Είναι μέρες που απλώς κλείνεσαι μέσα και αναζητάς δημιουργικό χρόνο. Είναι φορές που αναρωτιέσαι τι βρίσκουν οι άλλοι τόσο ενδιαφέρον στην αδιάκοπη προσκόλληση συνεχόμενων επεισοδίων. Είναι στιγμές που πιάνεις τον εαυτό σου να επιζητεί μία αλλαγή στα ψαξίματά του, να δει κάτι διαφορετικό, που πολλές φορές λειτουργεί και ως κίνητρο. Αντικαθιστούν οι σειρές τα βιβλία;
Εκεί κάνεις τις πρώτες σου αναζητήσεις. Διαλέγεις μέσα από αυτή την τεράστια κινηματογραφική γκάμα που υπάρχει, το είδος ή την υπόθεση που σε ιντριγκάρει. Και τότε έρχεται η στιγμή που το ένα φέρνει το άλλο. Η αρχή σε κάνει να διψάς μέχρι να φτάσεις στο τελευταίο επεισόδιο. Και όταν τελειώσει ο ήρωας σου, ένα κενό στενάχωρο μέσα σου που τέλειωσε αυτή η περιπέτεια σου. Αυτή η σειρά που δίχως να έχει καμία ταύτιση με σένα, σε κάνει να παρομοιάζεις σκηνικά της ζωής σου με όσα διαδραματίζονται, δίνοντας έτσι εξηγήσεις στα ζητήματά σου ή συμβουλές για ένα καλύτερο ξεκίνημα.
Η αλλαγή αυτή με τις σειρές είναι μία υπαρκτή φυσική ακολουθία ενός κόσμου που στηρίζεται σε έναν περιπετειώδη συναισθηματισμό απεικονιζόμενο σε εικόνα και ήχο ή απλά λιγόστεψαν οι ρομαντικοί συλλέκτες αυθεντικών ιστοριών; Έχουν αλλάξει τα δεδομένα οι άνθρωποι του πνεύματος; Η σκέψη έχει γίνει επιπόλαιη, οι αναζητήσεις απλά να καλύπτουν τις εγωιστικές προτιμήσεις μας; Είναι μία σκυτάλη ή μία αλλαγή;
Και κάπου εδώ καλούμαι να απαντήσω. Αντικαθιστούν οι σειρές τα βιβλία; Και δεν θα το κάνω. Ζούμε σε μία εντελώς διαφορετική εποχή, μια γενιά με ανάμεικτα ερεθίσματα σε έναν κόσμο που εξελίσσεται με τρομερή ταχύτητα. Είναι φυσικό να μας διεγείρει το καινούριο, το συναρπαστικό, το διαδραστικό. Ωστόσο, η ανοιχτή σκέψη και το ελεύθερο πνεύμα έρχεται μέσα από μία πείρα γνώσεων, αναζητήσεων. Ένα ξεχασμένο από τη γενιά μας βιβλίο, έγινε η σημερινή ιστορία διαδραματιζόμενη σε μία τέλεια μορφή σειράς ειδική να συνεπάρει τον καθένα μας. Ωστόσο ποιο το μεγαλύτερο νόημα και ουσία της περισυλλογής; Η ταύτισή μας με την εικονιζόμενη τελειότητα ή η δημιουργία της στη δική μας φαντασία με στόχο την πραγματοποίηση της από πρώτο χέρι;
Ίσως να φταίει η κρίση της παιδείας, ίσως η έλλειψη της ενημέρωσης ή προβολής τίμιων δουλειών ή ίσως οι κόποι και τα όνειρα των δημιουργών παίρνουν άλλον χαρακτήρα, άλλη μορφή. Στη σημερινή πραγματικότητα οι άνθρωποι προτιμούν μια ιντερνετική αναζήτηση παρά βιβλιογραφική. Και ναι, αυτό που μπορούμε να αποδώσουμε με σιγουριά είναι η αλλαγή γεγονότων, προσώπων ή πολλές φορές διαστρέβλωσης της πραγματικής ιστορίας για τους κινηματογραφικούς ποθητούς στόχους, κοινώς πιασάρικους. Αυτό που δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε είναι το όμορφο συναισθηματικό δέσιμο των ηρώων κάθε ιστορίας, που παίρνει σάρκα και οστά στις οθόνες μας και μας γεμίζει αυτά τα βράδια ξενυχτώντας με ανυπομονησία για το τέλος, ένα τέλος που συνηθίζεται πλέον να έχει δυσάρεστη κατάληξη, κι αυτό είναι που μας ιντριγκάρει.
