Μουσική: Τι υπέροχο πράγμα ε; Από τα πιο ωραία και μεγαλύτερα «θαύματα» του κόσμου μας. Όλοι, λίγο ή πολύ, έχουμε αγαπημένα τραγούδια, μελωδίες, μουσικές, στο άκουσμα των οποίων σιγομουρμουράμε ή ακόμη και φροντοφωνάζουμε. Άλλες φορές μπορεί τα τραγούδια αυτά να φέρνουν στο μυαλό μας στιγμές, αναμνήσεις, συνειρμούς χαρούμενους και άλλοτε μελαγχολία και στεναχώρια. Αγαπημένα προσωπικά τραγούδια πολλά· γεμάτα νοήματα και μηνύματα μερικά από τα παρακάτω.
«’Til the roof comes off, till the lights go out. ‘Til my legs give out, can’t shut my mouth. ‘Til the smoke clears out and my high perhaps. I‘m a rip this shit till my bone collapse»· Το ‘Till I collapse’ είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια του Eminem καθώς περιγράφει τόσο εύστοχα το στόχο, το σκοπό που θα πρέπει να κυνηγά καθένας από εμάς στη ζωή. Και ποιος είναι αυτός;
Ο σκοπός της ζωής είναι να κατακτήσεις αυτή την αστείρευτη δύναμη, δυσεύρετη ωστόσο, που σου επιτρέπει να μη σταματάς ποτέ. Να συνεχίζεις την προσπάθεια, ό,τι και να συμβαίνει, δίχως να σταματάς να επιμένεις και να υπομένεις, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Μέχρι να σε «εγκαταλείψουν τα πόδια σου».
Ένα ακόμη από τα τραγούδια που ακούω περισσότερο από συχνά, και είναι «φτιαγμένο» από στίχους τόσο αντιπροσωπευτικούς και αντικατοπτρίζουν τόσο πετυχημένα τη διαρκή πάλη για επιβίωση σε αυτόν τον κόσμο, είναι το Natural των Imagine Dragons. Αγαπημένο συγκρότημα όπως και οι στίχοι αυτού του τραγουδιού.
«Natural. A beating heart of stone. You gotta be so cold. To make it in this world. Yeah, you’re a natural. Living your life cutthroat. You gotta be so cold…». Είναι αυτό το συναίσθημα που μπορεί να αισθανθεί κανείς περισσότερο από συχνά, που πολλές φορές σε «εξωθεί» η πραγματικότητα να βιώσεις και να κάνεις κινητήριο δύναμη στην καθημερινότητα και τη ζωή σου. Ένα από τα αγαπημένα τραγούδια των Imagine Dragons, λοιπόν, το Natural που καταφέρνει μάλιστα και εκφράζει τόσο εύστοχα το συναίσθημα αυτό.
Αυτό το συναίσθημα, που ίσως μπορεί να αποδοθεί καλύτερα ως «ψυχρότητα», οδηγεί σε μία κατάσταση που επιβιώνεις μόνο απομακρύνοντας τον εαυτό σου από κάθε τι που μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση-κυριολεκτικά και μη. Ένας μηχανισμός επιβίωσης ουσιαστικά, που συνήθως υιοθετεί κανείς όταν φτάνει σε εκείνο το αδιέξοδο, το τέλμα, που τον κάνει να αισθάνεται πως αυτός ο κόσμος δε τον «χωρά». Ή μάλλον καλύτερα τον θέλει να είναι σκληρός, βάναυσος και καθόλου συγχωρητικός. Ίσως αυτή να είναι μία στάση υπερβολική, ίσως πάλι και όχι;
«Can’t I just turn back the clock? Forgive my sins. I just wanna roll my sleeves up. And start again. I know that I messed it up. Time and time again. I just wanna roll my sleeves up. And start again» τραγουδούν οι One Republic μαζί με τον Logic και εκφράζουν αυτήν την τεράστια ανάγκη που κατακλύζει αν όχι όλους, πολλούς από εμάς, συχνά πυκνά, να σβήσουμε το παρελθόν και να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Να ξεκινήσουμε από την αρχή, είτε για να επανορθώσουμε για λάθη που κάναμε, είτε για να πράξουμε σοφότερα, δημιουργώντας μία διαφορετική, καλύτερη πορεία ζωής για εμάς τους ίδιους, αλλά ίσως και για άλλους που με τον έναν ή άλλον τρόπο επηρεάστηκαν από τις πράξεις μας.
Τα τραγούδια αυτά, λοιπόν, όπως και αμέτρητα άλλα, περνούν με τον δικό τους τρόπο ένα δίδαγμα και ένα νόημα σημαντικό. Και τα τρία μαζί προσφέρουν ένα δίδαγμα ζωής καθοριστικό για τον οποιονδήποτε από εμάς: Ποτέ μην τα παρατάς, να έχεις στο νου ότι ίσως μερικές φορές- αν όχι πάντοτε- μπορεί να χρειαστεί «λίγη ψυχρότητα» για να αντιμετωπίσεις αυτόν τον κόσμο και ό,τι τον απαρτίζει, ενώ τρίτον να ξέρεις ότι πολλές μπορεί να είναι εκείνες οι φορές, που θα αισθανθείς την ανάγκη και θα χρειαστεί «να σηκώσεις τα μανίκια» και να αρχίσεις ξανά από την αρχή…
