Λέξεις που πρέπει να προσωποποιηθούν και να δώσουν εικόνα και νόημα σε ένα Άνθρωπο. Τι έπιασα πάλι στα χέρια μου Χριστέ μου!
Sos να θυμάμαι.
Οι λέξεις έχουν καβγά μεταξύ τους, αν δεν τοποθετηθούν όπως πρέπει και στο σωστό μέρος αλλάζουν τελείως το νόημα και δίνουν μια άλλη δυναμική στο όλο εγχείρημα και το αποτέλεσμα ; Κου-λου-βά-χα-τα.
Χίλιες φορές θα προτιμούσα να αναπτύξω έναν άνθρωπο που γνωρίζω εκ των προτέρων πως δεν με συμπαθεί, ή που δεν συμπαθώ εγώ παρά να γράψω για κάποιον τον οποίο συμπαθώ.
Οφείλω να είμαι αντικειμενική, αλήθεια ; Πως;!
Λέω να δανειστώ μερικούς από τους στίχους του τραγουδιού ¨Αύγουστος¨ του Νίκου Παπάζογλου για να ξεκινήσω να σκιαγραφώ αυτό τον Άνθρωπο, λέει λοιπόν εκτός των άλλων
«Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε»
Την γνώρισα μέσα από την συγγραφική ομάδα της στήλης Αψυχολόγητα πριν λίγο καιρό, χαμογελαστή και πάντα με ένα καλό λόγο για όλους (από επιλογή) ήταν αρκετές οι φορές που σκέφτηκα : « Δεν μπορεί… θέλω και εγώ ένα από αυτό που παίρνει χαχαχα, έτσι έκανα αυτό που μου αρέσει να κάνω, να την παρατηρώ, στις ομαδικές επικοινωνίες η χαρά της συνομιλίας. » Ωχ! Αρχίζω να μην είμαι αντικειμενική επικίνδυνο διάβα τούτο! Αλλά ξέρεις κάτι τελικά αναγνώστη μου, θα το αφήσω να με πάει εκείνο όπως κάνω πάντα, άντε πια δεν θα φιλτράρω καμία σκέψη, καμία πρόταση, τίποτε απολύτως. Σιγά μη βάλω φίλτρο στα συναισθήματα τι είμαι πια απορροφητήρας; Αρκετά με τα φίλτρα και τα γιατί και τα διότι…
Για να επανέλθω στην παρατήρηση που έγραφα πριν, (και να μην πλατειάζω) συνεργαζόμαστε στην ίδια στήλη, έχει μία πένα τόσο προσδιοριστική και τόσο εύστοχη που απορώ ακόμα γιατί δεν έχει μπει στη βάσανο του να το κάνει επάγγελμα, γνωρίζοντάς τη όμως λίγο αντιλαμβάνομαι πως δεν θα το έκανε για μην χάσει την μαγεία της στιγμής που ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. «Καλό παιδί» με την έννοια του Γαλλικά και πιάνο δεν ξέρω αν είναι, αυτό όμως που διακρίνω και με τις ελάχιστες διαισθητικές ικανότητες που κατέχω, είναι πως ένας άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα, τα φροντίζει και τα θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ανθρώπινης Ύπαρξης, τότε ναι μου λέει κάτι αυτό για την αρτιότητα της. Θεοσεβούμενη με την ευρεία έννοια δεν την λες, αλλά, ο τρόπος με τον οποίο επικαλείται την Συμπαντική Θεότητα δείχνει ένα Άνθρωπο που μόνο τυχαία δεν βρέθηκε σε όλο αυτό το εγχείρημα του περιοδικού.
Είναι αυτός ο Άνθρωπος που μέσα από την πολυβολία – πολυλογία της σκέψης της θα σε φέρει σίγουρα στο σημείο να σκεφτείς και να αποφασίσεις τελικά πως «ναι έχει δίκιο έτσι όπως τοποθετείται»
Είναι ένα κορίτσι ναι όπως το διαβάζεις, ένα κορίτσι χαρούμενο. Δεν φοβάται να εξωτερικεύσει τη σκέψη της και την περηφάνια της όποιας απόφασής της.
Δεν ζει στην Αθήνα, η πόλη της είναι από της αγαπημένες μου και έχω περάσει όμορφα τις ημέρες που την επισκέφτηκα, ειδικά αν θυμηθώ εκείνη την εκπληκτική τυρόπιτα και το σοκολατούχο γάλα που μας κέρασαν ένα πρωινό του Αυγούστου στην περιοχή του Διοικητηρίου στην κεντρική πλατεία της πόλης της, έχει σπουδάσει όμως εδώ σε μία επιστήμη πολλά υποσχόμενη για το μέλλον, αν και θα προτιμούσα (προσωπικά μιλώντας πάντα) να ασχοληθεί αποκλειστικά με την συγγραφή.
Είναι ο Άνθρωπος αυτός που θα προτιμήσει να μείνει μόνη της παρά να κάνει ανώφελες και κενές γνωριμίες με ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να της πουν, απεχθάνεται μετά βδελυγμίας του δήθεν τύπους και τύπισσες και θα στο πει καθαρά : «Καλύτερα μόνη μου παρά με τους Δηθενίδηδες.
Ναι θα ήθελα να έχω λίγο παραπάνω από την δική της οικολογική συνείδηση, λίγο παραπάνω από την δικής έμπνευση στη γραφή, λίγο παραπάνω θάρρος από εκείνη.
Και αν προσπαθήσεις αναγνώστη μου να βρεις ζήλια σε όλο αυτό σου λέω πως όχι μόνο δεν τη ζηλεύω αλλά θα ήθελα να μπορούσα να πάρω λίγο από τις δικές της εκφράσεις, τρόπο σκέψης, λατρεύω στην κυριολεξία το χάος που επικρατεί μέσα της όταν έχει καταληκτική ημερομηνία για να παραδώσει άρθρο και όλο αυτό το μετατρέπει σε παραγωγή λέξεων και εικόνων μέσα σε μία στιγμή, θα το έκανα ευχαρίστως!
Νιώθω τυχερή που την συνάντησα και την έχω στη ζωή μου, είμαι πραγματικά, και νιώθω μέχρι κεραίας αυτό που λέω Τυχερή.
