Στην ανατολική πλευρά της Λευκάδας, στο μέσον περίπου της διαδρομής από την πρωτεύουσα προς το Νυδρί, απλώνεται η Νικιάνα, γραφικός παραθαλάσσιος οικισμός με σημαντική τουριστική κίνηση και λιμανάκι, όπου δένουν αλιευτικά και εκδρομικά σκάφη. Πάνω από τη Νικιάνα ορθώνεται ο επιβλητικός ορεινός όγκος του Σκάρου (των Σκάρων) με τα υπεραιωνόβια δέντρα, μια από τις ωραιότερες περιοχές της Λευκάδας. Εκεί βρίσκονται, μεταξύ άλλων, η μονή και το ασκητήριο των Αγίων Πατέρων, η μονή του Αγίου Γεωργίου, κοντά στον οικισμό Κολλυβάτα, και ο οικισμός Αλέξανδρος, με πετρόχτιστα σπίτια, κοντά σε γραφικό οροπέδιο.
Η Νικιάνα βρίσκεται ακριβώς μεταξύ Λυγιάς και Νυδρίου. Απέχει από την πόλη της Λευκάδας 9 χλμ. Είναι ένα ψαροχώρι κτισμένο μέσα στο πράσινο, με θέα τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας. Είναι ένα νέο σχετικά χωριό της Λευκάδας όπως και αρκετά σχεδόν παραθαλάσσια χωριά της. Πριν εγκατασταθούν στη Νικιάνα οι πρώτοι κάτοικοί της ζούσαν στα ορεινά χωριά Αλέξανδρος και Κολυβάτα που βρίσκονται στην κορυφή του βουνού των Σκάρων. Τη Νικιάνα την προτιμούν πολλοί ιδιοκτήτες σκαφών επειδή διαθέτει γραφικό και απάνεμο λιμάνι με χώρο καθέλκυσης σκαφών. Οι μικρές όμορφες παραλίες της Νικιάνας με το γαλάζιο χρώμα δημιουργούν μια όμορφη αντίθεση με την κατάφυτη φύση της. Στη Νικιάνα μπορεί κανείς να βρει πολλά καταλύματα όπως ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, studios και παραδοσιακές ψαροταβέρνες.
Κοντινές αξιοθέατες περιοχές
Για όσους αρέσει η πεζοπορία στη φύση, η Νικιάνα απέχει μόλις 5 χλμ από τον Αλέξανδρο, που είναι ορεινό χωριό μέσα σε πυκνή βλάστηση. Ο Αλέξανδρος και τα Καλυβάτα είναι παραδοσιακά χωριά με αναπαλαιωμένα σπίτια, που θυμίζουν τη ζωή στη Λευκάδα κάποιες δεκαετίες πριν. Γι’ αυτό αξίζει να τα επισκεφτείτε. Σ’ ένα πλάτωμα με θέα προς τα βορειοδυτικά του νησιού στην περιοχή του Αλεξάνδρου, βρίσκεται η Μονή του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε το 1611. Το μοναστήρι άκμαζε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Έχει σημαντικές αγιογραφίες και το τέμπλο του ναού είναι αντίγραφο του τέμπλου του ναού του Αγίου Μηνά, που βρίσκεται στην πόλη της Λευκάδας. Εντυπωσιακό είναι και το Ασκητήριο των Αγίων Πατέρων που βρίσκεται μέσα σε μια σπηλιά 5 χλμ από τη Νικιάνα, στην καρδιά του βουνού των Σκάρων. Πρόκειται για το παλαιότερο χριστιανικό μνημείο της Λευκάδας. Η παράδοση αναφέρει, ότι εδώ μόνασαν οι τρεις Άγιοι Πατέρες μετά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας διδάσκοντας το Ευαγγέλιο ως το τέλος της ζωής τους.
Στη Νικιάνα υπάρχει η οργανωμένη παραλία στου Καββαδά, η πιο δημοφιλής όμως του χωριού είναι η παραλία Λιμνί με ψηλή άμμο και αβαθή νερά, κατάλληλη για οικογένειες. Εντυπωσιακή είναι και η παραλία Μαυρογιάννης με το χαρακτηριστικό βράχο του Μαυρογιάννη στη μέση της θάλασσας. Η πρώτη παραλία που θα βρείτε στην περιοχή της Νικιάνας είναι ο Επίσκοπος και ακολουθούν αρκετές άλλες σε όλο το υπέροχο τοπίο, που έχει διαμορφώσει στην ανατολική Λευκάδα. Βαρκά, Κασσάνδρα, Κοντριά, όλες οι παραλίες στην Νικιάνα αξίζουν την επίσκεψη σας. Με το καλό φαγητό που μπορείτε να βρείτε στην περιοχή μπορείτε να έχετε έναν επιτυχημένο συνδυασμό στις διακοπές σας.
Μην ξεχάσεις να επισκεφτείς
- Την εκκλησία της Παναγιάς, με ξυλόγλυπτο τέμπλο και παλαιές εικόνες
- Τη μονή των Αγίων Πατέρων, 3,5 χλμ. Δ, κάτω από τη μονή θα δείτε το ασκητήριο των Αγίων Πατέρων
- Τη μονή του Αγίου Γεωργίου, 17ου αι., κοντά στον οικισμό Κολλυβάτα
- Τον οικισμό «Αλέξανδρος», 6,5 χλμ ΝΔ, με πετρόχτιστα σπίτια, κοντά σε γραφικό οροπέδιο
- Τη θέση “Κιάφα” κοντά στον Αλέξανδρο
Και λίγα λόγια για τη Λευκάδα
Απέναντι από τις ακαρνανικές ακτές, η Λευκάδα ξεχωρίζει από όλα τα νησιά του Iονίου για την εύκολη πρόσβαση -συνδέεται οδικώς με την ηπειρωτική Ελλάδα. Είναι νησί με ωραίες ακρογιαλιές, μαγευτικές παραλίες, κατάφυτες περιοχές, ορεινά παραδοσιακά χωριά, κυρίως στην ενδοχώρα, και γραφικούς παραλιακούς οικισμούς. Τη Λευκάδα στολίζουν τα δασωμένα νησάκια στις ανατολικές ακτές της. Το νησί έχει μακρά παράδοση στον τομέα των γραμμάτων και των τεχνών. Aπό τη Λευκάδα κατάγονταν, μεταξύ άλλων, οι Iωάννης και Σπυρίδων Zαμπέλιος, Iωάννης Σταματέλος, Ανδρέας και Σπυρίδων Bλαντής, Nίκος Kατηφόρης, Nίκος Σβορώνος, καθώς και οι ποιητές Aριστοτέλης Bαλαωρίτης και Άγγελος Σικελιανός. Ψηλότερη κορυφή του νησιού είναι ο Σταυρωτάς, στο όρος Ελάτη, 1.182 μ.
Η Λευκάδα κατοικήθηκε από τη Μέση Παλαιολιθική Eποχή. Τα ανασκαφικά ευρήματα οδηγούν στην υπόθεση, ότι οι πρώτοι έποικοι έφθασαν στο νησί στα τέλη της Αρχαιότερης Νεολιθικής Περιόδου (γύρω στο 5900 π.Χ.), προερχόμενοι ίσως από την ενδοχώρα της Νότιας Βαλκανικής. H ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα συνεχίστηκε κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και τη Μεσοελλαδική Εποχή. Ελάχιστα είναι τα αρχαιολογικά δεδομένα και οι φιλολογικές μαρτυρίες για το χρονικό διάστημα από τη Μυκηναϊκή Περίοδο ως το τελευταίο τέταρτο του 7ου αι. π.Χ. Περί τα τέλη του αιώνα αυτού, Κορίνθιοι κατέλαβαν και εποίκισαν τη Νήρικο, παλαιά πρωτεύουσα του νησιού.
Περίοδος ακμής
Κατά τη διάρκεια του 5ου αι. π.Χ., το νησί γνώρισε περίοδο ακμής. Έλαβε μέρος τόσο στους Περσικούς Πολέμους όσο και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, στο πλευρό της Kορίνθου. Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) καταλήφθηκε από το Φίλιππο Β’ και παραχωρήθηκε στην Ηπειρωτική Συμμαχία. Μετά το θάνατο του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου (272 π.Χ.), η Λευκάδα κατέστη ανεξάρτητη και προσχώρησε στο Κοινό των Ακαρνάνων. Tο 197 π.X. υποτάχθηκε στους Pωμαίους και εντάχθηκε στην επαρχία της Nικόπολης. Τα αρχαιολογικά δεδομένα μαρτυρούν τη συνέχιση της ανθρώπινης παρουσίας στο νησί ως και τον 3ο αι. μ.Χ. Kατά τους πρώτους Bυζαντινούς Xρόνους ανήκε στην επαρχία Aχαΐας και γνώρισε περίοδο παρακμής.
Η ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα
Η Λευκάδα ακολούθησε την τύχη των άλλων Eπτανήσων. Μετά την κατάληψη δηλαδή της Kωνσταντινούπολης από τους Φράγκους (1204) πέρασε στο Δεσποτάτο της Hπείρου. Στα κατοπινά χρόνια άλλαξε διάφορους κυρίους, ωσότου πέρασε στην κυριαρχία της οικογένειας των Tόκκων. Παρά τις προσπάθειες των Ενετών, το νησί ουσιαστικά πέρασε στους Tούρκους μετά τον A’ Ενετοτουρκικό Πόλεμο και ως το 1684. Έκτοτε η ιστορική πορεία του υπήρξε κοινή με των άλλων Eπτανήσων. Η Λευκάδα και τα κοντινά σε αυτή νησιά αποτέλεσαν καταφύγιο-ορμητήριο αγωνιστών κατά την Επανάσταση του 1821. Το νησί, όπως και τα άλλα Επτάνησα, ενώθηκε με την Ελλάδα στις 21 Μαΐου 1864.
Πηγές:
Σύνταξη κειμένου: Μίλτος Γήτας
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου
