Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω. Το παρελθόν. Τα λάθη. Τα δάκρυα. Ό,τι σε όριζε κάποτε, ό,τι σε πλήγωσε κάποτε, ό,τι σε έριξε κάτω. Θυμήσου, σηκώθηκες, στάθηκες στα πόδια σου και πρέπει να πας μπροστά. Το να αφήνουμε τα πράγματα όπως έχουν, το να αφήνουμε τα πράγματα πίσω είναι και μια μορφή αυτό-αγάπης, πως θα ζήσεις το σήμερα αν πληρώνει ενοίκιο το μυαλό σου για το χθες, αν η κατάρα αυτή σε στοιχειώνει καθημερινά;
Ξέρουμε όλοι πως ο χειρότερος εχθρός μας παίρνει εύκολα τη μορφή του άγχους, των φοβιών και του overthinking. Η ζωή ωστόσο στην ουσία έρχεται μονάχα όταν νικήσουμε τους φόβους μας, πάρουμε το ρίσκο και βγούμε από τη ζώνη άνεση μας. Πως όμως πραγματικά θα αφήσουμε πίσω;
Άστο να πέσει χάμω
Αποδέξου ό,τι δεν είναι στο χέρι σου να αλλάξει, πόσο μάλλον δεν μπορείς να αλλάξεις τα γεγονότα. Έγινε ό,τι έγινε. Επηρέασε το τότε γιατί να επηρεάσει συνεπώς και το σήμερα; Επικεντρώσου στα μαθήματα και ό,τι σήμερα μπορείς να κάνεις για να μη γίνουν επαναλήψεις, να βρεις τη δικαίωση, να μη νιώσεις όπως ένιωσες. Άστο να φύγει. Μην το επαναφέρεις, μην το τροφοδοτείς άλλο, πάει πέρασε. Βάλε εσένα προτεραιότητα και το πως νιώθεις. Σου αξίζει να σε βασανίζεις ξανά καθ’ αυτόν τον τρόπο;
Συγχώρησε τον εαυτό σου αν επρόκειτο για δικά σου λάθη
Η καλύτερη πρώτη ευκαιρία σου είναι να ζητήσεις συγγνώμη. Χρειάζεται δύναμη χαρακτήρα για να αναγνωρίσεις τις πράξεις σου και τις συνέπειές τους, τόσο για τους άλλους όσο και για τον εαυτό σου. Κατανόησε τη συμπεριφορά σου και γιατί έκανες ό,τι έκανες. Η συγχώρεση δεν έρχεται μονομιάς είναι μια συνεχής διαδικασία. Άσε στην άκρη τις ενοχές παρόλο που αυτό απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Αντ’ αυτού εστίασε στη συμπόνια για τον εαυτό σου και “δούλεψε” για να επανορθώσεις. Αντί να πυροδοτείς τα αισθήματα ενοχής, εστίασε σε αυτά που έχεις μάθει και στο πώς σκοπεύεις να τα πας καλύτερα στο μέλλον.
Συγχώρησε τους άλλους αν επρόκειτο για δικά τους λάθη
Μίλησε ανοιχτά για το πως σε έκαναν να νιώσεις. Πρέπει να τους το πεις, κι αν δεν τους πεις ακριβώς και με κάθε λεπτομέρεια πως θα το ξέρουν; Ρώτησέ πρώτα τον εαυτό σου για τις συνθήκες που μπορεί να οδήγησαν τον άλλον να συμπεριφερθεί με τέτοιο τρόπο και έπειτα ρώτησε και τον ίδιο. Συζήτησε και μίλησε ανοιχτά για το πως εξίσου νιώθει ο άλλος. Σκέψου στιγμές που οι άλλοι σε είχαν συγχωρήσει. Συγχώρησε για να πας μπροστά, μα μη ξεχνάς.
Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου οριοθετώντας τους άλλους
Το κλειδί είναι να ξεκινήσεις από μικρά και να εστιάσεις σε ένα κάθε φορά. Να είσαι σαφής. Εστίασε σε αυτό που θέλεις όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Σκέψου τον λόγο που θέλεις για κάθε όριο που θες να βάλεις. Τα υγιή όρια στις σχέσεις σου δίνουν δύο συστατικά για να πας μπροστά: σαφή επικοινωνία και άμεση κατανόηση. Δεν μας ξέρουν οι άλλοι εξ αρχής, εμείς μαθαίνουμε στους ανθρώπους πώς να μας συμπεριφέρονται. Στις ανθρώπινες σχέσεις που χτίζουμε, όποιου είδους κι αν είναι αυτές, δεν είναι δουλειά ή ευθύνη των άλλων να γνωρίζουν τι χρειαζόμαστε ή τι θέλουμε – πρέπει να τους το πούμε. Τα όρια βοηθούν στον καθορισμό του τι είναι και τι δεν είναι εντάξει σε μια ανθρώπινη σχέση – είτε πρόκειται για φίλους, συντρόφους, συναδέλφους, αφεντικά ή μέλη της οικογένειας μας. Βάζουμε όρια για να προστατεύσουμε την ευημερία και την ψυχική μας υγεία τόσο τη δική μας όσο των άλλων. Μας βοηθούν να χτίσουμε εμπιστοσύνη, ασφάλεια και σεβασμό στις σχέσεις μας. Μας δίνουν πάνω απ’ όλα προσωπικά μια αίσθηση ενδυνάμωσης και αυτοσεβασμού.
Για να πας μπροστά πρέπει να αφήσεις πίσω. Πολλές φορές τα τραύματα μας κολλάνε στο παρελθόν μα σήμερα σου δόθηκε το τώρα και πρέπει να το ζήσεις όσο καλύτερα γίνεται δίχως να σκέφτεσαι το χθες ή το αύριο. Πως μπορείς να κάνεις αυτή την ημέρα καλύτερη μέχρι το τέλος της; Δούλεψε και προσπάθησε γι’ αυτό. Μαθαίνοντας να αφήνουμε πίσω κάνουμε μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας, που μας επιτρέπει να ανακτήσουμε τη δύναμή μας, να αναπτυχθούμε, να ζήσουμε την παρούσα στιγμή και να βρούμε εσωτερική γαλήνη. Αν κρατάς κάτι που σε πόνεσε, δεν αξίζει στο σήμερα και στους ανθρώπους που έχεις τώρα κοντά σου να νιώθεις όπως νιώθεις. Αν το αφήσεις, θα χτίσεις σιγά σιγά την ικανότητα να χειριστείς οτιδήποτε έρθει στην πορεία καλύτερα. Το να αφήνεις πίσω είναι μια μορφή αυτό-αγάπης. Δίνεις ελευθερία στη ζωή σου και μπορείς μετέπειτα να δημιουργήσεις μια πιο υγιή σχέση βασισμένη στον σεβασμό, στην κατανόηση και στο εσωτερικό φως.
