Φανταστείτε, ένας κόσμος χωρίς ψυχολογικά, τον θέλουμε;Έναν κόσμο ανέμελο, ανάλαφρο χωρίς σκοτούρες, άγχη. Καθόλου περίπλοκο, καθόλου φιλοσοφημένο και πνευματώδη. Γεμάτο χαμόγελο απλόχερο, καθόλου μελαγχολικό, χωρίς εσωτερικές ανησυχίες, πικρίες, απογοητεύσεις. Κοινώς χωρίς ψυχολογικά. Χωρίς θυμούς, νεύρα και ξεσπάσματα. Χωρίς παρεξηγήσεις, χωρίς πολύπλοκα συναισθήματα, χωρίς ζήλειες. Αρκούν οι αψυχολόγητες αντιδράσεις. Αρκούν οι προσωπικές απολαύσεις, οι οποίες δεν θα επηρεάζονται από τίποτα και κανέναν.
Τι θα είχε αυτός ο κόσμος; Αυτός ο κόσμος σίγουρα θα είχε απερίσκεπτα γέλια. Σίγουρα θα είχε διάθεση. Θα είχε μία γενικότερη διάθεση ευωδίας. Θα είχε περισσότερες όμορφες στιγμές, ευδιάθετες. Θα ήταν περισσότερο καθησυχαστικός. Θα είχε ζωντάνια, θα είχε προσωπικές επιλογές χωρίς πολύ σκέψη. Θα ήταν γενικά στα καλά, ή στα καλύτερα του συναισθηματικά. Η και όχι.
Ένας κόσμος συναρπαστικός, ή ξενέρωτος; Ένας κόσμος εγωιστικός, ή ηθικός και τίμιος; Ένας κόσμος με ή χωρίς αξίες; Και γενικά ένας κόσμος με ή χωρίς συναισθήματα; Όσο και να ευχόμασταν να είμαστε σε ένα κόσμο χωρίς ψυχολογικά, θα μπορούσαμε να ζήσουμε όντως με τις συνέπειες του; Θα μπορούσαμε να μην νιώσουμε ή νιώθουμε ουσιαστικά εμάς ή τους άλλους; Και είναι όντως μονόδρομος το εσωτερικό μας κλείσιμο; Η μια διέξοδος που πρέπει να νικήσουμε βγαίνοντας δυνατότεροι;
Στιγμές περισυλλογής, στιγμές αναζήτησης, στιγμές μελαγχολίας, απογοήτευσης, θυμού ή και τύψεων. Στιγμές που πάντα προσπαθούμε να τις αποφεύγουμε, να ζήσουμε χωρίς αυτές. Χωρίς το βάρος τους, την πίεση της αλλαγής. Χωρίς την προσπάθεια για λήψη αποφάσεων, χωρίς πρωτοβουλίες. Χωρίς το φόβο της μοναξιάς, χωρίς το φόβο να ξεπεράσουμε κάτι το διαφορετικό. Χωρίς το φόβο να εκτεθούμε, χωρίς το φόβο πληγωθούμε, ή καλύτερα να ζήσουμε όπως αισθανόμαστε.
Ένας κόσμος χωρίς ψυχολογικά. Ένας κόσμος που δεν θα μας δείχνει πως πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Πως οφείλουμε ανθρώπινα να συγχωρούμε και να απολογούμαστε. Να προσπαθούμε για το καλύτερο. Να δίνουμε ελπίδα. Να αισθανόμαστε ο ένας τον άλλον. Να μοιραζόμαστε ότι νιώθουμε. Να ξεπερνάμε φόβους μας και να γινόμαστε δυνατότεροι. Να ζούμε με την ελευθερία μας και τις επιλογές μας. Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Να μαθαίνουμε να εξηγούμαστε τίμια, να προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς. Να μην κρυβόμαστε πίσω από όσα κάνουμε. Ένας κόσμος με ψυχολογικά μπορεί να δημιουργήσει, ένας κόσμος χωρίς αυτά μπορεί να μην μιλήσει.
https://www.youtube.com/watch?v=NhhGK6xZfZo
