυτό το πέπλο κρύβεται μια πολύ συναισθηματική και τραυματισμένη ψυχή. Ο Στίγκ Λάρσον κατάφερε να γράψει μια ηρωίδα που ναι μεν ανήκει στην σφαίρα της μυθοπλασίας, αλλά δεν ξεφεύγει και πολύ απο τις πραγματικές κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζούν πολλές κοπέλες.
Όσο για τους υπόλοιπους χαρακτήρες του βιβλίου, κανείς τους δεν ξεφεύγει πολύ απο τα μυθιστορηματικά standards, ούτε είναι όμως και καρικατούρες χαρακτήρων. Είναι χαρακτήρες για τους οποίους νοιάζεσαι και προκαλούν το ενδιαφέρον σου.
Το δομικό κομμάτι
Η δομή του “Κορίτσι με το Τατουάζ” δεν είναι κάτι πολύπλοκο και εξωπραγματικό. Είναι μια απόλυτα γραμμική δομή που καλύπτει τα γεγονότα απο το σημείο Α στο σημείο B, στο σημείο Γ και όυτω καθεξής. Το βιβλίο καλύπτει χρονικά την περίοδο ενός έτους. Χωρίζεται σε μέρη εκ των οποίων το καθένα διαδραματίζεται απο μια ημερομηνία μέχρι μια άλλη. Απο την μια ημέρα και τον μήνα μέχρι τον επόμενο. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να χαθεί κάποιος αναγνώστης ή να μπερδευτεί. Επιπροσθέτως, δεν υπάρχουν καθόλου χρονικές αποκλίσεις ή flashbacks.
Η ετυμηγορία για το Κορίτσι με το Τατουάζ
Το “Κορίτσι με το Τατουάζ” είναι ενα πολύ έξυπνο, ευκολοδιάβαστο και ώριμο αστυνομικό μυθιστόρημα. Εκτός απο μερικά παράπονα που έχω ως προς την διτότητα της πλοκής, δεν με άφησε παραπονεμένο σε κανένα σημείο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας!
