Κανείς δεν μου έμαθε να με ψυχολογώ. Και σε αυτό είμαι μόνος. Όντας 18 χρονών μπαίνω σε μία διαδικασία, έπειτα από μία ψυχοφθόρα κατάσταση να πάρω μία καίρια απόφαση για τη ζωή μου. Μέχρι τότε παιχνίδι, φαγητό έτοιμο, δωράκια στις γιορτές, και καμιά δραστηριότητα αν είμαι καλός. Μην ξεχάσω και τις σχολικές σχέσεις ( φιλίες, παρέες, πλατωνικές) οι οποίες λογικά είναι οι μόνες ουσιώδεις σε διδακτικά μαθήματα του μέλλοντος, κυρίως χαρακτήρα. Τι φταίει σε αυτή την αναποφασιστικότητα εκείνης της στιγμής και μένουμε αψυχολόγητοι; Γιατί θα εμπιστευθώ τους γονείς μου, χωρίς να αφήσω εμένα να με υποστηρίξω λες και είναι τα δικά τους όνειρα; Γιατί αργώ να βρω τον εαυτό μου και τελικώς καταλήγω πέφτοντας στο «κενό» του χάσματος ;
Ίσως φταίνε πολλά… Κι ας μην ρίχνουμε ευθύνες συγκεκριμένα στους φορείς της ζωής μας μόνο. Όλοι μας έχουμε ευθύνες οι οποίες αν ενωθούν, θα μας μαγέψουν με την αξία της ουσίας. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν λίγο τα πράγματα παίρνοντας κάποιες παραμέτρους και θέτοντας αντίστοιχα απόψεις μας για ένα καλύτερο αύριο. Να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο πως δεν θα παρουσιάσουμε κάποιο αναπτυξιακό οικονομικό πρόγραμμα ή μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, αλλά θα αναλύσουμε τα απλά που μερικές φορές κάνουν τη διαφορά.
Σχολείο. Συχνά οι έφηβοι αναρωτιούνται, που θα μας χρειαστούν τα συγκεκριμένα μαθήματα; Ποια μόρφωση των δασκάλων μας και των καθηγητών, εφόσον πάμε στα ιδιαίτερα ή στα φροντιστήρια; Σε τι ακριβώς αποσκοπεί η διδασκαλία; Ποια η γνώση; Όλα στη ζωή μας μαθαίνονται τόσο μηχανικά, τόσο χρησιμοθηρικά, τόσο άσκοπα και σε σύγχυση όπως το ίδιο το κράτος εν ζωή. Και εδώ θα ήθελα να αναπτύξω μία ξεχωριστή προσωπική εμπειρία για να εκφράσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ουσία της διδασκαλίας της εκπαίδευσης του σχολειού, που είναι όντως το πιο χαρούμενο ονειρικό και αξιομνημόνευτο ξεκίνημα ζωής για τα παιδιά, παρά τα παράπονα. 15 χρονών, αρχίζω και λακίζω μετά από 2 χρόνια άριστων βαθμολογιών και πτυχίων ξένων γλωσσών. Ερωτεύομαι, βγαίνω παραπάνω έξω κάνω τις πρώτες μου σωστές καφρίλες με παρέες. Ξαφνικά τίθεται θέμα για ένα σχολικό θεατρικό , του Αριστοφάνη παρακαλώ δημιουργώντας ολόκληρο σχολικό θίασο. Μία πρωτοβουλία, μία καθηγήτρια, 40 άτομα εθελοντές μπροστά στη σκηνή , στα παρασκήνια , μουσικοί ακόμη και ειδικοί σε θέματα προβολής. Νομίζω οι καλύτεροι 4 μήνες της ζωής μου. Έμαθα πως είναι να συνεργάζεσαι, να υποστηρίζεσαι και να υποστηρίζεις, να εκτελείς μία ευθύνη δική σου κατ΄επιλογή σου και να τη φέρεις εις πέρας. Να βάζεις ένα στόχο που γουστάρεις και να πετυχαίνεις. Να μαθαίνεις να ανεβαίνεις επίπεδο μαζί με τους υπόλοιπους και όχι απλά να τους προσπερνάς. Μία καθηγήτρια που ενδιαφερόταν για τα παιδιά που είχε. Τους βοηθούσε , τους συμβούλευε και τους έδειχνε κάποιο δρόμο. Σίγουρα πάντως να είναι δραστήριοι ως όντα και διαρκώς ανήσυχοι για το τώρα για το μετά για τον εαυτό τους και τι επιδιώκουν από τη ζωή.
Πως θα γίνει αυτό θα αναρωτηθούμε σε ένα θεωρητικό ή θετικό μάθημα θα μου πείτε. Εάν η προδιάθεση του μαθήματος σίγουρα ξέφευγε από το συντηρητισμό του απαιτούμενου σεβασμού και της ξερής διδασκαλίας. Τύπου κάνω τη δουλειά μου και φεύγω. Οι εκπαιδευτικοί θεωρώ πως επιτελούν και ένα ψυχολογικό και ανθρωπιστικό έργο και θα πρέπει να δώσουν σημασία και σε αυτό το κομμάτι. Οι αξίες της ζωής είναι πολλές και δεν μαθαίνονται μόνο μέσα από ορισμούς στην κοινωνιολογία που είναι μία ώρα και δεν πατάει κανείς γιατί είναι και στην τελευταία. Εξάλλου τι επιστήμονας να γίνεις αύριο αν πρώτα δεν είσαι άνθρωπος. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται, καθώς ο κάθε άνθρωπος μαθαίνει να επιλέγει και να δίνει την προσοχή του εκεί που όντως ενδιαφέρεται και να μην μένουμε έρμαια μιας εικονικής ή μηχανικής πραγματικότητας όντας αψυχολόγητοι. Τότε η επιτυχία θα έρθει γιατί δεν θα είναι απαιτούμενη άρα ούτε δεδομένη. Και μέσα από περισσότερα βιωματικά μαθήματα σε σύγκριση με τον αντίκτυπο του σήμερα και της επικαιρότητας, ίσως καταλαβαίνουμε ποιες είναι οι κλίσεις μας. Και επιτελούς Ελληνικό σχολείο, κόψε τα ΤΑΒΟΟ! Ας υπάρχουν και ψυχολόγοι και ειδικοί σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού ως μάθημα σε όλες τις τάξεις αναλύοντας όλες τις παραμέτρους.
Οικογένεια. Ωραία οκ δεν είμαι γονιός. Αλλά είμαι νέος. Και έχω κι εγώ άποψη στο πως θέλω να με κατανοούν να με στηρίζουν να μου δείχνουν το σωστό δρόμο για μένα και όχι πάντα το καλό που πολλές φορές είναι προσκολλημένο στο συντηρητικό οπισθοδρομικό παρελθόν. Πρώτο λάθος. Βρες, επέλεξε, πέρνα σε μια σχολή η οποία έχει επαγγελματική αποκατάσταση. Να βγάλεις λεφτά, να ζήσεις άνετα να μπορείς να συντηρείς την οικογένεια σου. Οκ. Και να γυρνάω από εδώ και εκεί με ψυχολογικά για κάτι που κάνω χωρίς να θέλω 100 τοις εκατό, να ξεσπάω να μην βρίσκω λύση στο θέμα να μου αρέσει η ζωή που κάνω καθώς το επάγγελμα που θα κάνω θα με συνοδέψει μία ζωή σε μεγάλο ποσοστό. Λες και το να είμαι σωστός σύζυγος, καλός άνθρωπος, τίμιος στις πράξεις μου, υπεύθυνος, καλόκαρδος δεν υπολογίζεται. Δώστε σημασία στα λεγόμενα των παιδιών σας, θα καταλάβετε γιατί ασχολούνται με συγκεκριμένα πράγματα. Γιατί αυτά τους αρέσουν και κανένας δεν μπορεί να τους το στερήσει. Μια δημιουργική χαρά αφιερωμένη με χρόνο και θέληση δεν είναι ήδη επιτυχία; Δείξτε τους πράγματα της ζωής, ιστορίες σας, μαθήματα που θα θέλατε να προσέχουν παρά να τους ελέγχετε μόνο στις σχολικές τους υποχρεώσεις και επιπλήττοντας του μόλις γίνει το λάθος. Προλάβετε το. Από την άλλη όμως, αφήστε τα μικρά σας που μεγαλώνουν πλέον να φάνε κι αυτά τα μούτρα τους. Κάποιο μάθημα θα πάρουν. Δώστε τους πρωτοβουλίες, αφήστε τους να δούνε πως είναι η κάθε εργασία με την οπτική τους και γιατί όχι και με τον ιδρώτα τους,μην τους αφήνετε να παραμένουν αψυχολόγητοι.
Νέοι. Είστε πολύ περισσότερο ανοιχτόμυαλοι και ψαγμένοι σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια. Όχι όμως και ηθικότεροι σε πολλά. Ζήστε τη ζωής σας. Αλλά έξω από τα τείχη μιας οθόνης. Μη φοβάστε να γνωρίσετε τον κόσμο, να πειραματιστείτε, να δοκιμάσετε τι σας αρέσει. Πιάστε μια δουλειά. Πάρτε αποφάσεις και στηριχτείτε σε αυτά που έχετε μην επιζητώντας πάντοτε τα πάντα. Βάλτε μια κλίμακα ανόδου. Οικονομική πάντα. Η προσωπική θέλει συνεχώς δουλειά. Μην την αμελείτε. Κοινώς μην φοβάστε να εκφράζεστε και συγκρουστείτε. Θα μάθετε από νωρίς πως να λύνετε και να αντιμετωπίζετε τις διαφορές σας, να κερδίζετε αυτό που θέλετε. Βγείτε μπροστά και κάντε την σωστή επανάσταση σας. Και μόλις βρείτε αυτό που σας αρέσει μην το χάνετε από τα μάτια σας στιγμή. Είτε είναι φίλος, είτε δουλειά, είτε σχέση , είτε μια επιλογή. Μάθετε να τιμάτε τους στόχους σας και να ζείτε. Κοινώς ζήστε το. Η ουσία που θα κερδίσετε, η ντομπροσύνη που θα φτιάξετε και η αποτελεσματικότητα που θα έχετε αφήσει στις επιλογές σας είναι το κλειδί εκεί έξω.Φύγετε και αναζητήστε τι είναι καλύτερο για σας, φτιάξτε την ψυχολογία της ζωής σας,μη μένοντας αψυχολόγητοι.
https://www.youtube.com/watch?v=GVG4wgCqeEQ
