Ιεράπετρα Κρήτης: Ένας πολύτιμος λίθος της Ελλάδας

Η Ιεράπετρα είναι ένας πολύτιμος λίθος που συνθέτει μαζί με όλους τους υπόλοιπους τόπους τον θησαυρό της χώρας μας. Κερδίζει επάξια μια θέση στη λίστα με τους τόπους-διαμάντια για τους λόγους που θα αναλύσουμε παρακάτω. Είχα την τύχη να ξεναγηθώ στο μέρος αυτό από ντόπιους ανθρώπους που μου έδειξαν τους πιο παραδοσιακούς τόπους, έθιμα, φαγητά, εξ αφορμής ενός είδους συγγένειας που μας συνδέει. Πιστεύω, όμως, ότι και άγνωστη να ήμουν το ίδιο θα έκαναν. Είναι ένα μέρος που δεν μπορείς παρά να είσαι περήφανος για αυτό και να θέλεις να το δείξεις στους επισκέπτες του με ευγένεια και αγάπη.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ

Από πού να ξεκινήσω; Θα επιλέξω μια αναφορά στην πολύ μακριά ιστορία του τόπου, μιας και τρέφω ιδιαίτερη αγάπη για την Αρχαία Ελλάδα.  Η ίδρυση της πόλεως χάνεται στα μυθικά χρόνια, όταν την ίδρυσαν οι Κορύβαντες, οι οποίοι ήρθαν στην Ιεράπυτνα από τη Ρόδο (εξ ου και η ονομασία Κάμιρος, η οποία ήταν αρχαία ροδίτικη πόλη). Η πόλη βρίσκεται στη θέση της αρχαίας πόλεως Ιεράπυτνας στη νοτιοανατολική Κρήτη. Η σημερινή ονομασία της πόλης προέρχεται από το επίθετο “ιερός” και τη λέξη πέτρα. Η ονομασία Ιεράπυτνα είναι αρχαιότερη και αναφέρεται στο Στράβωνα (ο οποίος εσφαλμένα την τοποθέτησε πάνω σε λόφο του βουνού Ίδη) τον 1ο αιώνα π.Χ. και στο Στέφανο το Βυζάντιο τον 6ο μ.Χ. αιώνα (στο Λεξικό του, όπου αναφέρει και το εθνικό “Ιεραπύτνιος”).  Από τον 4ο αιώνα π.Χ. η δωρική πόλη Ιεράπυτνα άρχισε να προβάλλει ως στρατιωτική και οικονομική δύναμη. Σύναψε στενές σχέσεις σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο με το εξωτερικό (υπόλοιπη Ελλάδα, Μικρά Ασία, Βόρεια Αφρική) και σταδιακά εδραιώθηκε ως η μοναδική δύναμη στην Ανατολική Κρήτη, μαζί με την Ίτανο. Μετά την κατάκτηση από τους Ρωμαίους η Ιεράπετρα συνέχισε να ακμάζει. Οι Ρωμαίοι υπέταξαν την Ιεράπυτνα έπειτα από μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια του Μάρκου Αντώνιου. Αυτή είναι μόνο η απαρχή της Ιεράπετρας που ήδη μας συγκινεί να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες για αυτήν.

Advertisements

Τα μνημεία που μπορείς να επισκεφτείς είναι αναρίθμητα, ειδικά σε σχέση μέχρι και την ιστορική περίοδο που αναφέρω στην προηγούμενη παράγραφο. Οπότε, με εξοπλισμό ένα ζευγάρι αναπαυτικά παπούτσια, πολύ νερό και καλή διάθεση μπορεί κανείς να επισκεφτεί, αρχικά, τα Γουρνιά – με άγνωστη την αρχαία ονομασία – : το χαρακτηριστικότερο ανασκαμμένο παράδειγμα ενός μεσαίου μεγέθους οικισμού της εποχής της μινωικής ακμής (Υστερομινωική περίοδος: 1700-1450 π.Χ.). Έπειτα, ο οικισμός στον Αζοριά αποτελεί σημαντικό αστικό κέντρο της Κρήτης την αρχαϊκή περίοδο (7ος – 5ος αι. π.Χ.). Κτισμένος πάνω σε ευδιάκριτο λόφο που δεσπόζει στον κόλπο του Μεραμβέλλου κατέχει θέση με στρατηγική σημασία ανάμεσα στον Ισθμό της Ιεράπετρας και στα βουνά της δυτικής Σητείας. Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον μέρος είναι η Ρωμαϊκή Έπαυλη στο χωριό Μακρύ Γιαλό. Η ζωή στη ρωμαϊκή έπαυλη  διήρκεσε περίπου 3 αιώνες από τον 1° αι. π.Χ. έως και τον 3° μ.Χ. Η μακραίωνη κατοίκησή της τεκμηριώνει τη σπουδαιότητά της αλλά και τον πλούτο της περιοχής τόσο στον αγροτικό τομέα όσο και τον ναυτικό.

Στον ιστότοπο του δήμου Ιεράπετρας Ierapetra.gr, στο χάρτη με τα ιστορικά σημεία της Ιεράπετρας μπορείς να διακρίνεις τουλάχιστον δεκαπέντε σημεία με ιστορικό ενδιαφέρον. Σχετικά με τον ιστότοπο αυτόν,  μια ιδιαίτερη αναφορά ανήκει στο ψηφιακό μουσείο που έχει δημιουργηθεί και το οποίο μπορεί να επισκεφτεί κανείς με την εγκατάσταση μιας εφαρμογής στο κινητό ( http://ierapetra.gr/index.php/el/digital-museum/efarmogi-kiniton-app) μέσα από αυτό το site. Υπάρχουν, αρκετά ψηφιακά μουσεία στην Ελλάδα, ( συμπεριλαμβανομένου αυτού του Μέγα Αλέξανδρου, η δημιουργία του οπoίου ολοκληρώθηκε πρόσφατα), και αυτό είναι ένα ευτύχημα. Αν δεν μπορούμε να επισκεφτούμε ένα μέρος, ή δυσανασχετούμε να διαβάσουμε ένα σχετικό οδηγό ή βιβλίο, μπορούμε να πάρουμε μια γεύση από την τουριστική φαρέτρα κάθε τόπου.

ΦΥΣΗ 

Στην περιοχή της Ιεράπετρας καθώς και λίγο έξω από αυτήν, υπάρχουν πολλά φαράγγια τα οποία είναι από τα ομορφότερα της Κρήτης και πραγματικά αξίζει να τα διασχίσει κανείς. Μάλλον είναι το μέρος με τα περισσότερα φαράγγια στην Ελλάδα. Στην πλειοψηφία τους είναι εύκολες διαδρομές μέσα από μονοπάτια, με εξαίρεση το φαράγγι του Χα που χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό για να προχωρήσετε πέρα από την εντυπωσιακή είσοδο. Τα άλλα είναι : το φαράγγι με τις κόκκινες πεταλούδες ή φαράγγι Ορεινό, το Φαράγγι Μυλωνά, το Φαράγγι της Σαρακίνας, το Φαράγγι Μέσωνα, το Φαράγγι Χαυγά. Και να ήταν μόνο τα φαράγγια. Το δάσος του Σελακάνου, η τεχνιτή λίμνη Μπραμιανών, το νησί της Χρυσής, είναι μέρη που σε αφήνουν άφωνο με την ομορφιά τους και νιώθεις ότι η Κρήτη είναι το παντοτινό σπίτι σου, ότι έχει κάτι να σου πει, κάπου να σε μεταφέρει.

ΧΩΡΙΑ

Μια μνεία χρειάζεται να γίνει για τα δεκάδες χωριά της περιοχής, για την ύπαρξη και διατήρηση των οποίων πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Θα αναφέρω ένα αγαπημένο μου, τα Άνω Περιβολάκια. Στη Σητεία βρίσκεις όσους ξεχασμένους από τον χρόνο οικισμούς τραβάει η ψυχή σου! Τα Άνω Περιβολάκια μοιάζουν να ξεπηδούν από τις σελίδες παλιών καρτ ποστάλ. Με ελάχιστους έως καθόλου κατοίκους, καμουφλαρισμένα από τα μάτια φίλων και εχθρών· στο χρώμα της άνυδρης γης.  Από το χωριό ξεκινάει το φαράγγι Περβολακίων ή φαράγγι Καψά. Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 4,5 χιλιόμετρα και χαρακτηρίζεται από τα απότομα τοιχώματά του με την έλλειψη βλάστησης. Επίσης, καταλήγει στην παραλία κοντά στη Μονή Καψά.