Η εικόνα της ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)
Η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) είναι μία διαταραχή που εμφανίζεται συνήθως στη προσχολική ηλικία. Η υπερκινητικότητα, σχετίζεται ωστόσο με παιδιά σε μικρότερες ηλικίες, τα οποία είναι υπερδραστήρια, παρορμητικά και απρόσεκτα. Παρατηρείται με μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια, συγκριτικά με τα κορίτσια. Η ΔΕΠΥ μπορεί να δώσει την εικόνα ενός παιδιού «κακομαθημένου», χωρίς αυτό να ισχύει πραγματικά. Οι γονείς, είναι βέβαια άμεσα συνδεδεμένοι με τη κατάσταση και τη συμπεριφορά του παιδιού, αλλά δεν είναι η αιτία εκδήλωσης της διαταραχής. Αντίστοιχα, προκύπτει και στη συνέχεια η εικόνα ενός «τεμπέλη μαθητή».
H επίδραση της ΔΕΠΥ στη σχολική τάξη
Οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές βιάζονται να κατατάξουν ένα μαθητή στους «κακούς» ή «αδύναμους» χωρίς περεταίρω διερεύνηση. Η ΔΕΠΥ, εύκολα μπορεί να επηρεάσει τη μαθητική πορεία ενός παιδιού, καθώς λειτουργεί ως εμπόδιο στη προσοχή και τη συγκέντρωση. Ταυτόχρονα, ο ίδιος μαθητής, πέρα της δική του εικόνας, επηρεάζει και τη συνολική επίδοση της τάξης. Εφόσον δεν ελεγχθεί η συγκεκριμένη κατάσταση, είναι εύκολο να χαθεί ο έλεγχος και στα υπόλοιπα παιδιά. Ξεκινώντας από τους μαθητές που βρίσκονται κοντά στο χώρο με τον μαθητή με ΔΕΠΥ, δημιουργείται μία συνολική απόσπαση από το μάθημα, καθώς αυτό μπορεί να μεταφερθεί και σε όλους τους μαθητές. Επίσης, μπορεί να παρουσιαστούν παρόμοιες συμπεριφορές, από παιδιά χωρίς τη διαταραχή. Αυτό συμβαίνει καθώς υπάρχει μία μίμηση συμπεριφορών κατά τη σχολική ηλικία.
ΔΕΠΥ και ακαδημαϊκή επίδοση
Η ακαδημαϊκή επίδοση επηρεάζεται άμεσα και μπορεί να επεκταθεί και σε διαφορετικά άτομα. Οι εκπαιδευτικοί ακόμη, εφόσον δεν έχουν τη σωστή κατάρτιση δε μπορούν να παρέμβουν με το σωστό τρόπο. Εκτός από την ελλιπή αξιολόγηση του μαθητή, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει και ένα σχέδιο διδασκαλίας δομημένο για την ανάλογη συμπεριφορά. Το αποτέλεσμα θα είναι ή να απομακρυνθεί ο μαθητής από τη τάξη ή να χαθεί ο έλεγχος στο μάθημα και να μην ολοκληρωθεί η διδασκαλία. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο η εκπαιδευτική διαδικασία δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους της, καθώς περιλαμβάνουν το σύνολο των μαθητών. Οι στόχοι είναι καθορισμένοι για όλους τους μαθητές στη τάξη. Έτσι και η επίτευξή τους δε μπορεί να καθοριστεί με την μόνιμη απομάκρυνση ή μη συμμετοχή του ενός μαθητή.
Συνύπαρξη ΔΕΠΥ μαθησιακές δυσκολίες
Ένας μαθητής με ΔΕΠΥ, συχνά ανιχνεύεται με συγκεκριμένες δυσκολίες στη μάθηση, όμως η δυσλεξία. Οι μαθητές με ΔΕΠΥ δε μπορούν να οργανώσουν τη σκέψη τους και να την καταγράψουν. Η μορφές διαφέρουν ανάλογα με τη φύση και την ένταση του προβλήματος. Ωστόσο οι δυσκολίες είναι έντονες σε όλα τα επίπεδα των μαθητικών δραστηριοτήτων. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ, λόγω της έλλειψης συγκέντρωσης δε μπορούν να γράψουν αναπόσπαστα. Ακόμη δε μπορούν να διαβάσουν συνεχόμενα ένα κείμενο, ή να εκτελέσουν μία δραστηριότητα. Δεν μπορούν μόνοι τους να συγκεντρωθούν σε μία άσκηση και να την ολοκληρώσουν. Αυτό έχει συνέπειες και στη συνολική εικόνα. Μία άσκηση μη ολοκληρωμένη δε μπορεί να βαθμολογηθεί θετικά.
Τρόποι αντιμετώπισης ΔΕΠΥ
Για την ορθή διαχείριση της ΔΕΠΥ χρειάζεται άμεση αξιολόγηση και σκιαγράφηση ατομικού του προφίλ του μαθητή. Επιπλέον, απαιτείται κατάρτιση του εκπαιδευτικού και συγκεκριμένο πλάνο διδασκαλίας. Είναι απαραίτητο να είναι καταγεγραμμένα όλα τα χαρακτηριστικά τα παιδιού. Σε αυτά συγκαταλέγονται οι δυσκολίες αλλά και τα δυνατά σημεία του μαθητή. Κανένα παιδί ή μαθητής δεν έχει μόνο «ελαττώματα». Η πραγματική δουλειά γίνεται με βάση τις δυσκολίες, αλλά πάνω στις δυνατότητες του κάθε ενός. Σε συνεργασία του εκπαιδευτικού με τους γονείς, μπορεί να γίνει και η σωστή παρέμβαση. Έτσι μπορεί να δημιουργηθεί ένα σχέδιο διδασκαλίας κατάλληλο για την ομαλή συμμετοχή όλων.
Σκοπός είναι να μειωθεί το ερέθισμα της απόσπασης προσοχής και να ενισχυθεί η συγκέντρωση. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να δώσει επιπλέον κίνητρα στο παιδί για τη μάθηση και να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον του. Έτσι μπορεί να υπάρξει και βελτίωση τόσο σε σχολικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
