Οι περισσότεροι που θα ακούσουν τη φράση “σχέση από απόσταση” θα σου πούν : “μα τι σόι σχέση είναι αυτή; Να βλέπω τον άλλον μια φορά το μήνα;”, ” και πού ξέρεις εσύ τι κάνει αυτός εκεί; ότι δε σε απατάει;”, κι άλλου τέτοιου είδους σχόλια μα από άτομα που δεν τόλμησαν ποτέ τους να κάνουν σχέση από απόσταση.
Θυμάμαι, μου είχε πει πριν καλά καλά ξεκινήσουμε τη σχέση μας, “Βάλε μια άνω τελεία, και το ξεκινάμε μόλις γυρίσω απ’ το στρατό, θα λείπω 14 μήνες και δεν θα την παλέψουμε με την απόσταση”. Η απάντησή μου; “οκ όπως θέλεις, καλύτερα να μη μιλάμε για ένα διάστημα”. Λίγες μέρες μόνο χρειάστηκαν για να μου πει ότι δεν μπορεί να μη μιλάμε. Προτιμήσαμε λοιπόν, να το προσπαθήσουμε κι αν δεν προχωρήσει να το σταματήσουμε, παρά να χάσουμε εντελώς ο ένας τον άλλον.
Είμαστε μαζί σχεδόν 4 χρόνια, και ακόμα μας χωρίζουν-λίγα ευτυχώς- χιλιόμετρα. Μερικές φορές μας κούραζε η απόσταση, όπως όμως πιστεύω και το κάθε μέρα μαζί στους περισσότερους κάποια στιγμή μοιάζει βαρετό. Κάθε είδους σχέση έχει τα όμορφα και τα άσχημα της. Για μένα όμως το πιο όμορφο είναι όταν τον βλέπεις μετά από καιρό, εκείνη η αγκαλιά, εκείνο το χαμόγελο! Εκείνες τις ώρες ή μέρες θα τις απολαύσεις όσο τίποτα, γιατί τις περίμενες τόσο πολύ και δεν θα αφήσεις τίποτα μα τίποτα να στις χαλάσει.
Είναι γνωστό ότι η ρουτίνα στη σχέση δημιουργεί πολλούς καβγάδες, όταν όμως ξέρεις ότι θα ξαναβρεθείτε σε μισό ή ένα μήνα, ή που θα βγάλεις τον σκασμό και δεν θα πεις τίποτα, ή που η επανασύνδεση μετά τον καβγά θα είναι πιο έντονη, καθώς ξέρεις ότι δεν έχετε πολύ χρόνο στη διάθεσή σας.
Γιατί το άλλο; εκείνο το συναίσθημα που θέλεις όσο τίποτα άλλο να τον δεις και δεν μπορείς; Είναι πάνω από τις δυνάμεις σου σε ξεπερνάει, και τον έρωτα τον βιώνεις 10 φορές πιο πολύ. Μόνο εσύ κι εκείνος ξέρετε πως νιώθετε. Ας μη μιλήσω καλύτερα και για τις στιγμές του “αποχωρισμού”. ΚΤΕΛ, σταθμοί τρένων, αεροδρόμια, λιμάνια. Και να βλέπεις την ώρα να πλησιάζει, το μισάωρο να περνάει σαν 5λεπτο, και να εύχεσαι να πάγωνε ο χρόνος.
Οι σχέσεις από απόσταση καμιά φορά αποδεικνύονται πιο δυνατές κι από τις “φυσιολογικές”. Αν με ρωτάς γιατί, ίσως επειδή στη σχέση από απόσταση, δεν έχεις τίποτα δεδομένο. Η έκπληξη που θα σου κάνει ή θα του κάνεις εσύ και θα εμφανιστείς μπροστά του από το πουθενά, τα ατελείωτα τηλέφωνα ή μηνύματα για να καλύψετε το κενό, είναι εκείνα που θα σας φέρουν πιο κοντά.
Δε λέω ότι είναι όλα ρόδινα , ειλικρινά δεν είναι. Απλά εάν εσύ, ναι ναι εσύ, σκέφτεσαι να αφήσεις έναν άνθρωπο που επιθυμείς μόνο γι’ αυτό το λόγο, εγώ θα σου πρότεινα να το προσπαθήσεις. Α και κάτι ακόμα, μην ακούσω για κέρατο! Εσείς που πιστεύετε ότι τέτοιου είδους ζευγάρια αλληλοκερατώνονται ασυζητητί , έχω να σας πω ότι και στη διπλανή πολυκατοικία να μένει ο άνθρωπος σας, εάν δεν καλύπτεται απ’ τη σχέση σας και θέλει να σας απατήσει, θα το κάνει και δεν θα πάρετε χαμπάρι.
Κι επειδή μ’ έπιασαν οι ρομαντισμοί μου, θα κλέισω με αυτό και όσοι έχουν σχέση από απόσταση πιστεύω θα με νιώσουν.
“Αν έρχεσαι για παράδειγμα στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις θα αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη!”
Σύνταξη κειμένου: Δανάη Τσαντήλα
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
