Η αγάπη είναι τόσο έντονα θετικό συναίσθημα από μόνη της, που ίσως τελικά είναι αναπόφευκτο να φέρνει και κάποιον πόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Κατά κάποιον τρόπο πρόκειται για το νόμο της φύσης σχετικά με τα αντίθετα: για κάθε δύναμη υπάρχει και μια ίση αλλά αντίθετη δύναμη, η οποία εξισορροπεί την πρώτη. Αγάπη σημαίνει χαρά, σε αυτή την περίπτωση για να νιώσεις την χαρά πρέπει να δημιουργήσεις το δικό σου φανταστικό κόσμο. Δυστυχώς όμως όταν συνέλθεις, καταλαβαίνεις πως όλα ήταν ένα όνειρο απατηλό. Η πρώτη φορά που ερωτεύεσαι κάποιον καταργεί όλες τις άλλες που νόμιζες ότι είχες ερωτευτεί. Είναι ένα αίσθημα τόσο δυνατό και κυριαρχικό που είτε ο έρωτας σου θα σε απογειώσει από ευτυχία, είτε θα βιώσεις την απόρριψη και θα καταλήξεις με ένα μπουκάλι ουίσκι να κυλίεσαι στα πατώματα.
Τι είναι αυτό που πληγώνει;
Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για την αγάπη καθ’ αυτή που πληγώνει, αλλά για το ότι το άτομο παύει να είναι ερωτευμένο και απομακρύνεται, προξενώντας στον σύντροφό του στεναχώρια.
Τι χρειαζόμαστε στη ζωή;
Δυο βασικά πράγματα που χρειαζόμαστε είναι:
α) να μην είμαστε ή να μην αισθανόμαστε μόνοι
β) να αισθανόμαστε ότι οι άλλοι μας εκτιμούν και μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε
Η αγάπη μας φέρνει κοντά, ενώ η μοναξιά μας υπενθυμίζει ότι κάτι μας λείπει στη ζωή. Έτσι, όταν υπάρχει μονόπλευρη αγάπη, δηλαδή όταν κάποιος αγαπάει ένα άλλο άτομο που δεν ανταποκρίνεται, στην πραγματικότητα έχει τόση ανάγκη ν’ αγαπηθεί και να μην είναι μόνος, που διαλέγει το λάθος ‘αντικείμενο’ και δεν μπορεί να το αφήσει για κάτι πιο ταιριαστό.
Συχνά οι άνθρωποι ψάχνουν την ψυχική ικανοποίηση μέσα από την αγάπη των άλλων, ενώ το μόνο που έχουν να κάνουν είναι κατ’ αρχήν ν’ αγαπήσουν τον εαυτό τους.
Το άτομο που βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση ν’ αγαπάει χωρίς ανταπόκριση, είτε εισπράττει πλήρη άρνηση και αδιαφορία από τον άλλον, είτε πρέπει να αρκεστεί στο ότι ο άλλος του προσφέρει μόνο τη φιλία του.
Όσο ο έρωτας του ενός φουντώνει, τόσο η ερωτική αδιαφορία του άλλου γίνεται εμφανέστερη και γι’ αυτό πληγώνει περισσότερο. Κι επειδή πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο, που λίγο-πολύ καθένας έχει την εμπειρία του, γι’ αυτό το λόγο και η αγάπη χωρίς ανταπόκριση αποτελεί βασικό θέμα πολλών ταινιών και τραγουδιών.
Κι είναι ακόμη πιο πολύπλοκο απ’όσο φαίνεται, γιατί η αγάπη δεν έχει να κάνει με το αν γνώρισες τον τέλειο άνθρωπο, απλά όταν τον συναντήσεις θα πρέπει να είναι πρόθυμος και ικανός εκείνη την συγκεκριμένη περίοδο να αγαπήσει. Αν δεν βρίσκεται σε αυτή τη φάση τότε δεν θα μπορέσει να αναπτύξει αισθήματα για σένα. Παρόλα αυτά τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Ίσως χρειαστούν χρόνια..ίσως και μήνες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται υπομονή και εξαρτάται από το κατά πόσο είσαι σε θέση να συμπληρώνεις τις ανάγκες του άλλου μέσα σε αυτό το διάστημα.
Πέρα από την αγάπη χωρίς ανταπόκριση, υπάρχουν κι άλλα συναισθήματα που αναμειγνύονται σε αυτή την κατάσταση. Όπως οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες, τα όνειρα, η φαντασίωση ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει ξαφνικά και να αλλάξει την κατάσταση, και βέβαια, το συναίσθημα της απόρριψης από το άλλο άτομο. Υπάρχει ζήλεια, αυτολύπηση και.. η αίσθηση του ανεκπλήρωτου.
Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν όταν ξεκαθαριστεί κάποια στιγμή ότι η στάσ
η του «άλλου» είναι καθαρά φιλική, το άτομο που ήταν ερωτευμένο χωρίς ανταπόκριση αισθάνεται ότι γκρεμίζεται από την κορυφή του πύργου των ονείρων και των επιθυμιών του και προσγειώνεται με τα μούτρα στη σκληρή πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το μοντέλο της συμπεριφορικής ψυχολογίας, ο λόγος που η ευγενική και φιλική συμπεριφορά αυτού που δεν είναι ερωτευμένος προς τον ερωτευμένο του γίνεται έμμονη ιδέα και του προκαλεί εξάρτηση είναι επειδή πρόκειται για επιβράβευση των προσδοκιών του ερωτευμένου.
Και όσο πιο πολύ επιβραβεύουμε μια συμπεριφορά, σε τυχαία χρονικά διαστήματα, τόσο περισσότερη εξάρτηση δημιουργούμε. Έτσι δημιουργούνται οι φρούδες ελπίδες και στη συνέχεια έρχεται ο ψυχικός πόνος.
Τι μπορεί να γίνει
Αν είστε στη θέση του ατόμου που δεν ανταποκρίνεστε στα αισθήματα που εκφράζει για σας κάποιος άλλος, θα πρέπει να είστε εντελώς ξεκάθαροι και ειλικρινείς με το άλλο άτομο. Η επικοινωνία είναι το κλειδί της επιτυχίας, ώστε ούτε το άλλο άτομο να αισθανθεί συντετριμμένο ούτε εσείς να έχετε τύψεις.
Το σημαντικότερο είναι να πει κανείς ξεκάθαρα -χωρίς να είναι ανελέητος- ότι δεν ενδιαφέρεται και να λήξει το ζήτημα εκεί. Το να χρυσώσει κανείς το χάπι, να αφήσει να εννοηθεί ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει και να πει το ‘όχι, αλλά ίσως..’, αφήνοντας ψεύτικες προσδοκίες δεν είναι καλή τακτική, μια που διαιωνίζει το πρόβλημα και θα προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις.
Αν είστε στη θέση του ατόμου που αγαπά χωρίς ανταπόκριση, θα πρέπει να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας στο πώς βλέπετε και αντιμετωπίζετε τα πράγματα. Η απόρριψη από ένα άτομο δε σημαίνει ότι είστε καταδικασμένοι σε μόνιμη αποτυχία.
Το να γίνει σκοπός της ζωής σας το να κατακτήσετε αυτό το άτομο ή το να σας γίνει έμμονη ιδέα και να σκέφτεστε διαρκώς όλες τις πτυχές του ζητήματος ή να το αναλύετε σε βάθος και πλάτος ούτε αυτό ωφελεί.
Μπορείτε να ομολογήσετε ειλικρινά στον εαυτό σας ότι ερωτευτήκατε, ότι κάνατε λάθος επιλογή ατόμου, ότι παρασυρθήκατε από το έντονο πάθος…
Αν μπορέσετε ν’ αντιληφθείτε ότι από τη στιγμή που ο άλλος δε σας θέλει αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι δεν είναι αρκετά καλός για σας και ότι θα υπάρξει κάποιο άλλο άτομο να ερωτευθείτε και να σας ερωτευθεί στη συνέχεια, τότε θα σας είναι πολύ πιο εύκολο ν’ αφήσετε πίσω σας τον έρωτα χωρίς ανταπόκριση.
Κι έπειτα, θα πρέπει να θυμάστε ότι δεν είστε το μόνο άτομο στον κόσμο που του συνέβη κάτι τέτοιο, μια που αυτή η κατάσταση είναι πάρα πολύ συχνή, στην αληθινή ζωή και στον κινηματογράφο, και ότι το ‘happy ending’, το αίσιο τέλος έρχεται, ίσως όχι με τη μορφή και τον άνθρωπο που θα θέλατε εκείνη τη στιγμή, αλλά έρχεται!
Για το τέλος άφησα ένα αγαπημένο μου απόσπασμα από το βιβλίο του αγαπημένο μου συγγραφέα Λέο Μπουσκάλια «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» που θα πρέπει όλοι να εφαρμόζουμε για να είαστε ευτυχισμένοι και να ζούμε καλύτερα…γιατί δεν υπάρχει ζωή χωρίς αγάπη..το μόνο που χρειάζεται είναι να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας: «Αν δεν περιμένεις τίποτα και δε ζητάς τίποτα, δεν θα σ΄εξαπατήσουν, κι ούτε θ’ απογοητευτείς ποτέ. Μόνον όταν η αγάπη είναι απαιτητική φέρνει μαζί της πόνο.»
